ناهید مشائی با اشاره به نقش موثر حضور زنان در واقعه کربلا در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: شرکت زنان در آن واقعه بزرگ تاریخ اسلام را می‌توان از  جهات مختلف مورد بررسی و تحلیل قرار داد.

وی افزود: در وهله اول انسان با این پرسش روبه‌رو می‌شود که طبق آئین مبین اسلام، حضور زنان در میدان جنگ نهی شده است، پس چرا زنان در محرم سال ۶۱ قمری با امام حسین(ع) راهی کربلا شدند؟ روایت‌های متعددی از واقعه کربلا  بیانگر اشتیاق زنان برای حضور در میدان جنگ  نیز وجود دارد.

این استادیار دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: از طرفی در هنگام حرکت به سمت کربلا، امام حسین(ع) علم کاملی به اتفاقات پیش‌رو داشتند، اما با این حال با خانواده خود عازم کربلا شدند و همچنین امام منعی برای حضور خانواده یاران خود برای این سفر نداشتند.

وی خاطرنشان کرد: حکمت این اقدام امام تضادی با آئین اسلام نداشته، بلکه همراه شدن خانواده به ویژه زنان با مردان، در کربلا بیانگر هدفی خاص است.

این عضو هیات علمی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: از اصلی‌ترین اهداف همراه شدن زنان با مردان در واقعه کربلا، می‌توان به نشان دادن نقش زن به عنوان رکن اصلی در خانواده اشاره کرد.

مشائی تأکید کرد: از مهمترین تفاوت‌های دیدگاه اسلام به زن با سایر ادیان،  می‌توان به محوریت زن در نظام خانواده اشاره کرد. مباحثی مانند حجاب، اهمیت مادر، همسر، خواهر بودن زنان در جامعه اسلامی بسیار مورد تأکید و اهمیت واقع شده‌است.

 عضو هیات علمی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد اضافه کرد: حضور زنان در خیمه‌های لشکر ابی‌عبدالله، بیانگر اهمیت حضور رکن اصلی خانواده در همه عرصه‌ها، حتی در واقعه بسیار دردناک کربلا است و درواقع حفظ ارزش زن در این مسئله مشاهده می‌شود .

 وی افزود: زنان پس از شهادت همسران وفرزندانشان، ادامه دهنده راه آنها بوده و با اقدامات متفاوتی از جمله سرودن اشعار مختلف، باعث زنده ماندن واقعه کربلا و رشادت‌های یاران امام حسین(ع) شدند.

مشائی عنوان کرد: زنان با حضور در قالب نقش‌های مادری، همسری و خواهری نقش بسیار مهمی برای تشویق و ایجاد انگیزه در مردان، برای دلاوری و خلق حماسه‌ای عظیم در کربلا داشتند.

 وی توضیح داد: زُهَیر بن قَین بَجَلی یکی از شهدای کربلا بود که به گفته خودش، علت همراهی او با کاروان امام حسین(ع)، تشویق همسرش بود. عَمرو بن جُناده انصاری نیز با ۱۱ سال سن، با تشویق مادر خود در میدان جنگ حاضر و با خواندن رجز امیری‌ حُسَینٌ وَ نِعْمَ الامیرُ، حماسه‌ای بزرگ آفرید.

زنان نقش موثری در حمایت عاطفی و سرپرستی از کودکان و بازماندگان جنگی داشتند.

این استادیار دانشگاه فردوسی مشهد در مورد نقش تشویقی و حمایتی بانوان در کربلا گفت: عبدالله بن عُمَیر کَلبی نیز از دیگر شهیدان کربلا بود که پس از در میان گذاشتن تصمیم خود برای حضور در لشکر امام حسین(ع) با همسرش، علاوه بر تشویق از سمت او، شاهد همراهی همسر خود در این راه شد.

 مشائی ادامه داد: اُمِّ ‌وَهَب، همسر عبدالله بن عُمَیر کَلبی چندین بار اراده کرد که در میدان جنگ حاضر شود و با دشمن بجنگد، درصورتی که امام این اجازه را به ایشان ندادند و از او به عنوان تنها زن شهید کربلا یاد می‌شود، همچنین این زن دلیر پس از شهادت همسر خود، پسرش را نیز راهی میدان جنگ کرد.

 عضو هیات علمی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد با بیان نقش پرستاری زنان از مردان جنگنده، عنوان کرد: علاوه بر مرهم گذاشتن بر زخم‌های مجروحان جنگی و راهی کردن دوباره آنها به میدان جنگ، بانوان نقش بسیار مفیدی در حمایت عاطفی و سرپرستی از کودکان و بازماندگان جنگی را داشتند.

