از دیدگاه طب سنتی، کم‌نوشی به خصوص در مناطق با آب وهوای گرم و در افراد جوان و گرم‌مزاج می‌تواند سبب تشدید عوارضی نظیر بی‌نظمی و ضعف قلب، بی‌اشتهایی، لاغری و در موارد شدید سبب ضعف بدن و افزایش حرارت کبد شود. کبد محل تولید اخلاط در بدن است. در نتیجه اگر کبد از حالت طبیعی خارج شود، اخلاط غیرطبیعی در آن ایجاد خواهد شد.

در منابع طب سنتی دو نوع تشنگی صادق و کاذب مطرح شده است. تشنگی صادق با خوردن آب برطرف می‌شود، اما تشنگی کاذب با نوشیدن آب برطرف نمی‌شود. دلیل تشنگی کاذب به دو علت است. اولین دلیل، فرد با قلب و ریه گرم احساس تشنگی می‌کند و در نتیجه نوشیدن آب بی‌تاثیر و بیشتر سبب احساس سنگینی در معده می‌شود. تنفس در هوای خنک به این افراد توصیه شده است. دومین علت، وجود رطوبت غلیظ در معده است. نوشیدن آب در این شرایط باعث تشدید تشنگی می‌شود و مصرف آب ولرم با عسل و آبلیمو می‌تواند به بهبود این وضعیت کمک کند.

بهترین دمای آب آشامیدنی

از دیدگاه طب سنتی، آب خنک بهترین آب برای افراد سالم است که باعث ایجاد اشتها، محکم شدن بافت معده و هضم بهتر غذا می‌شود. آب نیم‌گرم نیز ملین و موجب پاک‌سازی معده می‌شود. البته زیاده‌روی در مصرف آن تهوع‌آور و ضعیف کننده معده و سبب ایجاد سردرد، سرگیجه و... می‌شود. اما جالب است بدانید آب‌جوش از بین برنده نفخ و باد است و برای سردرد‌های سرد و التهابات حلق مفید بوده و موجب پاک‌سازی معده از اخلاط غلیظ می‌شود و ادرارآور و مسکن درد‌های بدن است. زیاده‌روی درمصرف آب‌جوش، باعث ضعف معده، سختی هضم و ترش کردن غذا می‌شود.

آب یخ و کبد چرب

از دیدگاه طب سنتی، آب یخ برای افراد گرم‌مزاج و قوی مناسب است و تقویت کننده قوای اصلی بدن و مقوی اشتها بوده، اما ضعیف کننده اعصاب و مغز است و به دلیل مجاورت معده با کبد با ورود آب یخ به معده، کبد دچار شوک حرارتی شده و در دراز مدت می‌تواند سبب بروز اختلال در عملکرد کبد و بروز کبدچرب، سردرد ناشی از سردی و ضعیف کننده میل جنسی باشد.