به گزارش سرویس مسجدخبرپایگاه تخصصی مسجد به نقل از شهروند؛ حبیب غنی‌پور در سال ۱۳۴۳ در محله «جی» در جنوب‌غربی تهران به دنیا آمد. وی تا سال ۱۳۵۷ مثل بقیه کودکان محروم در جنوب شهر زندگی کرد اما در خانواده‌ای که پدر، کاسب معتمد محل بود و مادر، معلم قرآن جلسات مذهبی بانوان.

چاپ نخستین مطلب در ١٤سالگی

شهید حبیب‌غنی‌پور، ۱۴ ساله بود که بهمن ۵۷ را درک کرد، امام خویش را شناخت و با او بیعتی عاشقانه بست. در همان سنین از اعضای فعال کتابخانه مسجد جوادالائمه(ع) بود. بنیانگذاران کتابخانه، جوانان پاک و مؤمن و مبارزی بودند که بسیاری از آنان هنر را وسیله مبارزه با طاغوت درون و بیرون ساخته بودند.

نخستین جلسه قصه‌نویسی مسجد جوادالائمه(ع) در سال ۱۳۵۸ پر از نوجوانان محل بود و حبیب با جسارت در صف اول نشسته بود و به قصه‌ای که یکی از آن جوانان می‌خواند گوش سپرده بود.

کتاب «سوره، بچه‌های مسجد» نخستین محصول ادبی و هنری آن جمع بود که قصه انشا از حبیب غنی‌پور در آن چاپ شده بود. این کتاب که به نام انتشارات مسجد جوادالائمه در کشور منتشر شد، درواقع نقطه شروع ادبیات دینی در کل تاریخ ادبیات نوجوانان اسلامی کشور ما بود.

قلم در یک دست و اسلحه در دست دیگر

حبیب به‌تدریج به سمت نویسندگی حرفه‌ای قدم برمی‌داشت اما بوی باروت جنگ که از سال ۵۹ تمام فضای کشور را در برگرفته بود، عشق را به مصاف می‌خواند و حبیب عاشق، به جنگ سیاهی‌ها رفت. در سال ۶۱ در عملیات مسلم بن‌عقیل از ناحیه پا مجروح شد. در سال ۶۲، دوره دبیرستان را تمام کرد و برای معلمی به مدرسه راهنمایی شهید چمران در حوالی میدان راه‌آهن رفت اما همچنان نویسندگی، دلمشغولی عمده غنی‌پور بود.

همزمان با تدریس ادبیات و دین در آن مدرسه، در مجله رشد جوان و نیز مجله کیهانِ بچه‌ها شروع به نوشتن کرد. در سال ۱۳۶۴ در رشته ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی قبول شد و در ضمن معلمی، نویسندگی و اداره کتابخانه‌ای با هفت هزار عضو، به تحصیل دانش پرداخت و در همان سال در عملیات والفجر۸ (فتح فاو) شرکت کرد. او بیشتر داستان‌هایش را در همین سال‌ها نوشته است. مجموعه داستان «گل خاکی» برای جوانان و «عمو سبدی» برای نوجوانان، پس از شهادتش منتشر شدند ولی تعداد زیادی تحقیق و داستان همچنان ناتمام و منتشر نشده از او باقی مانده‌اند.

آثاری همچون داستان زال و رودابه، نگاهی به زندگی جلال‌آل احمد، تحقیقی درباره شهر تبریز، حدود ۱۰ داستان منتشرنشدهِ کوتاه، طرح چند رمان، یک رمان نیمه تمام جنگی، طرح دو داستان مصور (کمیک استریپ) از حکایات قدیمی، بازنویسی چند داستان از کلیله و دمنه، چند داستان برای کودکان و تعداد زیادی گزارش از مناطق جنگی. سه کتاب از این نویسنده شهید توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده که شامل «سفر جنوب»، یادداشت‌های روزانه شهید غنی‌پور با محتوای جبهه، «عمو سبدی» با سه داستان کوتاه‌ برای کودکان و نوجوانان و «گل خاکی» شامل هشت داستان کوتاه از شهید غنی‌پور درباره دفاع‌مقدس که برای کودکان و نوجوانان نوشته شده است. حبیب غنی‌پور در دو عملیات کربلای یک و پنج شرکت کرد. او عاقبت در شب دهم اسفند سال ۶۵، در ادامه عملیات کربلای پنج و درواقع در مراحل پایانی آن به شهادت رسید.

جشنواره ادبی شهید حبیب غنی‌پور

جایزه شهید حبیب غنی‌پور، جایزه‌ای ادبی است که از سال ۱۳۷۶ هر سال در حوزه ادبیات دفاع‌مقدس و سپس ادبیات اخلاقی، معنوی و دینی برگزار می‌شود. درواقع در دهه ٦٠مرحوم امیرحسین فردی، کلاس‌های داستان‌نویسی در پشت‌بام مسجد جوادالائمه برگزار می‌کرد که از دل این کلاس‌ها، جایزه شهید حبیب غنی‌پور شکل گرفت. شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه به‌عنوان گروه متولی برگزاری این جایزه، مرام‌نامه فعالیت خود را از همان ابتدا به‌صورت رسمی منتشر کرده است که در این مرام‌نامه، اهداف تأسیس جایزه ادبی شهید غنی‌پور مشخص است.

در یکی از بندهای این مرام‌نامه آمده است: «این جشنواره و همچنین شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه(ع) هیچ‌گونه وابستگی فکری و اجرایی به هیچ سازمان، نهاد و شخص حقیقی و حقوقی دیگر ندارد. خاستگاه و پایگاه دائمی آن، همیشه مسجد جوادالائمه(ع) بوده و خواهد بود.

در ضمن، نام این جشنواره تحت هیچ شرایطی قابل‌تغییر نیست.» درواقع اعلام عدم‌وابستگی به جریان‌های سیاسی و خط فکری مشخص باعث شد این جایزه، عمری مستمر پیدا کند و از شکاف‌های اعضا در امان بماند، مسئله‌ای که گویا دچار تغییر شده است. در مورد کتاب‌هایی هم که در این جایزه مورد داوری و انتخاب قرار می‌گیرند، بیان شده است: «منتخب این جشنواره، همواره از میان کتاب‌هایی خواهد بود که با مضامین اعتقادی و اخلاقی شهید مغایر نباشد. این جشنواره بی‌توجه به نام ناشر و نویسنده و خط‌فکری و سیاسی آنها، آثار را بررسی می‌کند.» این در حالی است که محمد ناصری از اعضای شورای این جایزه ادبی، با انتشار متنی در پایگاه اینترنتی شهید غنی‌پور تعطیلی آن را برای همیشه اعلام کرد.

او در ادامه همچنین از تداوم حمایت از نوقلمان و علاقه‌مندان به ادبیات خبر داد. خبر تعطیلی این جشنواره ادبی تمامی اهالی قلم- با هر سلیقه و دیدگاهی- را متاثر کرد. امید است در ادامه شاهد شروع مجدد این جشنواره و استقبال دوستداران قلم باشیم.