"علی نجفی‌فر" روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به تسریع در روند زوال تدریجی درختان بلوط در استان ایلام، اظهار کرد: طبق تحقیقات به عمل آمده از پروژه پایش زوال درختان بلوط در سال ۱۳۸۳ تا پارسال، ۲۰ هزار هکتار از جنگل‌های بلوط استان طی ۱۷ سال گذشته خشکیده و تخریب شده است.

وی افزود: اولین نشانه‌های خشکیدگی و زوال در درختان بلوط استان بین سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ خود را نشان داد و این روند از آن سال‌ها تاکنون به تدریج افزایش یافت و مواردی چون تغییرات اقلیمی، فشار و فعالیت عامل انسانی بر طبیعت، کمبود رطوبت خاک در ماه‌های گرم سال و بافت خاک از جمله عوامل دخیل در تشدید زوال درختان بلوط استان بوده است.

به گفته رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ایلام، برابر تعداد درختان خشکیده کامل و نیز شاخه‌های خشکیده سایر درختان هدر رفت کربن اتفاق می‌افتد و عملکرد اکوسیستم های جنگلی زاگرس در ترسیب کربن کاهش می‌یابد.

وی بیان کرد: در فاز اول مطالعات خشکیدگی درختان بلوط در سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۲ وسعت جنگل‌های استان از ۵۴۲ هزار و ۲۵۲ هکتار به ۵۱۶ هزار و ۱۷۹ هکتار کاهش یافت و ۲۶ هزار و ۷۳ هکتار از جنگل‌های استان تخریب یا خشک شده بود.

نجفی‌فر ادامه داد: در این مطالعات ۱۳ هزار و ۲۲۶ هکتار از اراضی جنگلی به علت فعالیت‌های انسانی و ۱۲ هزار و ۸۴۷ هکتار به خاطر تغییرات اقلیمی تخریب یا خشیکده شده بود.

وی یادآور شد: هرچند در زمان شدت خشکیدگی درختان بلوط در سال‌های بین ۱۳۸۳ تا اوایل دهه ۹۰ میانگین خشکیدگی‌ها در سال بیش از یک هزار و ۳۰۰ هکتار بود اما در سال‌های اخیر با اقدامات مقابله‌ای و حفاظتی نظیر احیای جنگل‌ها، حذف درختان خشکیده، احیای درختان آسیب‌دیده، مبارزه با آفات، نهال‌کاری و موارد دیگر میزان خشیکدگی درختان استان نسبت به گذشته کاهش یافته است.

به گزارش ایرنا، استان از گستره ۲ میلیون هکتاری استان ایلام یک میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار آن را اراضی طبیعی تشکیل داده و ۹۰ درصد جنگل‌های استان را واریته(تنوع) مختلف بلوط تشکیل می‌دهد.

ترسیب کربن به روند ذخیره کربن موجود در هوا در خاک و گیاهان گفته می‌شود.

این روند با ذخیرهٔ کربن از هوا باعث می‌شود که از میزان گازِ گلخانه‌ای کربن دی‌اکسید کاسته شده و به بهبود کیفیت هوا کمک کند.

ترسیبِ کربن به معنای رسوب دادن و تخلیه کربن موجود در جو (آتمسفر) است.