صاحب‌خبر - به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایوکلینیک، اگر مرتباً در به خواب رفتن یا خواب ماندن مشکل دارید با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. درمان بستگی به این دارد که چه چیزی باعث بی خوابی شما شده است. تغییرات رفتاری که از طریق درمان شناختی رفتاری آموخته می شود، عموما بهترین درمان برای بی خوابی مداوم است. خوابیدن بر اساس برنامه منظم، ورزش منظم، پرهیز از کافئین در اواخر روز، اجتناب از چرت زدن در طول روز و کنترل استرس نیز احتمالا کمک کننده است اما مواقعی وجود دارد که افزودن قرص‌های خواب‌آور ممکن است به شما کمک کند تا استراحت لازم را داشته باشید. همه قرص‌های خواب‌آور دارای خطراتی هستند، به‌ویژه برای افراد مبتلا به بیماری‌های خاص، از جمله بیماری‌های کبدی یا کلیوی و برای افراد مسن. همیشه قبل از امتحان یک درمان جدید برای بی خوابی با پزشک خود صحبت کنید. انواع قرص های خواب آور با نسخه قرص‌های خواب‌آور تجویزی ممکن است به شما کمک کند راحت‌تر بخوابید یا طولانی‌تر بخوابید یا هر دو. خطرات و فواید انواع قرص های خواب با نسخه می تواند متفاوت باشد. برای یافتن داروی تجویزی مناسب برای کمک به خواب، پزشک شما به طور کلی باید: از شما سوالاتی بپرسد تا تصویر واضحی از الگوهای خواب شما داشته باشد. برای رد هر گونه شرایط زمینه ای که ممکن است باعث ایجاد مشکل در خواب شود، آزمایشاتی را انجام دهد. در مورد گزینه‌های مصرف داروی خواب‌آور با نسخه، از جمله اینکه چند وقت یکبار و چه زمانی آن را مصرف کنید و به چه شکلی، مانند قرص، اسپری خوراکی یا قرص‌های حل‌کننده، صحبت کند. برای تعیین فواید و عوارض جانبی برای شما یک قرص خواب برای مدت زمان محدودی تجویز کند. از شما بپرسد که اولین دارویی که تجویز شده اثر نکرده؟ و آیا یک قرص خواب با نسخه دیگر را امتحان کرده اید؟ به شما کمک می کند تا تشخیص دهید که آیا نسخه ژنریک وجود دارد یا خیر. گزینه های داروهای خواب با نسخه داروی خواب به شما کمک می کند به خواب بروید؛‌با این حال فراموش نکنید که این داروها می تواند منجر به وابستگی شود: Daridorexant (Quviviq) دوکسپین (سیلنور) اسزوپیکلون (Lunesta) Lemborexant (Dayvigo) Ramelteon (Rozerem) سوورکسانت (بلسومرا) تمازپام (Restoril) تریازولام (Halcion) زالپلون (سونات) زولپیدم (Ambien، Edluar، Zolpimist) بدون مشورت با پزشک متخصص دارویی را شروع نکنید و یا مصرف یک دارو را قطع نکنید. عوارض جانبی قرص های خواب آور با نسخه همیشه قبل از اینکه تصمیم بگیرید کدام قرص خواب را مصرف کنید، از پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی سوال کنید. بسته به نوع، قرص های خواب آور ممکن است دارای عوارض جانبی زیر شود: سرگیجه یا سبکی سر که ممکن است منجر به زمین خوردن شود سردرد اسهال یا حالت تهوع خواب آلودگی طولانی مدت واکنش آلرژیک شدید رفتارهای مرتبط با خواب تغییرات در تفکر و رفتار، مانند توهم، بی قراری مشکل در به خاطر سپردن وقایع افکار خودکشی و رفتارهای عجیب مشکلات حافظه در طول روز و عملکرد داروهای ضد افسردگی با اثر آرام بخش گاهی اوقات داروهای تجویزی که عمدتاً برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند ممکن است در صورت مصرف در دوزهای پایین‌تر، بی‌خوابی را کاهش دهند. اگرچه این روش درمانی به طور گسترده استفاده می شود، اما توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای بی خوابی تایید نشده است. هنگامی که بی خوابی