وی یادآورشد: حضرت زینب(س) شاخص‌ترین مثال در پرستاری و حکایت از امام سجاد(ع) و کودکان هستند. از امام سجاد(ع) نقل شده که فرمودند: پس از اسارت، عمه من تا چند روز از شدت ضعف نمی‌تواست نماز خود را ایستاده بخواند زیرا در طول مسیر کربلا تا شام همان میزان محدود یک قرص نان خود را به کودکان می‌دادند.

زنان پیام‌رسان و بیان‌کننده حقیقت واقعه عاشورا بودند

مشائی با اشاره به اینکه یکی از مهمترین دلایل حضور زنان در سپاه امام حسین(ع) زنده نگه‌داشتن این حماسه بزرگ در طول تاریخ بود، گفت: زنان پیام‌رسان و بیان‌کننده حقیقت این نمایش تراژدی که خداوند در تاریخ بشریت رقم زد، بودند. این واقعه عبرت‌آموز با حضور زنان حاضر در کربلا به ما رسیده‌است که می‌تواند تا آخرالزمان برای انسان دارای پند و موعظه باشد.

این استادیار دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: بانوان با همراهی امام حسین(ع) و تحمل بار مصیبت این واقعه جانسوز، صبر و استقامت خود را نشان دادند. این زنان با به دوش کشیدن بار سختی این بلای جگرسوز با فدا کردن همسر و فرزندان خود در راه حق و همچنین مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم، الگوی بسیار ارزشمندی برای هم‌جنسان خود در طول تاریخ به ویژه مادران فلسطینی هستند.

 عضو هیات علمی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد اضافه کرد: امروزه براساس علم روانشناسی، یکی از مسائل مهم فروپاشی روانی، با توجه به جنس لطیف زن و تاب‌آوری کم او در برابر سختی‌ها، سوگ از دست دادن عزیزان است و بانوان کربلا الگوی بسیار خوبی برای تحمل و صبر سختی‌ها و داغ‌ دل‌های مادران و همسران شهدا هستند.

مشائی افزود: این داغ بزرگ برای زنان کربلا نه تنها آنها را مقاوم‎‌تر کرد، بلکه به آنها قدرتی مضاعف و هدفی راسخ‌تر داد تا با ظلم مبارزه کنند. در خطبه قرای حضرت زینب(س) نیز می‌توان این ایستادگی در برابر ظلم را مشاهده کرد.

 وی افزود: این بانوی بزرگوار با تحمل داغ از دست دادن برادر، فرزندان و اقوام خود، لحظه‌ای از خود ضعف نشان نداده و دربرابر ظلم ایستادگی کردند و پیام کربلا را برای تمام جهانیان تا قیامت زنده و روشن نگه داشتند.

مشائی اظهار کرد: بانوان کربلا مقاومت و عدم شکنندگی را با حفظ عواطف زنانه انجام دادند، به‌طوری که زنان با عواطف و احساسات عمیق خود، خطبه را در برابر دشمن قرائت کرده و با اشک از سوز این واقعه می‌گفتند و با عواطف، دیگران را تحریک می‌کردند.

عاشورا سرشار از درس‌ و عبرت‌ است

وی ادامه داد: زنان در کربلا با حفظ عواطف زنانه به همراه مقاومت و تحمل سختی‌ها، می‌توانند نقطه پایانی برای مباحث تحمل تاب‌آوری در روانشناسی باشند.

این استادیار دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: پس از شهادت امام و یارانشان و حمله یزیدیان به خیمه‌ها، بانوان با تمام هتک حرمت‌هایی که به آنها شد، هرگز اجازه ندادند که حجاب و عفاف آنها از بین برد.

 مشائی اظهار کرد: عاشورا سرشار از درس‌ و عبرت‌ است و هر اقدامی در این واقعه، حاوی پندهای زیادی بوده و تمام اشعار حاضربرای این حادثه با عظمت فراوان و غیر تکراری است.

این عضو هیات علمی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد با استناد به خطبه امام حسین(ع) پیش از حرکت به سمت کوفه، گفت: در کربلا هدف فقط اجرای دستوات الهی و مبارزه با ظلم در راه خدا بود.

 وی افزود: امام حسین(ع) برای عملی کردن امر به معروف و نهی از منکر در جامعه، قیام کردند که این درس بزرگی برای جهان امروزی است که بسیاری از کشورها در برابر جنایات رژیم اسرائیل ساکت مانده و تنها افرادی در پی احقاق حق فلسطینیان گام برمی‌دارند که بیدار باشند.

مشائی بیان کرد: امروزه شاهد مقاومت زنان فلسطین در برابر ظلم رژیم غاصب اسرائیل هستیم که این مادران با از دست دادن کودکان خود، همچنان صبر پیشه کرده و دربرابر دشمن سر خم نمی‌کنند و پس از گذشت سالیان متمادی، همچنان مجاهدان راه خدا را  در دامان خود پرورش می‌دهند.

انتهای پیام