به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ اگر بخواهیم دیدارهای اخیر رئیس‌جمهور منتخب، دکتر پزشکیان با برخی چهره‌های کشور نظیر خانواده شهید رئیسی، آیت‌الله انصاریان و حضور در برخی هیئت‌های بزرگ تهران را از منظر سیاست داخلی بررسی کنیم، این دیدارها یک اقدام ضروری به شمار می‌آیند؛ چراکه اساسا در کشور و جامعه‌ای مثل ایران نمی‌توان به عرصه حکمرانی وارد شد و اعتنایی به مسائل دینی و مذهبی نداشت.

به‌این‌ترتیب که حتی اگر رئیس‌جمهور منتخب به‌عنوان یک شخص دیندار و شیعه هم نخواهد در این ایام مهم و خاص بروز و ظهوری داشته باشد، به‌مثابه یک سیاستمدار لازم است با لایه‌ها و بافت‌های مختلف و گوناگون قدرت اجتماعی ایران ارتباط و تعامل برقرار کند؛ لذا کنشی که رئیس‌جمهور منتخب در این چندروزه داشته، فارغ از بُعد مذهبی و دینی ماجرا که در جای خود مهم است، رفتاری منطقی و طبیعی به‌حساب می‌آید و در چارچوب تحلیل سیاسی، اقدامی ضروری است.

از آن سو شاهد خشم، عصبانیت و اعتراض ضدانقلاب در قبال رفتارهای این‌چنینی رئیس‌جمهور منتخب هستیم. درباره چرایی این موضوع باید گفت این طیف با هر رفتاری که نسبت و ارتباطی با دیانت داشته باشد مشکل دارد و مخالف آن است. در 3سال گذشته ضدانقلاب تمام هم و غم خود را مصروف این امر کرد که جای حلال و حرام و احکام شرعی را عوض کند. به‌طور مثال، آنها تلاش کردند بی‌حجابی را به‌عنوان امری رایج و مرسوم درآورند و از آن سو حیا و عفت را به موضوعی کمیاب بدل سازند.

این جماعت با هر اقدامی که رنگ‌وبوی دینی داشته باشد مخالفند و آن را محکوم می‌کنند؛ حتی ضدانقلاب خارج‌نشین در قبال برپایی برخی مناسک و برنامه‌های دینی و مذهبی واکنش نشان می‌دهد و آن را هم برنمی‌تابد. آنها این مخالفت را در رسانه‌های خود بازتاب می‌دهند و حتی مسائل و برنامه‌های دینی را هم به سخره می‌گیرند.

این در حالی است که چه در بین ضدانقلاب و براندازان فراری و چه ضدانقلاب‌های وطنی، مخالفت با انقلاب اسلامی و مظاهر آن متأثر از مخالفت آنها با خود دین، مذهب و تمام نمادهای دینی است و مخالفت‌شان با انقلاب در اصل به ذات دین‌ستیزانه آنها بازمی‌گردد.