با افسردگی یا اضطراب مرتبط باشد، این داروهای ضد افسردگی ممکن است به خط درمان اضافه شوند. این موارد عبارتند از: آمی تریپتیلین میرتازاپین (رمرون) ترازودون عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی با اثر آرام بخش داروهای ضد افسردگی که اثر آرام بخش دارند ممکن است دارای عوارض جانبی باشند، مانند: سرگیجه و سبکی سر سردرد خواب آلودگی طولانی مدت خشکی دهان حالت تهوع ضربان قلب نامنظم تغییرات در وزن مشکلات حافظه در طول روز و عملکرد یبوست یا اسهال افکار خودکشی ملاحظات ایمنی در صورت بارداری، شیردهی یا سالمندی، قرص های خواب تجویزی (و حتی برخی از داروهای خواب آور بدون نسخه) و همچنین داروهای ضد افسردگی خاص، ممکن است بی خطر نباشند. مصرف قرص های خواب آور ممکن است خطر افتادن شبانه و آسیب را در افراد مسن افزایش دهد. اگر شما یک فرد مسن هستید، پزشک شما ممکن است دوز کمتری از دارو را برای کاهش خطر مشکلات شما تجویز کند. برخی از شرایط سلامتی، به عنوان مثال، بیماری کلیوی، فشار خون پایین، مشکلات ریتم قلب یا سابقه تشنج، ممکن است گزینه های شما را محدود کند. همچنین، قرص‌های خواب نسخه‌ای و داروهای خواب بدون نسخه ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشند و مصرف برخی از قرص‌های خواب‌آور می‌تواند منجر به سوء مصرف دارو یا وابستگی به دارو شود، بنابراین مهم است که توصیه‌های پزشک خود را دنبال کنید. مصرف قرص های خواب آور اگر برای داشتن خواب بهتر هر روشی را امتحان کرده اید و نتیجه دلخواه خود را نگرفته اید، قرص‌های خواب‌آور نسخه‌ای ممکن است یک گزینه مناسب برای باشند. در اینجا چند توصیه در مورد نحوه استفاده ایمن از آنها آورده شده است: یک ارزیابی پزشکی دریافت کنید: قبل از مصرف قرص های خواب آور، برای معاینه کامل به پزشک مراجعه کنید. اغلب پزشک شما ممکن است بتواند دلایل خاصی برای بی خوابی شما پیدا کند. اگر بیش از چند هفته از قرص های خواب آور استفاده می کنید، با پزشک خود در مورد یک برنامه پیگیری مناسب برای بحث در مورد داروهای خود صحبت کنید. راهنمای دارو را بخوانید: راهنمای دارو برای بیماران را بخوانید تا متوجه شوید که چگونه و چه زمانی داروی خود را مصرف کنید و عوارض جانبی بالقوه آن چیست. اگر سوالی دارید، از داروساز یا پزشک خود بپرسید. هرگز تا زمانی که به رختخواب نرفته اید قرص خواب نخورید: قرص‌های خواب‌آور می‌توانند شما را از کاری که انجام می‌دهید کمتر آگاه کنند و خطر موقعیت‌های خطرناک را افزایش دهند. تمتم کارهای خود را انجام دهید . سپس قرص خواب خود را بخورید. قرص خواب خود را زمانی مصرف کنید که بتوانید یک شب کامل بخوابید: فقط زمانی قرص خواب مصرف کنید که بدانید می توانید حداقل 7 تا 8 ساعت خواب کامل شبانه داشته باشید. چند قرص خواب کوتاه اثر برای بیداری های نیمه شب در نظر گرفته شده است، بنابراین می توانید آنها را زمانی مصرف کنید که بتوانید حداقل چهار ساعت در رختخواب بمانید. مراقب عوارض جانبی باشید: اگر در طول روز احساس خواب‌آلودگی یا سرگیجه می‌کنید یا هر گونه عوارض جانبی دیگری را تجربه می‌کنید که شما را آزار می‌دهد، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند داروی دیگری را امتحان کنید یا دوز خود را تغییر دهید. شب قبل از یک قرار یا فعالیت مهم قرص خواب آور جدید نخورید زیرا نمی دانید چه تاثیری بر شما می گذارد. قرص های خواب آور را با مواد افیونی مصرف نکنید: اپیوئیدها دسته وسیعی از داروهای تسکین دهنده درد هستند. این