صاحب‌خبر - بالاخره ماراتن رقابت انتخابات ریاست جمهوری کشورمان به ایستگاه پایان رسید و در دور دوم انتخابات مذکور، مسعود پزشکیان با کسب بیش از 16 میلیون رای از مجموعِ 30 میلیون و 530 هزار رای ماخوذه، توانست بر رقیب خود سعید جلیلی پیروز شود(که 13.5 میلیون رای کسب کرد) و نهمین رئیس جمهور کشورمان شود. در این راستا، بسیاری از ناظران و تحلیلگران و تئوریسین‌های سیاسی و انتخاباتی، تحلیل و تفسیرهای مختلفی را در مورد انتخابات ریاست جمهوری کشورمان و دلایل پیروزی مسعود پزشکیان مطرح می‌کنند. موضوعی که مطمئنا در نتیجه توجه به مولفه ها و متغیرهای مختلف امکان تحقق پیدا می کند. با این حال، باید توجه داشته باشیم که اکنون رقابت های انتخاباتی در کشورمان به پایان رسیده و به طور خاص برای پیشرفت و اعتلای نام کشورمان بایستی 2 نکته را مد نظر داشته باشیم. اولا، در روزهای اخیر چه نخبگان سیاسی و چه افکار عمومی در کشورمان از طیف های مختلف سیاسی و اجتماعی، به نحوی جدی درگیری رقابت های انتخاباتی بوده اند. اکنون این رقابت به پایان رسیده و منتخب ملت مشخص شده است. در این چهارچوب، فصل رقابت به پایان رسیده و باید فصلِ رفاقت را آغاز کنیم. تردیدی نیست که پیشرفت و آبادانی ایران جز با کاهش اختلافات داخلی و بسیج کردن هر چه بیشتر امکانات و ظرفیت های داخلی میسر و ممکن نیست. حال اگر قرار باشد عده ای همچنان براساس دیدگاه های حزبی و سیاسی و یا با برخی تحریکات، بر طبل اختلاف و شکاف بکوبند، این مساله فقط و فقط به ضرر کشورمان و منافع ملی آن خواهد بود. موضوعی که همگان باید از آن دوری کنند. توجه داشته باشیم که یکی از نمودهای عینی دموکراسی در هر کشوری این است که افراد پس از برگزاری انتخابات در کشورشان، نتیجه آن را در حقیقت نمودِ رای و نظر ملت خود خود ارزیابی کرده و آن را محترم می‌شمرند. البته که در این رابطه شاهد بوده ایم که پس از اعلام قطعی پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری کشورمان، افراد و چهره های مختلف از جریان های گوناگون سیاسی به وی پیروزی اش را تبریک گفته و برای او آرزوی موفقیت کرده اند. مساله ای که در نوع خود یک رویداد مفید و مثبت برای کشورمان است. دوم اینکه باید توجه داشته باشیم که صِرف ظهور و نمود جلوه های مردم سالاری دینی در کشورمان، دشمنان و جریان های مخالف با ایران را عصبانی و خشمگین می کند. از این رو، این جریان ها در فضای پس از انتخابات نیز همچون دوره برگزری آن، دست به انواع و اقسام اقدامات و تحرکات خواهند زد تا شاید بتوانند به کشورمان ضربه‌ای بزنند و یا در آن ایچاد چالش و آشوب کنند. در این چهارچوب، هم افکار عمومی و هم خواص در کشورمان باید کاملا هوشیار باشند و در قالب طرح و توطئه هایی که جریان های معاند با ایران و ایرانی برای کشورمان تدارک می بینند، نیفتند. از این رو، همانگونه که پیشتر نیز گفته شد، فصل رقابت به پایان رسیده و فصل رفاقت و آبادسازی ایران فرارسیده است. تردیدی نیست که این مهم جز با مشارکت همه مردم و نخبگان ایرانی محقق نخواهد شد و در این معادله به وجود همگی آن ها نیاز است.∎​