اگر نگوییم هر روز، اما دست کم هفته ای یکبار در جریان اخبار رسانه ها از وقوع حوادثی چون آتش سوزی یا فروریزش در نقاط مختلف کشور به خصوص پایتخت قرار می گیریم. ساختمان هایی که در دست بندی های «بسیار پرخطر»، «پرخطر» و «میان خطر» تعریف شده اند و هر آن ممکن است منشاء حوادثی تلخ مانند متروپل، پلاسکو، سینااطهر و... شوند.

اگر اصلی ترین دلیل وجود ساختمان های ناایمن و دارای ضریب ریسک را اهمال کاری در طراحی، اجرا بدانیم، بدون تردید کیفیت متریالی که برای ساخت و در اجزای مختلف از جمله اسکلت، دیوارها، سقف و کف بکار رفته اند نیز از عوامل بشدت تاثیرگذار در ناایمن و غیرمستحکم شدن ساختمان است که در مقررات ملی ساختمان به تفصیل در مورد آنها تاکید شده است.

تازه ترین گزارش سازمان آتش نشانی نشان می دهد که تعداد ساختمان های بسیار پرخطر و بحرانی در تهران ۷۱ مورد، تعداد ساختمان های میان خطر ۳۲۳۳۴ مورد، تعداد ساختمان های ناایمن بازدید شده ۵۹۳۲۹ مورد، تعداد ساختمان های پرخطر ۲۴۴۴۹ مورد، تعداد مجتمع های پرخطر ۷۰۲ و شمار مجتمع های میان خطرهم ۱۸۹ مورد است.

همین گزارش نشان می دهد که ۲۵ فقره آتش سوزی در ۸ سال اخیر در بازار بزرگ تهران، ۱۳۵۰ میلیارد تومان خسارت برجا گذاشته و شمار رخدادهای آتش سوزی ناشی از نقص سیستم برقی نیز ۱۵ مورد با ۷۰۰ میلیارد تومان خسارت بوده است که در مجموع ۶۰ درصد آتش سوزی ها ناشی از نقصان در سیستم برق است.

بماند که در سطح تهران و سایر شهرهای بزرگ کشور شمار چشمگیری از سازه های عمومی پرتردد مانند بیمارستان ها، ساختمان های اداری، مدارس و پاساژها ناایمن و پرخطر وجود دارد که تهدیدی بالقوه برای جان افراد به شمار می آید.

حال یک حساب سرانگشتی داشته باشیم تا بدانیم چگونه جان هزاران نفر از هموطنانی که در ساختمان های بسیار پرخطر، پرخطر و میان خطر زندگی می کنند، در معرض تهدید هستند.

براساس آمار فوق، شمار کل ساختمان های بسیار پرخطر و میان خیر ۱۲۹ هزار و ۶۲۰ فقره است و اگر تصور کنیم که در هر یک از این ساختمان ها لااقل و بطور میانگین، چهار واحد مسکونی وجود دارد آنگاه این رقم به ۵۱۸ هزار و ۴۸۰ مورد می رسد؛ حالا تصور کنید که در هر یک از این خانه ها یک خانواده ۳ نفره زندگی می کنند (که البته ممکن است بیشتر هم باشد)، آنگاه درک خواهیم کرد که جان بیش از یک میلیون و ۵۵۵ هزار نفر از مردم به دلیل سکونت در ساختمان هایی که عنوان ناایمن دارند، در خطر است.

سازمان هایی نظیر آتش نشانی و ستاد بحران و در پیوند با این ساختمان های پرخطر نقش هشدار دهنده دارند و توان اجرایی و برخورد سلبی ندارند و قوه قضائیه پیرو گزارش هایی که در قالب پرونده از این سازه های ناایمن تشکیل می شود باید برخوردهای لازم را در راستای نجات جان صدها هزار انسان انجام دهد که البته تاکنون هم برخوردهای بسیار موثری را شاهد هستیم.

