به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، روزنامه جام جم نوشت: گفتمان این چهره معرفی شده از سوی جریان اصلاحات که با اقبال مثبت عموم مردم موفق به ریاست بر قوه مجریه در دوره چهاردهم شد، از همان ابتدای ثبت نامش به عنوان کاندیدا در انتخابات و پس از تایید صلاحیتش و در روند گفت وگوهای شکل گرفته در مناظرات انتخاباتی، حول دو محور اصلی «عدالت و انصاف» و «مردم» می چرخید تا جایی که شعار انتخاباتی خود را «برای ایران» انتخاب کرد و گفت برای پایان دادن به شکافی که میان قدرت سیاسی و نسل جدید شکل گرفته وارد عرصه انتخابات شده است. رئیس جمهور منتخب را به دلیل برخورداری از شهرت کمتر در قیاس با سایر چهره های مطرح و شناخته شده اصلاحات می توان به عنوان مهره تازه نفس اصلاحات نامید که به نوعی ناجی این جناح نیز محسوب می شود چراکه توانست اقبال عمومی را پس از چند سال به سمت اصلاحات باز گرداند؛ البته وی وجه تمایز پررنگی با قدیمی های این جناح دارد و آن پافشاری وی بر قدم برداشتن در چهارچوبی است که نظام برای او تعریف کرده است. به طوری که بارها در میتینگ های انتخاباتی خود با ادبیات مختلف از ارادتش به رهبر معظم انقلاب یاد و در آخرین مناظره انتخاباتی اظهار کرده که «در راس نظام سیاسی ما رهبری قرار گرفته که پشتیبان پیشرفت کشور است و بن بست ها را می شکند و سرمایه ای برای حل اختلافات است.» پزشکیان همچنین در همین یک هفته اخیر با اعلام مواضعی همچون حمایت از جبهه مقاومت، این پیام رسا را به ایرانیان و جهانیان مخابره کرد که دولتش در مسیر چهارچوب های اصلی نظام حرکت خواهد کرد. هرچند باید دید رئیس جمهور منتخب طی چهار سال آینده تا چه اندازه بر سخنان امروز خود پایبند خواهد بود و کشور را در مسیر ترسیم شده از سوی انقلاب و مورد تایید رهبر معظم انقلاب نگه می دارد اما اکنون سخنان امروز او رنگ بوی وحدت ملی و انسجام میان تمام قوا می دهد. اما برخی اظهار نظرهای وی نظیر سخنانی که درباره همراهی مجلس با دولت چهاردهم بر زبان آورد، شائبه هایی را نسبت به تطابق حرف و عملش ایجاد کرده است که برخی فعالان سیاسی نسبت به آن واکنش نشان دادند. 

متن نامه مسعود رضایی، تحلیلگر مسائل سیاسی به رئیس جمهور منتخب:
 

سفید هستید و سفید بمانید 

«جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان، رئیس جمهور منتخب و گرامی، با سلام و احترام؛ آنچه از کلام و رفتار جنابعالی در طول مدت رقابت های انتخاباتی دریافتم این است که مشتاق شنیدن صدای همگان هستید و من این را به مثابه یک دعوت کریمانه از سوی شما تلقی می کنم برای برقراری ارتباط مستقیم و صمیمانه مردم با رئیس جمهور خودشان. اینجانب به عنوان عضوی از این جامعه، این دعوت را با افتخار می پذیرم.  ابتدا، انتخاب جنابعالی را به ریاست جمهوری صمیمانه تبریک عرض می کنم و از سویدای دل برای جنابعالی و همراهان و همکاران تان در مسیر خدمت به ملت بزرگ ایران آرزوی موفقیت دارم. همچنین در همین ابتدا و پیش از بیان هر نکته دیگری خاطرنشان می سازم که بنده اعتقاد راسخی دارم که شما یک اصولگرای اصیل و واقعی و یک اصلاح طلب صادق و دلسوز هستید. این سخن را نه از سر احساسات یا خودشیرینی بلکه بر اساس تجربه طولانی مدت خود در امور مطبوعاتی و سیاسی و تاریخی عرض می کنم. بنابراین از نظر من شما کاملا سفید هستید و با تمام وجود دعا می کنم همواره سفید بمانید!

