با حضور دوباره اصلاح طلبان در قدرت ظاهرا باز هم باید شاهد برخی ایده های انتزاعی و فانتزی و فرسنگ ها دور از نیازهای دنیای واقعی باشیم.

ممکن است گفته شود آنچه خانم ابتکار درباره موضوع بانوی اول در دولت پزشکیان گفته اند در حد یک پیشنهاد است آن هم در شرایطی که نه دولتی تشکیل شده و نه معلوم است پس از تشکیل آن خانم ابتکار در آن حضور داشته باشد اما با این حال پیشنهاد ایشان به خوبی از دنیای درونی و اتمسفر فکری برخی از اصلاح طلبان خبر می دهد که خوشبختانه بنابر سوابق  رئیس جمهور منتخب، در سبک زندگی ایشان نشانی از آن نیست و دولت جدید اصلاحات باید به جد از درافتادن در آن پرهیز کند. 

خانم ابتکار گفته اند: 
با احترام به شخصیت مستقل و حق انتخاب خانم زهرا پزشکیان، نظر به «مادری»‌ای که در این ایام در حق پدر کردند و به یاد مادرش فاطمه، و به پاس وجود دختران و جوانان عزیز ایران، چه خوب است عنوان و مسئولیت دختر اول را بپذیرند و همان وظایف First Lady را داشته باشند.
 
آیا خانم ابتکار دافعه برانگیزی عمومی ماجرای بانوی اول را در اظهارات خانم جمیله علم الهدی  همسر  رئیس جمهور شهید به یاد ندارند؟! تازه ایشان این لقب و عنوان را از خود سلب کرده بود و به دیگری نسبت داده بود. 

گیریم که دختر شایسته و محترم رئیس جمهور منتخب که در ایام تبلیغات هم خوش درخشید و نظر مثبت مردم را به خود جلب کرد، به تعبیر خانم ابتکار به جای «بانوی اول»، «دختر اول» لقب بگیرند. این پیشنهاد چه دردی را از دردهای بی شمار مردم دوا می کند؟  آیا مشکل ما این است که در دولت جدید بانوی اول نداریم؟ و این امر باید در شمار نخستین مسائلی باشد که حل شود؟! آیا سابقه قابل توجه خانم ابتکار در حوزه محیط زیست ایجاب نمی کند که سطح دغدغه مندی شان بالاتر از ارائه چنین پیشنهاداتی باشد و مثلا نیازهای مبرم زیست محیطی را به رئیس جمهور منتخب یادآور شوند؟! 

البته واکنش مناسب آقای آذری جهرمی به این پیشنهاد خانم ابتکار قابل تحسین است که بلافاصله نوشت:

 دکتر پزشکیان به صحنه آمدند و مردم او را انتخاب کردند تا بساط «اول» شناختن‌ها را برچینند. همه دختران ایران، «دختر اول» خواهند بود. 

اصلاح طلبان اگر می خواهند تحولی مثبت به نفع خود و کشور رقم بخورد باید روی زمین سفت واقعیات قدم بزنند. همان زمینی که آن مرد روستایی برای رای دادن پدرش به پزشکیان  در حالی که او را به دوش گرفته بود، محکم و استوار روی آن گام می زد. همان زمینی که مدرسه هایی مثل مدرسه عاشورای قلعه حسنخان بر آن بنا شده و ظریف و پزشکیان با انتخابی درست رای خود را آنجا به صندوق انداختند. 

هر چند چنانکه گفته شد خوشبختانه مشی و مرام رئیس جمهور منتخب دور از این فانتزی ها ست و آقای جهرمی هم واکنش درست و مناسبی به این پیشنهاد داشت اما از باب هشداری مشفقانه نسبت به ترویج چنین ذهنیت هایی در دولت ما هم یادآوری می کنیم که رئیس جمهور نهج البلاغه خوان ایران نسبتی با چنان مفاهیمی ندارد. بگذارید او به صرافت طبع و عقل سلیم خود عمل کند. پاستور، کاخ سفید نیست.