مدیرکل آموزش‌های شهروندی شهرداری تهران مهدی امیری ۱۶ تیرماه از «اجرای طرح ویژه برای ارتقای فرهنگ آپارتمان‌نشینی در پایتخت» خبر داد و گفت که تا سال گذشته در ۳۰ محله تهران به صورت ویژه این طرح اجرا شده است و امسال تعداد محلات تحت پوشش «۲ برابر» می‌شود.
قانون تملک آپارتمان‌ها در سال ۴۳ تصویب شد و آخرین اصلاحات این قانون، به حدود ۲۰ سال پیش بر می‌گردد.
طبق آخرین سرشماری سال ۹۵ مشخص شد که بیش از ۸۶ درصد شهروندان تهرانی در آپارتمان‌های بالای چهار طبقه زندگی می‌کنند.
درحالی که طبق تحقیقات جامعه شناسان شهری، ۳۴ درصد از پایتخت‌نشینان نسبت به ناآگاهی همسایه‌های خود از قوانین آپارتمان‌نشینی، گلایه دارند.
روانشناسان معتقدند که وقتی به آپارتمان‌نشینی جواب مثبت می‌دهیم، باید شرایطی را هم قبول کنیم؛ یکی از اصول آپارتمان‌نشینی، بالابردن ظرفیت سازگاری ساکنان است. برج‌نشین‌ها ضمن احترام به حقوق و آداب آپارتمان‌نشینی نباید با کوچک‌ترین مسئله و موضوعی از کوره در بروند. موضوع را به بحران تبدیل نکنند و طبق ضوابط آپارتمان‌نشینی عمل کنند.
ایمانی‌جاجرمی، جامعه‌شناس شهری، معتقد است که «معمولا مشکلات مرتبط با آپارتمان‌نشینی در تهران کمتر است، چون با ایران دهه ۴۰ مواجه نیستیم که با افرادی بی‌سواد که خواهان نگهداری مرغ در آپارتمان هستند، سروکار داشته باشیم، اما ممکن است افراد پولی برای پرداخت شارژ نداشته باشند و مدیر ساختمان نتواند مشکلات را حل کند».
اما یک جامعه‌شناس دیگر امان الله قرائی مقدم می‌گوید، اتفاقا اکنون با افرادی مواجه هستیم که به جای مرغ در آپارتمان سگ نگه داری می‌کنند و هنوز هم در همین تهران اغلب افراد قوانین آپارتمان نشینی را نقض می‌کنند، بنابراین «این فرهنگ باید از مدارس و در دوران طفولیت در کتاب‌های درسی آموزش داده شود تا در بزرگسالی افراد بتوانند این فرهنگ را در زندگی خود نهادینه کرده و به حقوق خود و همسایه‌شان احترام بگذارند.»
دبیر کارگروه پایداری خانواده شورای فرهنگ عمومی کشور مهتاب رضیئی معتقد است که باید بپذیریم که سبک زندگی تغییر کرده و ما باید آن را درک کنیم تا حقوق متقابل در همسایگی سبب ایجاد آرامش و آسایش شود. اینها موضوعاتی است که می‌تواند با فرهنگ آپارتمان نشینی و رعایت حقوق متقابل حل شود. همچنین «باید قوانین وجود داشته باشد تا اگر در شرایط حادی مشکلاتی در بین همسایگان به وجود بیاید از مواضع قانونی و دادگاه پیگیری شود».
تهرانی‌ها همسایه‌داری یاد می‌گیرند!
«همسایه ما تازه ساعت ۱۲ شب یادش میاد مهمون دعوت کنه»، «تازه چشام گرم شده بود که همسایه شروع کرد به آهنگ گوش کردن، حرفم می‌زنیم میگن چاردیواری، اختیاری»، «یکی نیس به همسایه ما بگه ساعت یک شب وقت سوراخ کردن دیوار نیست...» اینها بخشی از گلایه‌های آپارتمان‌نشینان است.
صاحب‌خبر -
∎
نظر شما