عصر ایران - در سال 2013، جرارد تالاورا، محقق دانشگاه بارسلونا، از دیدن پروانه های بانوی آراسته در ساحلی در آمریکای جنوبی، در گویان فرانسه، شگفت زده شد. این محقق می دانست که این گونه از پروانه ها در آمریکای جنوبی زندگی نمی کنند. همان زمان، محقق متوجه شد که بال‌های پروانه‌ها آسیب دیده‌اند، انگار که پرواز مسیر بسیار طولانی را پریده است و سفرش را در این ساحل به پایان رسانده‌است..
بانوی آراسته، این پروانه به ظاهر ظریف و شکننده و شناخته شده قادر است مسافت بسیار زیادی را بدون رفع خستگی یکسره پرواز کند. این بانوی زیبا از اروپا به سمت سواحل جنوبی آفریقا مسیری حدوداً بالغ بر ۱۵هزار کیلومتر را پرواز می کند،بدون رفع خستگی و بدون اینکه آذوقه ای باخود همراه داشته باشد، و نیز بدون سوخت گیری.
مونیک برویلت، روزنامه نگار در مقاله ای در نیویورک تایمز می گوید تیم محقق از چندین روش تحقیقی برای تعیین و تایید این شاهکار بانوی آراسته استفاده کردند؛ اینکه آیا پروانه های یافت شده در ساحل واقعا این مسیر طولانی را پرواز کرده اند و نتایج حاصل از تحقیقات در نشریه نیچر کامیونیکیشنز منتشر شد.
محققان ابتدا در یک روش آزمایشگاهی از دانه های گرده چسبیده به پای پروانه ها نمونه برداری کردند و متوجه شدند گرده ها مربوط به گیاهانی است که فقط در ناحیه غرب آفریقا رشد و نمو می کنند . در آزمایش دیگری توالی رشته های دی ان ای پروانه ها را مورد بررسی قرار دادند و پی بردند این پروانه از آن منطقه آمده اند.
سپس، آنها ژنوم پروانه های موجود در گویان را مطالعه کردند و مشخص کردند که منشاء آنها در قاره های اروپا یا آفریقا است. تجزیه و تحلیل ایزوتوپ‌های هیدروژن و استرانسیوم که در بال‌های آنها یافت می‌شود نیز تأیید کرد که آنها از آنجا سرچشمه گرفته‌اند، زیرا نسبت این ایزوتوپ‌ها بسته به موقعیت جغرافیایی متفاوت است
در نهایت، داده های هواشناسی نشان داد که گروه پروانه ها از بادهای مساعد برای عبور از اقیانوس اطلس بهره برده اند.
محققان همچنین حدس می‌زنند که برای حفظ انرژی، از یک استراتژی پروازی که در میان پروانه‌های سلطنتی معروف است استفاده می‌کردند، که شامل تکان دادن بال‌های آنها فقط برای ماندن در هوا و شناور شدن است
با این حال، دانشمندان معتقدند که این عبور تصادفی بوده است. پروانه‌ها در حین انجام سفر معمول خود از اروپا به آفریقا، توسط بادها بر فراز اقیانوس اطلس حمل می‌شدند و به سادگی به پرواز خود ادامه می‌دادند تا زمانی که به زمین برخورد کنند. سفر آنها 5 تا 8 روز طول می کشید. با این حال، این اولین نمایشی است که نشان می دهد حشرات می توانند از یک اقیانوس عبور کنند.
