نتیجه ده ها سال سیاست های اشتباه در عدم توسعه حمل و نقل عمومی، سبب بروز وابستگی به خودرو در شهرهای بزرگ آمریکایی شده است.

به گزارش تین نیوز، شهرهای بزرگ آمریکایی در نظر بسیاری دارای جذابیت ها و پتانسیل فراوان برای زندگی هستند، به طوریکه کمتر کسی از چالش ها و ضعف های ریشه دار زیرساختی کلانشهرهای ایالات متحده سخن به میان می آورد. در تصور عوام، آمریکا دارای شهرهایی است با شبکه کلان بزرگراهی و آزادراه های درون شهری که ارتباط گسترده ای را بین مناطق مختلف کلانشهر مادر و مناطق اطراف برقرار می کند. اما این تمام ماجرا نیست و این شبکه عظیم الجثه بزرگراهی در آمریکا یک میراث شوم را از خود به جا گذاشته و آن وابستگی به خودرو (car dependency) است. 

در دنیای امروز خودرو به عنوان نمادی برای اثبات استقلال مالی و حتی قدرتمند بودن افراد شناخته می شود، این ماجرا در آمریکا رنگ و بوی دیگری داشته و با سبک زندگی آمریکایی به شکل ویژه ای عجین شده است، چرا که توانایی سفر به هر کجا و در هر زمان مابین مناطق شهری را به شهروندان آمریکایی می دهد تا با کمترین دغدغه مسافرت های درون شهری خود را انجام دهند. با این حال فرهنگ خودرو محوری منجر به چالش های قابل توجهی در مناطق شهری من جمله ترافیک و استرس ناشی از آن، آسیب های محیط زیستی و تصادفات رانندگی می شود. درک دلایل وابستگی به خودرو در شهرهای بزرگ آمریکایی در فرآیند بررسی راه حل های بالقوه برای ایجاد محیط های شهری آرام تر و مناسب تر برای زندگی بسیار مهم است.

دلایل بروز وابستگی به خودرو در شهرهای آمریکایی 

گسترش بی رویه مناطق شهری

توسعه شهری بی رویه در قلمرو گسترده سرزمین آمریکا نتیجه سیاست گذاری تصمیم گیران و مدیران ارشد این کشور است که در طول بیش از یک قرن رخ داده و منجر به تشکیل توده های جمعیتی با تراکم پایین گشته که این خود زمینه ساز وابستگی شدید شهروندان آمریکایی به خودرو شده است. لازم به ذکر است که این پدیده نشات گرفته از سوداگری صاحبان ثروت و متصدیان مسکن در آمریکاست که که زندگی در حومه شهر را بر زندگی در مناطق پر تراکم شهری برای آمریکایی ها ترجیح می دهند. نتیجه آن است که بسیاری از آمریکایی ها در مناطقی زندگی می کنند که پیاده روی، دوچرخه سواری یا استفاده از وسایل حمل ونقل عمومی به دلیل مسافت های بسیار زیاد بین این مناطق غیر عملی است. در واقع پراکندگی شهری در ایالات متحده نه تنها وابستگی به خودروها را افزایش می دهد، بلکه تراکم شهری، ترافیک شدید و آلودگی محیط زیست را تشدید می کند.

اولویت بندی زیرساخت ها در شهرهای بزرگ آمریکایی

از اواسط قرن بیستم، سیاست حمل و نقل آمریکا به شدت از ساخت بزرگراه ها و جاده ها حمایت کرده است. میلیاردها دلار برای ساخت و توسعه شبکه های بزرگراهی و آزاد راهی درون شهری سرمایه گذاری شده است که اغلب به کاهش هزینه برای توسعه سیستم های حمل و نقل عمومی انجامیده است. این اولویت بندی در ساخت و توسعه زیرساخت های بزرگراهی محیطی را ایجاد کرده که در آن رانندگی راحت ترین گزینه برای جابجایی افراد در شهرهای آمریکایی است.

حمل و نقل عمومی ضعیف 

شبکه حمل و نقل عمومی در بسیاری از شهرهای آمریکا از کمبود سرمایه گذاری و یکپارچگی ساختاری رنج می برند. پوشش محدود در گستره عظیم کلانشهرهای ایالات متحده، خدمات نامطلوب در قیاس با دیگر کشورهای توسعه یافته نظیر چین و ژاپن، حمل و نقل عمومی را در آمریکا برای بسیاری از مردم تبدیل به گزینه ای غیرجذاب کرده است. علاوه بر این، نگرانی در مورد ایمنی و دسترسی می تواند مسافران بالقوه را از سفر با حمل و نقل عمومی منصرف کرده و وابستگی به خودرو را بیشتر کند.

نظام برنامه ریزی شهری در آمریکا

برنامه ریزی شهری و پهنه بندی سنتی در شهرهای آمریکایی عمدتا مناطق مسکونی را از مناطق تجاری و صنعتی جدا کرده است. این جدا سبب شده است تا ساکنان شهرهای بزرگ آمریکایی برای رفتن به محل کار، خرید و گذراندن اوقات فراغت عمدتا فواصل طولانی را طی کنند. علاوه بر این قوانین شهری آمریکا در طرح های توسعه جدید نیاز مبرم به ظرفیت فراوان پارکینگ را در مناطق شهری توجیه پذیر می داند که این سبب می شود تا رانندگی، ضروری و آسان قلمداد شود.

راه حل ها برای کاهش وابستگی به خودرو در شهرهای آمریکایی

بهبود حمل و نقل عمومی

یکی از موثرترین راه ها برای کاهش وابستگی به خودرو، سرمایه گذاری در حمل و نقل عمومی است. گسترش پوشش مناطق شهری و افزایش ناوگان می تواند حمل و نقل عمومی را به گزینه ای جذاب تر برای عموم مردم تبدیل کند. ادغام انواع گونه های حمل و نقل - مانند اتوبوس، قطار و دوچرخه - می تواند تجربه سفر مطلوبی را ایجاد به همراه داشته باشد. علاوه بر این، فناوری های هوشمند برای به روزرسانی های بلادرنگ و پرداخت های بدون تماس می توانند راحتی و کارایی سیستم های حمل و نقل عمومی را افزایش دهند.

طراحی شهری و اصلاح کاربری اراضی

اصلاح سیاست های کاربری اراضی برای ترویج توسعه کاربری های مختلط می تواند نیاز به رفت و آمدهای طولانی را کاهش دهد. با ادغام فضاهای مسکونی، تجاری و تفریحی، شهرها می توانند محیط هایی را ایجاد کنند که مردم بتوانند بدون اتکا به اتومبیل در آن زندگی، کار و بازی کنند. توسعه حمل و نقل محور (TOD) بر توسعه مناطق اطراف مراکز حمل و نقلی متمرکز است و حمل و نقل عمومی را در دسترس تر و راحت تر می کند.

زیرساخت های حمل و نقلی فعال و پویا

ایجاد شبکه های گسترده ای از خطوط حفاظت شده دوچرخه و مسیرهای عابر پیاده در شهرهای بزرگ آمریکایی می تواند افراد بیشتری را به انتخاب حمل و نقل عمومی فعال ترغیب کند. بهبود ایمنی از طریق روشنایی بهتر، گذرگاه های پیاده و آرام سازی ترافیکی در تقاطع های شهری می تواند پیاده روی و دوچرخه سواری را جذاب تر کند. چنین زیرساختی نه تنها فعالیت فیزیکی شهروندان را ارتقا می دهد، بلکه تراکم ترافیک و انتشار گازهای گلخانه ای را نیز کاهش می دهد.