خبرگزاری میزان – کارامبا دیابی، نماینده سیاه‌پوست آفریقایی‌الاصل پارلمان آلمان پس از بالاگرفتن آزارواذیت‌های نژادپرستانه از جمله تیراندازی و به آتش کشیدن دفتر کارش از سمت خود کناره‌گیری کرد.
کناره‌گیری این نماینده بوندستاگ از سمت خود، جدیدترین پیامد گسترش سخنان نفرت‌محور و پرخاشگری‌های نژادپرستانه در آلمان است که از مدت‌ها پیش زنگ هشدار آن به صدا درآمده است.
چرا نماینده سیاه‌پوست بوندستاگ از سمت خود کناره‌گیری کرد؟
دیابی، چند هفته پیش اعلام کرد که پس از ورود به بوندستاگ، با موجی از نامه‌های تهدیدآمیز و نفرت‌محور، توهین‌های نژادپرستانه و تهدید به مرگ مواجه شد؛ به همین دلیل در انتخابات فدرال سال آینده شرکت نمی‌کند.
این نماینده سیاه‌پوست آفریقایی‌الاصل که در سال ۲۰۱۳ به‌عنوان یکی از اعضای حزب دموکرات مسیحی آلمان وارد بوندستاگ شد، ضمن اعلام کناره‌گیری از سمت خود چند هفته پس از علنی کردن موضوع نامه‌ها و پیام‌های نفرت‌محور دریافت شده از سوی خود و کارکنان دفترش، گفت که می‌خواهد زمان بیشتری را با خانواده‌اش بگذراند.
دیابی که نماینده سیاه‌پوست پارلمان آلمان است، با انتقاد از روحیه خصمانه فزاینده بوندستاگ و جامعه آلمان، تاکید کرد که ورود حزب راست افراطی اِی‌اف‌دی به بوندستاگ در سال ۲۰۱۷ عامل اصلی به وجود آمدن این شرایط است.
به گفته وی سخنرانی‌های نفرت‌محور و اظهارات غیرانسانی درباره اقلیت‌ها در آلمان یک واقعیت قابل توجه است؛ آنچه در خیابان‌ها مشاهده می‌شود، افزایش خشونت است که با سخنان پرخاشگرانه و نژادپرستانه تشدید می‌شود.
وی دکترای شیمی داشته و متولد سنگال است؛ دیابی در سال ۱۹۸۵ به آلمان شرقی مهاجرت کرد.
نماینده سیاه‌پوست بوندستاگ در سال‌های اخیر به شکل فزاینده‌ای با آزارواذیت نژادپرستانه مواجه شده است؛ دفتر کار او هدف آتش‌سوزی قرار گرفته و گلوله‌هایی به سمت آن شلیک شد.
دیابی گفت که علاوه بر خودش که با تهدید به قتل مواجه شده است، برخی از کارکنانش با باج‌خواهی جهت ممانعت از کار برای وی مواجه شده و مورد سوءرفتار و تهدید قرار گرفتند؛ این به معنای عبور تهدید‌ها از خط قرمز است.
روزنامه آلمانی Aussiedlerbote در گزارشی اعلام کرد که نبودن دیابی در انتخابات ۲۰۲۵ بوندستاگ خلاء مهمی را ایجاد می‌کند، زیرا وی مدافع صریح عدالت اجتماعی و چهره‌ای کلیدی در مبارزه با نژادپرستی در سیاست آلمان بود.
بحران نژادپرستی در آلمان چگونه پیش می‌رود؟
گروه‌ها و سازوکار‌های حقوق بشری تاکنون بار‌ها بر ضرورت توجه به موضوع نژادپرستی در آلمان و پیامد‌های آن تاکید کردند.
بحران نژادپرستی در آلمان شانه به شانه بحران‌های مشابه در فرانسه، آمریکا و انگلیس پیش می‌رود؛ این نژادپرستی بهویژه از سوی پلیس آلمان به‌صورت کشنده علیه آسیب‌پذیرترین اقشار مانند پناهجویان اعمال می‌شود.
