جوان آنلاین: هنگامی که صحبت از اوقات فراغت کودکان و نوجوانان و یا دغدغه کار فرهنگی برای کودک و نوجوان به میان می‌آید، با بسیاری از کار‌هایی که باید انجام می‌شده، ولی به هردلیلی انباشته شده روبرو می‌شویم. مسألۀ بهره برداری از اوقات فراغت و کار فرهنگی برای فرزندان این سرزمین نباید فصلی و گذرا باشد و همزمان با اتمام مدارس و فارغ شدن جامعه‌ی دانش آموزی کشور شروع به کار کند و با اتمام تابستان، آغاز فصل درس و تحصیل دوباره خاموش شود و به فراموشی سپرده شود، بلکه کار فرهنگی برای این قشر نیازمند تربیت، باید مستمر و پیوسته هرچند با شیب ملایم ادامه دار باشد تا ارتباط کودک و نوجوان با مراکز فرهنگی بعد از مدتی به یکباره قطع نشود.
با وجود برنامه‌ها و تولیدات ضد فرهنگی که بیرون از دایرۀ فرهنگ ایرانی - اسلامی برای کودکانمان تهیه شده است، قطعا در قدم اول راه سخت و دشواری پیش رو خواهیم داشت، ولی می‌توان با درایت و کمی با چاشنی صبر و حوصله و کار‌های ساده و البته حمایت خانواده‌ها و پشتیبانی امنای مساجد تلاش‌های خوبی برای کنترل و پرورش کودکان و نوجوانان انجام داد.
رهبر معظم انقلاب (مد ظله العالی) در یکی از سخنرانی هایشان می‌فرمایند: «شرح حال شهدا را بخوانید – من می‌خوانم و حقیقتا استفاده میکنم – از شما می‌خواهم شرح حالشان را بخصوص عده‌ای که خیلی معنویت دارند، بخوانید»، این سخن معظم له ما را به یاد فعالیت‌های شهدایی می‌اندازد که به نحوی طلایه داران فرهنگ مسجد بودند و در سال‌های اخیر در همسایگی ما زندگی می‌کردند و بعد از مسجدی شدن و برقراری ارتباط با فضای بکر و بی‌نظیر مسجد، بسیج و هیئت، از کار‌های ساده شروع کردند. آنان برای جذب حداکثری جوانان و نوجوانان در امر آموزش و پرورشِ جوان تراز انقلاب اسلامی، از هیچ کوششی برای فعالیت‌های مسجدی دریغ نکردند.
تقلا و جدیت شهید مدافع حرم مصطفی صدرزاده که کمتر کسی در تهران و شهریار می‌توان پیدا کرد که از اهتمام جهادی و مسجدی این شهید والامقام اطلاع نداشته باشد، مثال زدنی ست. این شهید سعید، برای رفع این دغدغه‌های فرهنگی از کوچکترین امور شروع کرد. برای مثال؛ فضا‌های بلا استفاده مسجد را به باشگاه ورزشی تبدیل کرد تا بچه‌ها بتوانند هیجانات نوجوانی و جوانی خودشان را در آن باشگاه تخلیه و آمادگی جسمانی را با تعصی از مولای متقیان، علی (ع) بالا نگه دارند.
شهید علی امرایی که آوازه‌ی فعالیتش در مسجد و بسیج را می‌توان از ساکنین و مجاورین مسجد امام حسین (ع) در یکی از محلات شهر ری جویا شد، با اندک تجهیزات و صرف هزینه شخصی، اوقاتی خوش و مفرحی برای کودکان و نوجوانان مسجد و محل محیا کرده بود و از آنجایی که خودش هم مداح بود، با تأسیس هیئت نوجوانان و واگذاری مسئولیت به نوجوانان و جوانان در همان هیئت، آن‌ها را شخصی مسئولیت پذیر در جامعه پرورش می‌داد.
از جمله مشوقان و مروجین فرهنگ مسجد می‌توان به مادحین اشاره کرد. بعد از پر بازدید شدن سرود سلام فرمانده و دریافت بازخورد‌های زیاد و تشکیل گروه‌های سرود آتش به اختیار، شاهد حضور مادحینی بودیم که در هدایت کودکان و نوجوانان به سمت فعالیت‌هایی در شأن انقلاب اسلامی و ریل گذاری فرهنگ ایمان، جهاد و شهادت فعالیت داشته و پیشگام بودند و در این حوزه بسیار دقیق و با جدیت قدم برداشته و امور تربیتی را به سر منزل مقصود می‌رسانند. 
ابوذر روحی یکی از چندین ثناخوان اهل بیت است که به عنوان مداح در هیئت معراج الشهدا لنگرود فعالیت و ادای دِین می‌کند، با وجود کمبود‌های فراوان، تلاش زیادی برای تحقق فرهنگ انقلابی دارد و با ایمان و پشتکار فراوان و با حداقلی‌ترین حمایت‌ها، اقدام به تولید و بازنشر سرود‌هایی کردند که نه تنها بچه ها، بلکه بزرگتر‌ها هم با شنیدن این سرود‌ها از زبان کودکان، حس خوبی نسبت به امام زمان (عج) داشته باشند.
مانند این مادحین زیاد هستند که با قدم گذاشتن در عرصۀ کار فرهنگی برای نوجوانان و جوانان می‌خواهند سهمی اندک در پرورش جامعه‌ای انقلابی داشته باشند. 
خلاصه کلام این است، مسجد برای خداوند متعال از اهمیت بالایی برخوردار است؛ مسجد برای ستایش و نیایش، تربیت و راهنمایی انسان‌ها تا آنجا اهمیت دارد که طبق آیات قرآن، خداوند به هنگام خلقت زمین، مسجد الحرام را به عنوان مکانی برای عبادت قرار داد «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبَارَکًا وَ هُدًی لِّلْعَالَمِینَ» (آیۀ ۹۶ سوره آل عمران) و بعد از گذشت سال‌ها علاوه بر اینکه مسجد مکانی برای تعبد مسلمانان بود، محلی برای تعلیم و تربیت کودکان و بزرگسالان نیز به حساب آمد. می‌توان در مساجد با انجام فعالیت به رفع دغدغه‌های فرهنگی جامعه هم رسیدگی کرد. کار فرهنگی در این اوضاع و شرایط سخت است، اما نباید اینگونه لحاظ شود که دیگر هیچ کاری از ما بر نمی‌آید. شهدا، وُعاظ و طلبه ها، مادحین و فعالان عرصه فرهنگ به ما آموختند که حتی با «باز نگه داشتن درب مساجد» و در اختیار قرار دادن فضای شبستان و یا حیاط مساجد هم میتوان کاری کنیم تا کودک یا نوجوان با محیطی آشنا شود و تجربه کند که در آن نگرانی‌ها و دلواپسی‌های خانواده تا حد زیادی آرام بگیرد تا آینده‌ای خوب و روشن برای فرزندان و جریان مثبت و رو به رشدی برای جامعۀ اسلامی ترسیم شود.