به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری «شیرازه» به نقل از نوید شاهد، شهید حسین کاوه در ۱۳۴۸/۱/۱۷ به دنیا آمد و چون مصادف با ایام محرم بود نامش را حسین گذاشتند. دوران تحصیلی ایشان در ابتدایی مدرسه انوشیروان دادگر واقع در خیابان وصال سپری شد که مصادف با ایام انقلاب بود. در آن دوران با سعید آشنا و مشغول فراگیری قرآن گردید و مکبر و اذان‌گوی مسجد کشتکاران واقع در خیابان فجر آباد گردید.
سال سوم هنرستان بود که دیگر طاقت نیاورد با نوشتن نامه که با اجازه‌گرفتن از مادر و پدر در تاریخ ۱۳۶۵/۱/۱۷ عازم دیدن دوره آموزشی نظامی بسیج گردید.
مدت ۱۰ماه در جبهه بود که در عملیات کربلا ۴ و ۵ شرکت کرد و در کربلا ۵ هنگام باز کردن محور جهت عبور رزمندگان در دریاچه ماهی به علت اصابت گلوله به سینه‌اش به فیض شهادت نائل گردید.
انتهای خبر/
تاریخ شهادت این شهید گران‌قدر ۱۳۶۵/۱۰/۱۹ می‌باشد که مزار این شهید گران‌قدر در دارالرحمه شیراز می‌باشد .
متن وصیت:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
انالله و انا الیه راجعون
به نام خدا خدایی که بهترین خریدار جان انسان‌هاست.
بنام خدایی که آفرید انسان را در این جهان برای آزمایشی بزرگ و دراین دنیا توشه‌ای برچید برای جهان آخرت و معامله کند باخدا باارزش‌ترین چیزهایش را و چه خوش بر حال آنان که باارزش‌ترین چیزشان را که همان جانشان می‌باشد به خدا و در راه خدا هدیه کردند که در مقابل این جان بهشت را دریافت کند.
با سلام به حضرت بقیه الله اعظم و با سلام بر نایب برحقش حضرت امام خمینی و با سلام بر ارواح جمیع شهدا و خانواده محترم شهدا و با سلام بر امت شهیدپرور اسلامی ایران و با سلام بر دولت جمهوری اسلامی ایران.
بارالهی عاجزانه از تو تقاضا دارم که قرار دهی مرگم را همچون محمد که لااقل در صحرای محشر پیش امامان و پیامبر گرامی اسلام سرافکنده نباشم و قبول نمایی این هدیه ناقابلم را و از تو می‌خواهم که شهید شوم، و شهادتم فقط برای رضای تو و در راه تو باشد
و ای خدای مهربان و بخشنده از تو می‌خواهم که در روز قیامت شفیع مرا آقا اباعبدالله قرار دهی و همان‌طور که در زیارت عاشورا می‌خوانیم: اللهم الرزقنی شفاعه الحسین یوم الورود...
بار الهی تو الله الصمد هستی و به چیزی نیاز نداری واین ما هستیم که به عفو و بخشش تو احتیاج داریم
و خدایا تو خود می‌دانی که من به تو احتیاج دارم و هیچ‌کس را به‌جز تو ندارم پس از تو می‌خواهم که مرا ببخشی و بیامرزی آمیــــــن...
حال که عازم پیکار با دشمنان خدا می‌باشم و می‌خواهم بروم که برای رضای خدا جنگ کنم شاید خدای متعال شهادت را شهادت در راه خودش را نصیب این بنده حقیر کرد.
این آخرین نامه من باشد و دیدار ما به قیامت شود پس سخنی کوتاه با این امت عظیم شهیدپرور دارم: اینکه هرگز امام را تنها نگذارید و هیچ‌وقت از جنگ خسته نشوید و نگذارید که خون شهدا پایمال شود و هیچ‌وقت کلمه صلح را به زبان میاورید و جنگ را ادامه دهید تا پیروزی کامل اسلام و بر قوای کفر که امام می‌فرماید امروز تمام اسلام مقابل تمام کفر ایستاده است.
نظر شما