به گزارش سایت دیده‌بان ایران، براساس آمار رسمی اعلام‌شده توسط ستاد انتخابات کشور، مسعود پزشکیان در مرحله دوم چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با ۱۶ میلیون و ۳۸۴ هزار و ۴۰۳ رأی از ۳۰ میلیون و ۵۳۰ هزار و ۱۵۷ رأی مأخوذه، پیروز انتخابات شد. اما از کسی که قرار است چهار سال ریاست قوه مجریه را در دست بگیرد، چه می‌دانیم؟

مسعود پزشکیان سابقه نمایندگی در ادوار هشتم، نهم، دهم (نایب‌رئیس)، یازدهم و دوازدهم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر و اسکو را در کارنامه خود دارد. او همچنین در دولت دوم اصلاحات (دولت هشتم) چهار سال سکان وزارت بهداشت را در دست داشت و در سال آخر دولت اول اصلاحات (دولت هفتم)، معاون سلامت این وزارتخانه بود.

پزشکیان دارای مدرک دکترای حرفه‌ای پزشکی و تخصص جراحی عمومی از دانشگاه علوم پزشکی تبریز و همچنین فوق تخصص جراحی قلب از دانشگاه علوم پزشکی ایران است. او در فاصله سال‌های ۷۳ تا ۷۹، رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز بوده و ریاست بیمارستان قلب شهید مدنی تبریز را نیز در کارنامه سوابق خود دارد.

پزشکیان پیش‌تر دو مرتبه برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری در دوره‌های یازدهم (سال ۱۳۹۲) و سیزدهم (سال ۱۴۰۰) نام‌نویسی کرده بود. او در سال ۱۳۹۲ پیش از اعلام اسامی افراد احراز صلاحیت‌شده، به نفع هاشمی رفسنجانی از ادامه حضور در رقابت‌های انتخاباتی انصراف داد و در سال ۱۴۰۰ نیز از سوی شورای نگهبان احراز صلاحیت نشد.

مسعود پزشکیان متولد ۷ مهر ۱۳۳۳ و ۶۹ ساله است. او یک دختر و دو پسر داشته، اما همسرش و یکی از پسران خود را در یک حادثه رانندگی در سال ۱۳۷۳ از دست داده و پس از آن هرگز ازدواج نکرده است. پزشکیان زاده مهاباد در استان آذربایجان غربی است و البته اصالتا آذری‌زبان است، اگرچه مادرش از قوم کرد محسوب می‌شود.

پزشکیان در انتخابات‌های مجلس همواره در فهرست اصلاح‌طلبان قرار داشته است و در انتخابات ریاست جمهوری اخیر نیز نامزد اختصاصی جبهه اصلاحات بود، اما خود را یک «اصولگرای اصلاح‌طلب» می‌داند. او در دوران دفاع مقدس، ابتدا به درمانگر به جبهه‌ها رفت، ولی رفته‌رفته به عنوان مسئول اعزام اکیپ‌های پزشکی به جبهه‌ها انتخاب شد و هم‌زمان به‌عنوانِ رزمنده و پزشک به فعالیت خود در جبهه ادامه داد. او البته سربازی خود را در سال‌های ۵۲ تا ۵۴ در سیستان و بلوچستان گذرانده است.

پزشکیان دوره پزشکی عمومی خود را در سال ۱۳۶۴ به پایان رساند و در سمت مربی فیزیولوژی شروع به تدریس در دانشکده پزشکی کرد. او در سال ۱۳۶۹ تخصص خود در رشتهه جراحی عمومی را از دانشگاه علوم پزشکی تبریز اخذ کرد و سپس در سال ۱۳۷۲ فوق تخصص جراحی قلب را از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت کرد و در بیمارستان قلب شهید مدنی تبریز استخدام شد که بعدها رئیس این بیمارستان شد.