شاید ده سال پیش و زمانی که تیم ملی والیبال ایران در دوران اوج خود قرار داشت، کسی فکرش را نمی‌کرد که روزی والیبال اسلوونی نه تنها بتواند بتواند در رنکینگ فدراسیون جهانی والیبال ایران را بگیرد، بلکه یکی از دوازده تیم حاضر در المپیک نیز باشند. اسلوونی یک بار در سال ۲۰۱۱ در خانه خود به راحتی مغلوب ایران شده بود.
آنها که استارت والیبالی خود را برای مطرح شدن در جهان والیبال از سال ۲۰۱۰ زدند پس از حدود پنج سال توانستند با آندره‌آ جیانی سرمربی سابق خود، قهرمان لیگ طلایی شوند. آنها در همان سال با خلق یک شگفتی در جام ملت‌های اروپا دوم شدند و چشم‌ها را به خود خیره کردند.
اسلوونی با داشتن ستاره‌هایی چون تاین اورنات، تونچک استرن، آلن پاژنک، یان کوزامرنیک، یانی کواچیچ و چند سال گذشته با اضافه شدن گئورگی روپرت، کلمن چبول و راک موزیچ به یک قدرت جهانی تبدیل شده‌اند.
آنها از سال ۲۰۱۵ پله‌های موفقیت را با آندره آ جیانی آغاز کردند، چند سال بعد با دیگر مربی ایتالیایی آلبرتو جولیانی به یک قدرت جهانی تبدیل شدند و سرانجام گئورگی کرتو رومانیایی، پس از اتمام دور مقدماتی لیگ ملت‌های ۲۰۲۴ علاوه بر قهرمانی در دور مقدماتی، توانستند با اقتدار برای اولین بار راهی المپیک شوند.
حالا اسلوونی این شانس را دارد تا با کسب مدال در المپیک پاریس پروسه حدودا سیزده ساله خود را به بهترین نحو به اتمام برساند، آنها حتی اگر نتوانند در المپیک هم موفق شوند باز هم چیزی ار ارزش‌هایشان کم نخواهد شد.
نظر شما