داروها شامل داروهای تجویزی مانند اکسی کدون، هیدروکودون، مورفین، متادون و فنتانیل مصنوعی است. این طبقه همچنین شامل مواد مخدر مانند هروئین می شود. ترکیب یک اپیوئید با قرص های خواب می تواند خطرناک باشد. این ترکیب اثرات آرام بخش قرص ها را افزایش می دهد و می تواند منجر به کند شدن تنفس یا عدم پاسخگویی شود. حتی می تواند باعث توقف تنفس شما شود. قرص های خواب آور را طبق دستور پزشک خود مصرف کنید: برخی از قرص های خواب آور تنها برای استفاده کوتاه مدت هستند. برای مشاوره حتما با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین، دوز بالاتر از میزان تجویز شده را مصرف نکنید. اگر دوز اولیه اثر مورد نظر بر خواب را ایجاد نکرد، بدون صحبت با پزشک خود، قرص های بیشتری مصرف نکنید. با دقت دارو را ترک کنید: وقتی آماده توقف مصرف قرص‌های خواب‌آور هستید، دستورالعمل‌های پزشک یا داروساز یا دستورالعمل‌های روی برچسب را دنبال کنید. برخی از داروها باید به تدریج قطع شوند. همچنین، توجه داشته باشید که ممکن است چند روز پس از قطع مصرف قرص‌های خواب‌آور، بی‌خوابی کوتاه‌مدت بازگشتی داشته باشید. اگر همچنان مشکل خواب دارید، از پزشک خود کمک بیشتر بخواهید. بهترین داروهای خواب بدون نسخه به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدیکال نیوز تودی، قرص های خواب آور انواع مختلفی دارند مانند مکمل ها و افراد می توانند بسیاری از آنها را بدون نسخه بخرند. با این حال، بسیاری از افراد می توانند با انجام اقدامات بهداشتی خوب خواب و آزمایش تکنیک ها و رفتارهای جایگزین به خواب بروند. بهترین برای اختلالات خواب: ملاتونین مقدار مصرف:حداکثر 10 میلی گرم بهترین برای اختلالات خواب ریتم شبانه روزی ممکن است به افراد دارای نوبت کاری، بی خوابی و کسانی که در مکان هایی با ساعات شب کوتاه زندگی می کنند کمک کند. مغز هورمون ملاتونین را تولید می کند. ملاتونین چرخه خواب و بیداری را تنظیم می کند و به بدن می گوید که تقریباً زمان خواب فرا رسیده است. زمانی که بیرون روشن است، مغز ملاتونین کمتری تولید می کند و زمانی که هوا تاریک است، مثلاً در زمستان، ملاتونین بیشتری تولید می کند. طبق تحقیقات، سن نیز نقش مهمی ایفا می‌کند؛ با بالا رفتن سن، ملاتونین کمتری تولید می‌شود. بسیاری از داروهای خواب آور حاوی ملاتونین هستند. آنها معمولا برای افراد مبتلا به اختلالات خواب ریتم شبانه روزی، مؤثرتر هستند. ملاتونین می تواند برای افراد زیر مفید باشد: مشکل در به خواب رفتن در شب انجام کار شیفتی در سال‌های اخیر، تولیدکنندگان تنقلات و نوشیدنی‌های حاوی ملاتونین را به عنوان محصولات آرامش‌بخش به بازار عرضه کرده‌اند. با این حال، پزشکان نمی دانند که آیا آنها موثر هستند یا خیر. ملاتونین در دوزهای 1-10 میلی گرمی موجود است و فرد باید آن را قبل از خواب مصرف کند. مدت زمان ماندگاری اثرات بستگی به دوز مصرفی دارد. ممکن است مصرف بیش از حد ملاتونین وجود داشته باشد، بنابراین افراد باید همیشه دستورالعمل های محصول را دنبال کنند یا در مورد دوزهای ایمن با پزشک صحبت کنند. شواهد محدود نشان می دهد که ملاتونین می تواند بی خوابی را درمان کند. اگرچه یافته‌های متفاوتی وجود دارد، اما بیشتر تحقیقات، از جمله یک متاآنالیز در سال 2017، نشان می‌دهد که می‌تواند زمان لازم برای به خواب رفتن را کاهش دهد. متخصصان نمی دانند که آیا ملاتونین در دوران بارداری بی خطر است یا خیر. بهترین دارو برای خواب طبیعی: ریشه سنبل الطیب مقدار