اما چاره کار چیست؟

دانش و تکنولوژی روندی رو به جلو دارد و هرگز ایستا نیست و دستاوردهای جدید در عرصه های مختلف علمی و با بهره یری از یافته های تحقیقاتی و پژوهش در عرصه های گوناگون خود را نشان می دهد. در صنعت تولید مصالح ساختمانی نیز این پویایی و نوآوری ها همیشه وجود داشته و دارد به گونه ای که اگر شرایط کنونی و مصالحی که اکنون در بناسازی کاربرد دارند را با چند دهه پیش مقایسه کنیم، شاهد هستیم که چه بسیار مصالحی که به واسطه تولید انواع جدید و با کیفیت ترِ آن، برای همیشه کنار رفتند و نمونه های جدید حتی صنعت ساختمان را متحول کرده اند.

وقتی صحبت از ناایمن ها است، علاوه بر پی و سازه و اسکلت، قطعا به متریالی که در اجرای داخلی بنا و دیوارهای جداکننده و پیرامونی به کار رفته است هم نگاهی خواهیم داشت زیرا شالوده و بنیان محکم یک ساختمان متاثر از همه اجزایی است که به آن اشاره شد.

وقتی پلاسکو با سازه فلزی در عرض چند ده دقیقه دچار آن بلای تلخ شد و شعله های آتش به سرعت از طبقه یازدهم به سایر طبقات سرایت کرد و فاجعه آفرین شد یا هنگامی که نمای بیرونی بیمارستان گاندی که کامپوزیت بود با یک ته سیگار دچار آتش سوزی شد و بیمارستان برای مدت زیادی از خدمات دهی خارج شد یا حتی تجریه ریزش متروپل و سایر حوادثی که همه به یاد داریم را مرور کنیم، قطعا درک خواهیم کرد که نوع مصالح بکار رفته در تسریع و فراگیری این حوادث بسیار موثر بوده اند.

مهندسان، معماران، سازندگان و حتی سرمایه گذاران حوزه صنعت ساختمان به نیکی می دانند که اکنون به برکت تکنولوژی، مصالح جدیدی که در ذیل استانداردهای 17 گانه سازمان ملل متحد و با خاصیت مهم «توسعه پایدار» تولید می شود، می توانند به سادگی جایگزین بسیاری از مصالح کنونی قابل اشتعال و کمتر مقاوم باشند.

سالهاست که در کشورهای پیشرفته برای اجزایی چون کف، سقف و روکش دیوارهای داخلی و حتی نماهای بیرونی از نوعی ورق جدید با خاصیت هایی چون نسوز بودن، ضد رطوبت، ضد قارچ و کپک، عایق صوت و البته دارای قابلیت بازیافت و دوستدار محیط زیست استفاده می شود؛ مزید بر این از همین ورق ها ساندویچ پانل های دیواری هم ساخته شده است که به راحتی می تواند جایگزینی برای ساخت دیوارهای پیرامونی و داخلی سازه ها باشد و همه این مصالح نه تنها وزن کمتری دارند بلکه قادر هستند که هزینه های ساخت را کاهش و سرعت را هم به طرز چشمگیری افزایش دهند.

وی اینک برای نخستین بار در ایران، گروه صنعتی فیبو پیشگام تولید چنین متریالی است که با برند تجاری «فیبورد» تولید می شوند.

ورق های فیبورد دارای خواصی که در پارگراف قبل بیان شد، هستند و می توانند در بخش هایی چون کف، سقف و روکش دیوارها و نماهای بیرونی مورد استفاده قرار گیرند. این ورق ها در ابعاد ۲۴۰۰ در ۱۲۲۰ میلیمتر تولید می شوند و دارای قابلیت پرینت و روکش و رنگ پذیری هستند که علاوه بر استحکام، ایمنی و طول عمر سازه، می توانند با طرح های زیبایی که روی آنها پرینت یا روکش می شود، جلوه ای دلنشین به سازه بدهند و در صورت وقوع حادثه ای چون آتش سوزی، خیال ساکنان از این حیث که ورق ها کاملا نسوز هستند و از سرایت آتش به طبقات جانبی، بالا و پایین ممانعت خواهند کرد، کاملا آسوده است.