   
روز پیروزی کاندیدای اصلاح طلب روز فتنه نیست

اما گذشته از تبریک به دلیل انتخاب جنابعالی، یک عامل دیگر نیز موجب تبریک و خوشحالی و بلکه شکرگزاری است و آن این که روز بعد از پیروزی یک کاندیدای اصلاح طلب، روز زیر پا گذاردن قانون نیست، روز صدور اطلاعیه های تحریک آمیز نیست، روز تهمت و بهتان به نظام و مسئولان نیست، روز زیر سؤال بردن سلامت انتخابات نیست، روز فوران هواهای نفسانی نیست، روز ترجیح منافع شخصی و خودخواهانه بر منافع ملی نیست، روز نپذیرفتن برد رقیب و باخت خود نیست، روز اردوکشی خیابانی نیست، روز آشوب و بلوا و اغتشاش نیست، روز وارد آوردن زخم بر پیکر نظام نیست، روز زائل ساختن اعتماد عمومی نیست، روز به آتش کشیدن اتوبوس ها و اتومبیل ها و مغازه ها و فروشگاه ها نیست، روز حمله به مراکز نظامی و انتظامی نیست، روز به تعطیلی کشاندن کسب و کارها و حاکم کردن رکود بر بازارها نیست، روز به جان هم انداختن مردم با یکدیگر و زد و خوردهای خشونت آمیز نیست، روز وحشت و اضطراب و دلهره نیست، روز تخریب امکانات شهری نیست، روز فعالیت گروه های تروریستی و کشته سازی نیست، روز حمله به مساجد و حسینیه ها نیست، روز بازی در زمین دشمن نیست، روز تخریب روابط سیاسی و اقتصادی ایران با دیگر کشورها نیست، روز امیدوار شدن دشمنان ناامید شده نیست، روز ناامید شدن نیروهای امیدوار داخلی نیست، روز تبدیل جشن ملی به عزای عمومی نیست، روز شادمانی و سرور دشمنان ایران نیست و خلاصه آن که روز فتنه نیست. 

   
روز پیروزی کاندیدای اصلاح طلب؛ روز وحدت ملی

در عوض روز پیروزی یک کاندیدای اصلاح طلب، روز احترام به قانون است، روز پذیرش باخت است، روز به رسمیت شناختن رئیس جمهور منتخب است، روز احترام به آرای اکثریت است، روز تبریک رقبا به کاندیدای پیروز است، روز ملاقات ها و دیدارهای دوستانه است، روز وحدت و همدلی اجتماعی است، روز اعلام آمادگی برای کمک به رقیب دیروز است، روز آرامش و آسودگی خیال جامعه است، روز اعتلای فرهنگ سیاسی در کشور است، روز عصبانیت و افسردگی و ناامیدی دشمنان ملت ایران است، و خلاصه آن که روز وحدت ملی است. بدین لحاظ، اگر به دلیل پیروزی جنابعالی به عنوان کاندیدای اصلاح طلبان در این انتخابات، هزاران هزار بار شکر خداوند متعال را به جای آوریم، باز هم کم است!

   
در تمام ادوار انتخابات، رأی ها درست خوانده شده است

جناب آقای پزشکیان، جنابعالی در اولین سخنرانی خوددر اولین روز از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری در جمع فعالان ستادی و هواداران خود در حرم مطهر امام خمینی(ره)،به نکته ای اشاره کردید که بنده نیز لازم دانستم به همان نکته اشاره کنم. جنابعالی فرمودید: «من در این روندی که پیش آمد و انتخاباتی که به طور آرام برگزار شد و نهایتا رأی ها توانست درست خوانده شود، اول باید از مقام معظم رهبری تشکر کنم که قطعا اگر ایشان نبود من تصور نمی کنم به این راحتی اسم ما از صندوق درمی آمد.»
بنده اجازه می خواهم به اطلاع تان برسانم که نه تنها در این دوره بلکه در تمامی ادوار گذشته انتخابات ریاست جمهوری، به همین راحتی آرا درست خوانده شده و نام پیروز انتخابات از صندوق رأی بیرون آمده است، چراکه مقام معظم رهبری همواره بر لزوم سلامت انتخابات و صیانت از آرای مردم تأکید مؤکد داشته اند و آن را حق الناس می دانند. فراموش نکرده ایم که در حال و هوای انتخابات سال ۷۶ که شور و حرارت بسیاری بر فضای انتخاباتی کشور حاکم شده بود، ناگهان عده ای معلوم، این شایعه و شائبه را در اذهان مردم افکندند که ای مردم، کجای کارید که قرار است شما بنویسید خاتمی و آنها بخوانند ناطق نوری! این یک بهتان عظیم بود که بزودی برملا شد زیرا آرا همان طور که نوشته شده بود، خوانده شد و به راحتی اسم آقای خاتمی از صندوق درآمد. اما این درستکاری و امانتداری، موجب نشد تا طراحان این عملیات روانی شرمنده شوند و دست از این کردار ناپسند خود بردارند. تازه مثل این که راهکار مؤثری را تجربه کرده بودند: اگر بردیم، می گوییم درست است. اگر باختیم، می گوییم تقلب شده است.  اوج به کار گرفتن این راهکار در انتخابات سال ۸۸ بود که ۸۵ درصد حائزین حق رأی در انتخابات شرکت کرده بودند. دنیا از این همه مشارکت بالا در بهت بود که یک بهتان بزرگ، همه چیز را به باد فنا داد. هر چه گفتند و اصرار کردند که اگر اعتراض و شکایتی دارید از طریق قانونی پیگیری کنید، افاقه نکرد. حتی راه های فراقانونی برای رسیدگی دقیق و موشکافانه به موضوع ارائه شد، باز هم افاقه نکرد. گفت حرف من یکی است: یا من رئیس جمهورم یا تقلب شده است! و چه تأسف بار بود که کسانی به یقین می دانستند تقلب نشده است اما چنین بهتانی را شنیدند و چنین ظلمی را دیدند و سکوت کردند و به آن رضایت دادند.
   