یک پژوهشگر موسسه حقوق بشر آلمان (DIMR) ضمن اشاره به گستردگی بحران یادشده گفت: وقتی درباره نژادپرستی در آلمان حرف می‌زنیم از موارد فردی صحبت نمی‌کنیم؛ با وجود اینکه داده‌های اندکی در آلمان در دسترس است، اما این به معنای محدوده اندک این بحران نیست.
نژادپرستی در پلیس آلمان
بحران نژادپرستی در پلیس آلمان در قیاس با دیگر نهاد‌ها بیشتر مشاهده می‌شود.
در عین حال، دولت آلمان همواره از رویکرد خشونت‌بار و نژادپرستانه پلیس این کشور حمایت می‌کند.
پلیس آلمان بهویژه پلیس فدرال این کشور اجازه دارد افراد را صرفا براساس مشخصات ظاهری آن‌ها بدون دلیل در مکان‌های خاصی مانند قطارها، فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های مختلف مورد بررسی قرار دهد.
کارشناسان می‌گویند که این روند سبب می‌شود تا سیاه‌پوستان از بازرسی‌های مکرر که منجر به چسباندن برچسب به آن‌ها می‌شود، ترس داشته باشند.
پیشنهاد‌های مبنی بر استخدام نیرو‌های پلیس از میان طیف متنوع و گسترده افراد از قومیت‌ها و نژاد‌های مختلف نیز با مخالفت دولت و پلیس این کشور مواجه شده است؛ در عین حال، پلیس و دولت آلمان از رسیدگی به شکایت‌های علیه نژادپرستی افسران پلیس این کشور خودداری می‌کنند.
پیامد‌های نژادپرستی در آلمان
نژادپرستی در آلمان مانند دیگر کشور‌های جهان پیامد‌های ناخوشایندی برای اقلیت‌های قومی و نژادی دارد و می‌تواند به شکل گسترده افرادی را که هدف قرار می‌گیرند، تحت تاثیر آسیب‌های جدی قرار دهد؛ پناهجویان از مهم‌ترین قربانیان هستند.
احساس تحقیر، بیگانگی و بی‌اعتمادی، استرس روانی و جسمی ساده‌ترین پیامد‌های نژادپرستی در آلمان هستند.
- بیشتر بخوانید:
- نژادپرستی و خشونت؛ موضوعی نهادینه در ساختار پلیس آلمان
- نژادپرستی نهادینه بخشی از زندگی روزمره اقلیت‌ها در آلمان
نظرسنجی‌ها درباره نژادپرستی در آلمان چه می‌گویند؟
یک نظرسنجی بزرگ در آبان سال گذشته درباره نژادپرستی در آلمان نشان داد که بیش از نیمی از سیاه‌پوستان ساکن آلمان (۵۴ درصد) نژادپرستی را تجربه کرده‌اند و ۲۰ درصد آن‌ها نیز گفته‌اند که مورد تهدید یا آزار مکرر قرار گرفته‌اند.
این نظرسنجی یافته‌های قابل توجه دیگری نیز داشت: حدود ۱۳ درصد از مسلمانان و ۱۲ درصد از آسیایی‌تبار‌ها دست‌کم چندین بار در سال تهدید یا آزارواذیت را تجربه می‌کنند.
یک کارشناس آلمانی حوزه حقوق بشر گفت: یافته‌های این نظرسنجی فقط عدد نیستند، بلکه واقعیتی هستند که سیاه‌پوستان در آلمان با آن مواجه شده‌اند.
به گفته وی یافته‌های این نظرسنجی بازتابی از وضعیت نژادپرستی فزاینده، فراگیر و بی‌رحمانه در سراسر اروپا است.
این یافته‌ها در حالی منتشر شد که استدلال‌های آلمانی درباره پایان نژادپرستی در سال ۱۹۴۵ یا محدود بودن حوادث نژادپرستانه به فرانسه و آمریکا همچنان مطرح می‌شوند.
انتهای پیام/
نظر شما