کاربرد ورق های فیبورد در صنعت ساختمان همچنین عاملی موثر بر کاهش هزینه ها و افزایش سرعت ساخت و ساز است و در شرایط سرما و گرما نیز خاصیت سیو انرژی را دارند.

گروه صنعتی فیبو از همین ورق و با انجام پروژه های تحقیقاتی با بهره گیری از مهندسان و کارشناسان مجرب صنعت ساختمان اقدام به تولید ساندویچ پانل هایی با نام تجاری FSP نموده است که کاملا می تواند جایگزین دیوارهای آجری و سفالی و همچنین گزینه ای مطلوب برای دیوارهای پیرامونی باشد.

استفاده از FSP در سازه ها سبب می شود به دلیل ضخامت کمتری که نسبت به دیوارهای متعارف کنونی دارند، فضای مفید مسکونی بیشتری در هر طبقه ایجاد شود (مثلا ضخامت دیوارهای ۲۰ سانتیمتری به ۱۰ سانتیمتر کاهش می یابند) و سرعت نصب و سادگی نصب آن هم مزید بر علت است ضمن اینکه سازندگان و سرمایه گذاران هم هزینه های کمتری متحمل خواهند شد و تا ۱۵ درصد هم صرفه جویی در هزینه های ساخت برای تامین مصالح سنتی، استادکار و سایر ادیشن ها مانند سیمان و... خواهد شد.

FSP های فیبو نیز عایق صوت، عامل سبک شدن وزن سازه، ضد رطوبت و کاملا قابل بازیافت هستند.

مشخصات ورق های فیبورد

طول ورق های فیبورد 2400 میلیمتر و عرض آنها هم 1220 میلیمتر است که در ضخامت های 5،6،8،10،12 و 16 میلیمتر تولید می شوند.

 رده بندی پاسخگویی در برابر حریق در کلاس A و تا دمای 1700 درجه بوده و میزان مقاومت خمشی نیز تا 12 مگاپاسکال و مقاومت کششی ورق ها نیز 6 مگاپاسکال است.

میزان جذب آب این ورق ها 20 درصد است و سطح عایق صوتی آنها هم 43 دسی بل می باشد.

همچنین میزان انعطاف پذیری این ورق ها بالاتر از پانل های مشابه مورد مصرف در صنعت ساختمان است.

وزن هر مترمربع از این ورق ها نیز در ضخامت 5 میلیمتر معادل 5.6 کیلوگرم، 6 میلیمتر معادل 6.7 کیلوگرم، 8 میلیمتر معادل 8.5 کیلوگرم، 10 میلیمتر معادل 10.5 کیلوگرم، 12 میلیمتر معادل 11.7 کیلوگرم ئ با ضخامت 16 میلیمتر هم وزنی معادل 16.8 کیلوگرم دارند.

این ورق ها بر اساس الزامات استاندارند EN1267  و استاندارد ملی 7515 ایران تولید می شود همچنین آزمایش های مربوط به تست آتش این ورق ها نیز براساس استاندارد ملی 7271-2 و استاندارد بین المللی ISO1182 انجام شده است.

گروه صنعتی فیبو در راستای رسالت اجتماعی و انسانی خود، در قبال جان و مال هموطنان دغدغه مند است و در همین راستا آمادگی تعامل با معماران، سازندگان، پیمانکاران، انبوه سازان و البته سازمان های دست اندرکار ساخت و ساز از قبیل نظام مهندسی ها، شهرداری ها و انجمن و تشکل های مهندسی را دارد ضمن اینکه ارتباط با وزارت راه و شهرسازی، وزارت صمت و شهرداری های کل کشور نیز از اهم برنامه های این مجموعه است.

علاقمندان می توانند برای مشارکت در تولید ساختمان هایی امن و سبز و همچنین دریافت سهمی از بازار بزرگ این محصول با کارشناسان فروش گروه صنعتی فیبو از طریق شماره تلفن های 02188645295  الی 9 تماس بگیرند یا از طریق آیدی این شرکت به نشانی @fiboiran به ایسنتاگرام فیبو مراجعه نمایند.

دپارتمان ارتباطات گروه صنعتی فیبو