صیانت از رأی مردم؛ سنت حسنه نظام

غرض یادآوری این نکته بود که امانتداری رأی مردم و صیانت از سلامت انتخابات، یک سنت حسنه در نظام ماست که می توانیم برای همیشه به آن افتخار کنیم وصدالبته همان طور که جنابعالی نیز تأکید کرده اید، مقام معظم رهبری مهم ترین و مؤثرترین نقش را در این زمینه برعهده داشته اند.به هرحال گذشته ها گذشته است و امروز ما باید امیدوارانه رو به آینده داشته باشیم و همگی به بیان زیبای جنابعالی «دست به دست هم دهیم به مهر، میهن خویش را کنیم آباد.»
   

همکاری موثر مجلس با رأی اکثریت مردم؟

جناب آقای دکتر پزشکیان، جنابعالی در اولین بیانیه خود بعد از انتخاب به عنوان رئیس جمهور خاطرنشان ساخته اید: «من در پی آن هستم که با تفاهم و همکاری همه ارکان حاکمیت، مجلس و قوه قضائیه، تنش و واگرایی را از نهاد سیاست و حکمرانی دور کنم؛ امیدوارم مجلس محترم در همراهی با رأی اکثریت مردم خود را برای یک همکاری مؤثر با دولت در مسیر عبور کشور از بحران ها آماده کند.» آنچه در این فراز آمده است در یک نگاه کلی، بسیار خوب و درست و متین است و ساز و کار قوای سه گانه باید بر همین منوال باشد تا ساز و کار زندگی مردم ساز شود. اما اگر از این کلیت عبور کنیم و اندکی به تجزیه و تحلیل این فراز بپردازیم، آنگاه به نظر می رسد که نیاز به توضیحاتی در این باره هست.  جنابعالی با سابقه پنج دوره نمایندگی مجلس، بسیار بهتر از بنده می دانید که در قانون اساسی، سه قوه مجریه، مقننه و قضائیه، با حدود اختیارات و مسئولیت های مشخص، به رسمیت شناخته شده اند و هر یک از آنها باید در چهارچوب این اختیارات، به انجام مسئولیت های خود بپردازد. همچنین در قانون اساسی، به نوعی مسئول بودن قوای سه گانه در قبال یکدیگر نیز به رسمیت شناخته شده و در همین چارچوب این قوا قادر به اعمال نظارت ها و مداخلاتی نیز در کار یکدیگر هستند که در اینجا از ورود به جزئیات مسأله خودداری می کنم. ازطرفی، رئیس جمهور ونمایندگان مجلس هر دو با آرای مستقیم مردم انتخاب می شوند و هیچ یک از دو نهاد ریاست جمهوری و مجلس نمی تواند خود را به لحاظ انتخابی بودن، برتر از دیگری بداند. در عین حال این دو نهاد انتخابی، حقوق و تکالیفی در قبال یکدیگر دارند که در قانون مشخص شده است و نکته مهم این که هم نمایندگان مجلس و هم رئیس جمهور در ابتدای مسئولیت خود سوگند یاد می کنند که حافظ و مجری قانون اساسی باشند.  هنگامی که این مسائل را در نظر می گیریم، طبیعتا این نکته به ذهن متبادر می شود که وقتی جنابعالی از لزوم تفاهم و همکاری همه ارکان حاکمیت سخن می گویید و سپس تأکید می فرمایید که «امیدوارم مجلس محترم در همراهی با رأی اکثریت مردم، خود را برای یک همکاری مؤثر با دولت در مسیر عبور کشور از بحران ها آماده کند» دقیقا منظورتان چیست؟  البته روشن است که قوه مجریه و قوه مقننه، در طول مسیر فعالیت خود به انحای گوناگون با یکدیگر سر و کار دارند اما یکی از مهمترین موارد، انتخاب و معرفی وزرا از طرف رئیس جمهور به مجلس است که درواقع باید آن را نقطه آغازین ارتباط این دو نهاد با یکدیگر به حساب آورد و چه بسا که نوع تعامل آنها در این زمینه، بر کل ارتباط آنها در طول مسئولیت خود که از قضا در این دوره نزدیک به چهار سال تمام خواهد بود، تأثیر بگذارد. بنابراین اولین تماس کاری این دو نهاد از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
   

