به گزارش خبرنگار ایرنا، در دهه اول محرم بانوان روستای کوهستان بهشهر غذاها را در منزل طبخ کرده و در سینی های بزرگ مسی که در زبان مازندرانی به آن مجمه می گویند قرار می دهند و به تکیه بزرگ روستا می آورند تا از عزاداران حسینی پذیرایی کنند.

مجمه گذاری و اطعام دهی در دهه اول محرم در روستای کوهستان بیش از ۲۰۰ سال قدمت دارد و با توجه به گفته اهالی روستا این سنت دیرینه سینه به سینه از اجدادشان به آن ها منتقل شده است.

بنیانگذار سنت مجمه گذاری و اطعام دهی در روستای کوهستان "ملا محمد باقر" از عالمان بزرگ منطقه و پدر بزرگ آیت الله محمد کوهستانی بوده است که پس از آن که آیت الله کوهستانی از نجف اشرف به ایران بازگشتند به دلیل ارادت خالصانه ای که به اهل بیت عصمت و طهارت و به ویژه امام حسین(ع) داشتند این سنت پسندیده را احیا کرده و به آن رونق بخشیدند.

آیت الله حاج شیخ محمد کوهستانی ملقب به "آقا جان" در شب های مجمه گذاری شخصا به پذیرایی از عزاداران حسینی می پرداخت و به اهالی روستا سفارش می کرد هر کسی در حد بضاعت خود در این مراسم شرکت کند و غذای خود را با دیگران شریک شود و از این غذا میان فقرا و ایتام توزیع کند.

بانوان کوهستانی در منازل خود به طبخ غذا می پردازند و در سینی های بزرگ مسی با شکل گرد که در زبان مازندرانی به آن مجمه می گویند غذای چهار تا پنج نفر را قرار می دهند و پیش از اذان مغرب مجمه غذاها در منازل آماده است که طبق سنت هر ساله بانوان منتظر می مانند تا شیپور گلدسته مسجد قدیمی روستا به صدا در بیاید و در واقع به آن ها اعلام می کند که زمان اطعام دهی فرا رسیده است و بانوان مجمع ها را بر سر نهاده و به سمت تکیه شهدای روستا می روند تا از عزاداران حسینی پذیرایی کنند.

در این اطعام دهی هیچ سفره ای پهن نمی شود و هر چند نفر از عزاداران به گرد یک مجمه می نشینند و از غذاهایی که بانوان روستای کوهستان اکثرا با برنج و مرغ و گوشت محلی طبخ کرده و سنگ تمام گذاشته اند، تناول می کنند.

سنت و رسم مجمه گذاری از شب اول محرم تا شب دوازدهم یعنی مراسم قوم بنی اسد برگزار می شود اما در شب های هفتم محرم، تاسوعا و عاشورا این مراسم به صورت ویژه اجرا می شود زیرا اهالی روستای کوهستان در این ایام غذاهای نذری تهیه می کنند و متعاقبا با افزایش تعداد مجمه ها، اطعام دهی بیشتر می شود و جمعیت عزاداران که از روستاهای اطراف و شهر بهشهر و حتی شهرهای مختلف استان به این روستا می آیند افزایش می یابد.

در دوران کهن غذا به تعداد اعضای خانوار در یک مجمه قرار می گرفت و خانواده ها در منازل به گرد آن می نشستند و با دست های تمیز و شسته غذا می خوردند و در واقع پهن کردن سفره برای غذا مرسوم نبود که این مراسم مجمه گذاری روستای کوهستان، سنت دیرینه غذا خوردن را یادآور می شود که نشانه اتحاد و نوعدوستی است.