شناسهٔ خبر: 67643818 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: دیپلماسی‌ایرانی | لینک خبر

پرسشی از برجام‌ستیزان

جایگزین برجام چیست؟

غلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: امروزه خسارات تحریم چنان آشکار شده که حتی برجام ستیزان سرسخت هم برخلاف گذشته حتی اگر برای حفظ ظاهر هم که شده دیگر تحریم ها را نعمت نمی دانند و با موافقان برجام، بر نکبت بودن آنها همدل شده اند، اگر چه هنوز معتقدند تحریم ها خیلی هم مهم نیستند (نگاه کنید به مناظره انتخاباتی نامزدهای موسوم به جبهه انقلاب) اما با این حال جایگزین و راه حلی برای برون رفت از این وضعیت خسارت بار ارائه نمی دهند.

صاحب‌خبر - دیپلماسی ایرانی: از همان دوران مذاکرات، برجام ستیزان شمشیر آخته را روی برجام برکشیدند و در یک هماهنگی نانوشته با بنیامین نتانیاهو و جنگ طلبان تندروی آمریکائی برجام را از کارکرد مورد انتظار آن دور کردند. مخالفت برجام ستیزانِ خستگی ناپذیر در سه جبهه مذکور بی کم و کاست همچنان ادامه دارد. از آنجا که ما به برجام ستیزانِ اسرائیلی و آمریکائی دسترسی نداریم از برجام ستیزانِ وطنی می پرسیم، با این فرض که مخالفت آنها با برجام در جهت منافع ملی و کاملاً حق با آنهاست، دقیقا جایگزین آنها برای برجام چیست؟ امروزه خسارات تحریم چنان آشکار شده که حتی برجام ستیزان سرسخت هم برخلاف گذشته حتی اگر برای حفظ ظاهر هم که شده دیگر تحریم ها را نعمت نمی دانند و با موافقان برجام، بر نکبت بودن آنها همدل شده اند، اگر چه هنوز معتقدند تحریم ها خیلی هم مهم نیستند (نگاه کنید به مناظره انتخاباتی نامزدهای موسوم به جبهه انقلاب) اما با این حال جایگزین و راه حلی برای برون رفت از این وضعیت خسارت بار ارائه نمی دهند. جنگ ایران و عراق با همه خسارات عظیم و دهشتناک آن در تاریخ ۳۱ شهریور ۵۹ شروع و در ۲۷ تیر ۶۷ تمام شد، اما تحریم ها علی رغم گذشت بیش از دو دهه از آغاز آنها بی وقفه همچنان ادامه دارند و هیچ چشم اندازی هم برای پایان آنها در افق دیده نمی شود. در دو دهه گذشته عمده فرصت های اقتصادی ایران در حوزه تولید و فروش نفت و گاز، سرمایه گذاری خارجی، استفاده از نظام مالی بین الملل، ترانزیت نفت، گاز، کالا و مسافر، توریسم، توسعه صادرات کالا و خدمات و غیره از دست رفت. خسارات از دست رفتن این فرصت ها به هیچ وجه با خسارات اقتصادی جنگ قابل قیاس نیست. اگر چه در جنگ تحریم ها غرش شلیک توپ ها شنیده نمی شود، اما استمرار بی وقفه تحریم ها در سکوت توپ ها و تانک ها مثل موریانه در حال خوردن همه بنیان های اقتصادی و اخلاقی ماست. تاب آوری اقتصاد ایران در مقابل این خسارات عظیم تا کجاست؟ تا کی باید از دنیا گران بخریم و در مقابل به آنها ارزان بفروشیم؟ تا کی باید نفت خود را مثل مالِ دزدی به مالخرهای چینی با تخفیف های نجومی بفروشیم؟ سود معمول کسب و کار در دنیا ۲ تا ۳درصد، ۵درصد خوب و ۱۰درصد عالی است، الآن بطور متوسط هزینه تحریم ها برای ما حداقل ۳۰درصد است و این یعنی این که ما سال هاست سودی نداریم و در حال خوردن از مایه هستیم، به همین دلیل است که در ۴۰ سال گذشته متوسط رشد اقتصادی ما ۲/۸درصد در ۲۰ سال گذشته ۱/۸درصد و‌ در ۱۰ سال گذشته صفر درصد؜ بوده و با استمرار وضع موجود با احتمال قریب به یقین در ۱۰ سال آینده منفی خواهد شد. برادرانِ انقلابی برجام ستیز، ما از ته دل پذیرفتیم، برجام ترکمن چای، خیانت، نجاست، نکبت و هر چه شما بفرمایید، بالاخره جایگزین شما برای برجام چیست؟ تاریخ اتمام تحریم ها چه زمانی است؟ ۲۰ سال دیگر، ۴۰ سال دیگر، تا ابد، چه وقت؟ اینکه مدام بگوئیم این ترامپ بود که بد عهدی کرد و از برجام خارج شد، آمریکا قابل اعتماد نیست، مذاکره کنندگان فریب خوردند، هیچ مشکلی از ما حل نمی شود، ترامپ همزمان با خروج از برجام از ۲۰ توافق دیگر دولت قبلی آمریکا با دنیا خارج شد، اما دولت جدید آمریکا در مدت کوتاهی پس از استقرار به همه آنها به جز برجام برگشت، چرا فقط به برجام برنگشت ؟ برجام و مذاکره کنندگان آن به اندازه کافی و حتی بیش از حد لازم لعن و نفرین شدند، لعن و نفرین بیشتر را رها کنید، بالاخره برنامه شما برای رفع تحریم ها مشخصاً چیست؟

نظر شما