جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، همانگونه که از نام آن هویداست، مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله‌العظمی ناصر مکارم شیرازی را به روایت اسناد ساواک بازخوانده است. این مجموعه دو جلدی، از سوی مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات تدوین و نشر یافته است. ماهنامه الکترونیکی بلیغ در تببین اهمیت این اثر نفیس، به نکات پی آمده اشارت برده است:
«حوزه‌های علمیه، مراجع معظم تقلید و علما، همواره در صف مقدس مبارزه با دیکتاتوری پهلوی قرار داشته و در این مسیر گام برداشته‌اند. یکی از این مبارزان انقلابی آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی است که جهاد خود را از ابتدای دهه ۴۰ آغاز کرد و در خرداد ۱۳۴۲ نیز از سوی حکومت شاه مدتی زندانی شد و پس از آزادی مبارزات خود را از سر گرفت. معظم‌له بعد از قیام ۱۹ دی ۱۳۵۶ در قم، به اتهام اقدام علیه امنیت و اخلال در نظم و آسایش عمومی، در ۲۱ دی همان سال به چابهار و در ادامه به مهاباد و انارک نایین تبعید شد و در مرداد ۱۳۵۷ از تبعید رهایی یافت و با شدت گرفتن حوادث انقلاب به تهران آمد. سرانجام در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، انقلاب اسلامی ایران که نقطه آغاز آن قیام خونین ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ بود، با رهبری الهی و هوشمندانه حضرت امام‌خمینی و همراهی دیگر علما از جمله آیت‌الله‌العظمی مکارم شیرازی و نیز همراهی آگاهانه و گسترده مردم ایران به پیروزی رسید و زمستان ۱۳۵۷، به بهار بیداری اندیشه‌های الهی پیوند خورد. آنچه در این نگاشته فراروی مخاطبان قرار می‌گیرد، اسنادی است که مبارزات و فعالیت‌های شبانه‌روزی عالمی وارسته را با وجود موانع و محدودیت‌های فراوانی که بر سر راه ایشان پدید می‌آوردند، در معرض داوری و استفاده دانشنامه‌نویسان، رجال پژوهان و علاقه‌مندان به مطالعه در تاریخ انقلاب اسلامی قرار می‌دهد. اسنادی که گستره‌ای به وسعت جغرافیای ایران دارد و به فعالیت‌های آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی، در شهر‌های شیراز، آبادان، خرمشهر، تهران، کرمان، خرم‌آباد، سبزوار، بهشهر و... می‌پردازد و به خوبی پشتکار این عالم ربانی را در جریان نهضت اسلامی را نشان می‌دهد و چگونگی سازماندهی فرهنگی عالمی اندیشمند و نوآور را در عرصه‌های مختلف تبلیغ، تألیف و تدریس به تصویر می‌کشد و خواننده را در جریان مبارزات یکی از فعال‌ترین چهره‌های روحانی کشور قرار می‌دهد. گوشه‌ای از این اسناد، نمایانگر آن است که آیت‌الله در راستای تداوم فعالیت‌های دینی و البته مبارزاتی خود درخواست امتیاز مجله‌ای با عنوان درس‌هایی از مکتب اسلام را مطرح کرد که این درخواست در جلسه کمیسیون مطبوعات در روز ۲۳ دی ۱۳۴۰. ش، مورد بررسی و موافقت قرار گرفت. اما هنوز یک‌سال از صدور مجوز این مجله سپری نشده بود که مجله توقیف شد! این توقیف ادامه داشت تا ایشان در ایام محرم‌الحرام در خرداد ۱۳۴۲. ش، نسبت به آن اعتراض کرد و گفت: چرا یک مجله اسلامی را در قم توقیف می‌کنند، ولی این همه مجله‌های خلاف اسلام آزاد است؟ معظم‌له دو روز بعد در سخنرانی در مسجد هدایت تهران، در خصوص چگونگی توقیف این نشریه گفت: در گذشته نشریه‌ای به نام مکتب اسلام منتشر می‌شد که توقیف شد و نشریه دینی دیگری منتشر شد، ولی آن را هم توقیف کردند و حتی بنده به رئیس آگاهی شهربانی قم مراجعه کردم و گفتم: شما نشریه مکتب اسلام را توقیف کردید، این یکی را دیگر برای چه توقیف کردید؟....»