مصرف: متغیر است، بنابراین بهتر است قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید. بهترین برای: کسانی که خواهان درمان طبیعی هستند. مزایا: ممکن است به افراد مبتلا به بی خوابی کمک کند. خطرات: می تواند عوارض جانبی از جمله سردرد و سرگیجه ایجاد کند. ریشه سنبل الطیب یک ترکیب رایج از گیاه سنبل الطیب است. بسیاری از مکمل های گیاهی حاوی سنبل الطیب برای بهبود خواب، تسکین اضطراب و حمایت از آرامش مفید هستند. مکمل ها در اشکال مختلفی مانند چای، مایعات و کپسول وجود دارند. ممکن است برای افرادی مناسب باشد که نمی خواهند قرص یا دارو مصرف کنند. چندین مطالعه بالینی نشان می دهد که مصرف سنبل الطیب می تواند کیفیت خواب را در افراد مبتلا به بی خوابی بهبود بخشد. با این حال، دلایل کافی برای تایید اینکه آیا ریشه سنبل الطیب یک کمک موثر خواب است، در دسترس نیست. مشخصات ایمنی ریشه سنبل الطیب همچنان نامشخص است. عوارض جانبی احتمالی ممکن است شامل سردرد، سرگیجه، خارش و مشکلات معده باشد. برخی از افراد صبح ها پس از مصرف ریشه سنبل الطیب احساس گرفتگی یا خواب آلودگی می کنند. از آنجایی که جامعه پزشکی هنوز از اثرات آن مطمئن نیست، افراد باردار و کودکان زیر 3 سال نباید از ریشه سنبل الطیب استفاده کنند. بهترین راه حل کوتاه مدت: آنتی هیستامین های آرام بخش مقدار مصرف: بستگی به دارو دارد. بهترین برای: کسانی که به دنبال راه حل کوتاه مدت هستند. مزایا: ممکن است به کسانی کمک کند که به سختی به خواب می روند. خطرات: خواب آلودگی، بدن می تواند به آنها عادت کند و در نتیجه اثربخشی آنها کاهش می یابد. آنتی هیستامین های آرام بخش می تواند به افرادی که در به خواب رفتن یا خواب ماندن مشکل دارند کمک کند. برخی از آنتی هیستامین های OTC که افراد معمولا برای درمان آلرژی استفاده می کنند، می توانند باعث خواب آلودگی شوند. همه آنتی هیستامین ها این اثر را ندارند. برخی از افراد از آنتی هیستامین های آرام بخش که به عنوان آنتی هیستامین های نسل اول نیز شناخته می شوند، برای بهبود خواب یا تسکین تنش و اضطراب استفاده می کنند. موارد زیر آنتی هیستامین های آرام بخش هستند: دیفن هیدرامین، ماده فعال بنادریل داکسیلامین، ماده فعال Unisom سیکلیزین، ماده فعال مارزین طبق تحقیقات، آنتی هیستامین های نسل دوم کمتر باعث خواب آلودگی می شوند. مردم از آنها برای درمان علائم آلرژی طولانی مدت استفاده می کنند و به عنوان روشی برای داشتن خواب بهتر استفاده نمی شوند. موارد زیر آنتی هیستامین های غیر آرام بخش هستند: ستیریزین، ماده فعال زیرتک لوراتادین، ماده فعال کلاریتین فکسوفنادین، ماده فعال آلگرا پزشک ممکن است یک آنتی هیستامین آرام بخش را توصیه کند، اما فقط به عنوان یک راه حل کوتاه مدت. اگرچه آنها اعتیادآور نیستند، اما بدن به سرعت به آنها عادت می کند، بنابراین می توانند با گذشت زمان کمتر اثربخش شوند. ممکن است فردی بیش از حد آنتی هیستامین مصرف کند، بنابراین افراد باید همیشه دستورالعمل های محصول را دنبال کنند یا برای تعیین دوز ایمن با پزشک مشورت کنند. نحوه استفاده ایمن از قرص های خواب همیشه دستورالعمل های داروهای خواب آور OTC، از جمله محصولات سنبل الطیب و آنتی هیستامین های حاوی دیفن هیدرامین یا داکسیلامین را دنبال کنید. آکادمی پزشکی خواب آمریکا توصیه های زیر را برای افرادی که از داروهای خواب آور استفاده می کنند ارائه می دهد: هرگز بدون تایید پزشک قرص مصرف نکنید. قبل از استفاده از دارو الکل ننوشید. اولین دوز