مجلس حق دارد رأی اعتماد بدهد یا ندهد

مسأله این است که رئیس جمهور حق دارد افراد مورد نظر خود را برای وزارت به مجلس معرفی کند و مجلس هم حق دارد که به وزرای پیشنهادی رأی اعتماد بدهد یا ندهد. این مسأله هنگامی که رئیس جمهور و اکثریت مجلس با یکدیگر اشتراکات فکری داشته باشند، بسیار ساده و روان قابل حل است اما هنگامی که این اشتراکات کمتر باشد، می تواند بسیار غامض و چالش برانگیز شود. اینجاست که باید دید از نگاه هر یک از دوطرف این معادله، معنای دقیق عباراتی مانند تعامل و همکاری و همراهی و امثالهم چیست. از نظر بنده یک راه حل ساده برای این معادله مشکل وجود دارد وآن این است که رئیس جمهور و مجلس، هیچکدام خود را انتخابی تر از دیگری نداند. رأی مردم را رأی مردم بداند، چه به رئیس جمهور باشد چه به نمایندگان مجلس. بنابراین اگر بخواهیم تعامل به معنای واقعی و درست شکل بگیرد و کار مملکت و مردم گره نخوردوبراحتی پیش برود،رئیس جمهور و مجلس، هر یک باید خود را در کفه ای از یک ترازو ببینند که لبه های آن دقیقا روبه روی یکدیگر ایستاده است. هردومنتخب مردمند وهر دو محترم و معتبر. جناب آقای دکتر پزشکیان، جنابعالی خود سال های زیادی نماینده مجلس بوده اید وطبیعتا هنگام معرفی اعضای کابینه توسط رؤسای جمهور پیشین، به موافقت یا مخالفت با برخی ازوزرای پیشنهادی پرداخته اید. بنابراین، دراین زمان که ازمجلس به ریاست جمهوری نقل مکان کرده اید، قاعدتا از حقوق مجلس دراین زمینه بخوبی آگاهید وسابقه فعالیت خود و همکارانتان در مجلس را به یاد دارید و فضای مجلس را بخوبی درک می کنید و بر مبنای این مسائل به انتخاب افراد و معرفی آنها به مجلس می پردازید.
   

وزرا نباید به رئیس جمهور تحمیل شوند

از نگاه اینجانب بدیهی است که رئیس جمهور نه تنها حق دارد، بلکه منطقی آن است که اشخاصی را در هیأت دولت خود به کار گیرد که به توان کاری آنها اطمینان داشته باشد وازهمه جهات بتواند با آنها کار کند تا این گونه نوعی همکاری و همدلی در مجموعه مدیران عالی قوه مجریه برقرار باشد.درعین حال، امیدوارم جنابعالی با توجه به همان سابقه طولانی مدت خود در مجلس، در انتخاب و معرفی وزرا، از شخصیت هایی بهره گیرید که در رایزنی های مقدماتی از فقدان نگاه منفی و سلبی اکثریت نمایندگان مجلس نسبت به آنها اطمینان خاطر یافته اید.ازسوی دیگر امیدوارم مجلس نیز اگرچه از حق رأی اعتماد برخوردار است اما با در نظر گرفتن این نکته مهم که وجود فضای اطمینان و اعتماد و همدلی میان رئیس جمهور با یکایک وزرا و مجموعه هیأت دولت، شرط ضروری برای پیشبرد بهینه امور است، بنا را بر حداکثر تعامل و همکاری با رئیس جمهور بگذارد.همچنین نمایندگان محترم به این نکته مهم نیز باید توجه داشته باشند که اگر به نحوی رفتارکنند که برخی وزرا به اصطلاح به رئیس جمهور تحمیل شوند، آنگاه در طول مسیر آینده، این مسأله مستمسکی خواهدبود تا رئیس جمهور درقبال ضعف ها وکاستی ها واشتباهات آن وزرا، مسئولیتی نپذیرد و آن را متوجه دیگران سازد. راه تعامل و همکاری، بی تردید راه دشواری نیست اگر همه به حقوق یکدیگر احترام بگذاریم و هیچ نهادی خود را انتخابی تر از نهاد دیگر نداند. از خداوند متعال برای جنابعالی و همکاران تان آرزوی توفیقات روزافزون در خدمت به مردم و نظام جمهوری اسلامی ایران را دارم.