را زمانی مصرف کنید که هیچ فعالیتی برای صبح روز بعد برنامه ریزی نکرده اید. پس از مصرف قرص خواب از وسیله نقلیه یا ماشین آلات سنگین استفاده نکنید. در صورت بروز هر گونه عارضه فوراً با پزشک تماس بگیرید. عوارض و خطرات یک مرور کلی در سال 2018 داروهای آرام بخش و خواب آور بیان می کند که این نوع دارو می تواند برای استفاده کوتاه مدت موثر باشد، اما در صورت استفاده طولانی مدت ممکن است بی خوابی را بدتر کند. طبق گفته سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، داروهای آرام بخش می توانند در روز بعد احساس خواب آلودگی را در افراد ایجاد کنند. آنها همچنین ممکن است بر توانایی یک فرد در رانندگی و شرکت در فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارد تأثیر بگذارند. در برخی موارد، آن‌ها می‌توانند باعث شوند در حین رانندگی، راه رفتن، غذا خوردن یا برقراری تماس تلفنی خواب آلود باشید. و یا در حین خواب این کارها را انجام دهید. برخی از قرص های خواب آور نیز ممکن است با موارد زیر تداخل داشته باشند: قرص های ضد بارداری سایمتیدین برای سوزش سر دل داروها برای عفونت های قارچی قبل از رانندگی یا کار با ماشین آلات از هیچ وسیله خواب آور استفاده نکنید. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ افرادی که مشکل خواب منظم دارند باید فورا به پزشک مراجعه کنند. این کار می تواند به آنها کمک کند تا بهترین روش درمانی را شناسایی کنند و خطرات ناشی از عدم درمان، مانند تصادفات در جاده و خارج از جاده، مشکلات عملکرد کاری و خستگی مداوم را محدود یا حذف کنند. همچنین می تواند به آنها کمک کند تا دلایل مشکلات یا اختلالات خواب خود را مشخص کنند. به عنوان مثال، فردی ممکن است به دلیل استرس مشکل به خواب رفتن داشته باشد، در حالی که فرد دیگری ممکن است متوجه شود که سبک می‌خوابد و به خواب عمیق‌تری نیاز دارد. راه های خواب طبیعی چیست؟ طیف وسیعی از اقدامات می تواند به تشویق خواب طبیعی کمک کند، از جمله: ورزش منظم: افراد می توانند چند ساعت قبل از خواب برای تشویق به خواب، فعالیت بدنی داشته باشند. اجتناب از محرک ها: از کافئین، نیکوتین و الکل چند ساعت قبل از خواب اجتناب کنید. برنامه خواب: تا جایی که ممکن است برنامه خواب یکسانی را حفظ کنید، حتی در روزهای تعطیل، به خواب رفتن و بیدار شدن همزمان. محیط خواب: اتاق خواب را تاریک، ساکت و کمی خنک نگه دارید تا خواب راحت را تشویق کنید. از نمایشگرها دوری کنید: افراد باید حداقل یک ساعت قبل از خواب استفاده از صفحه نمایش‌ها مانند گوشی‌های هوشمند، تلویزیون و دستگاه‌های شخصی را متوقف کنند. آیا می توانم هر شب از داروهای خواب آور استفاده کنم؟ قرص های خواب آور می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند و برخی داروها مانند آنتی هیستامین ها ممکن است برای استفاده طولانی مدت مناسب نباشند. یک فرد باید قبل از مصرف داروهای خواب با یک پزشک برای تعیین علت بی خوابی خود همکاری کند. پزشک می‌تواند بهترین و پایدارترین راه برای درمان بی‌خوابی را توصیه کند. قرص های خواب OTC ممکن است حاوی آنتی هیستامین یا ملاتونین باشند. گزینه های طبیعی نیز وجود دارد که فرد می تواند انتخاب کند، مانند ریشه سنبل الطیب. داروهای خواب آور می توانند به فرد کمک کنند تا بیشتر بخوابد، اما اکثر آنها فقط برای استفاده کوتاه مدت مناسب هستند. یک فرد باید همیشه قبل از استفاده از داروهای خواب بدون نسخه جدید با پزشک در مورد مشکلات خواب خود صحبت کند.∎​