موهایشان سفید شده و قدم‌هایشان دیگر به‌اندازه قدم‌های جوانی‌شان استوار نیست، اما دل‌هایشان به عشق اربابشان همچنان زنده و جوان است. گاهی در هیأت چایی ریخته‌اند و در سرمای زمستان گرمی را به جان عزاداران سیدالشهدا ریخته‌اند و زمانی نیز در گرمای تابستان کام مهمانان اباعبدالله حسین را با یک لیوان شربت شیرین کرده‌اند.

برخی‌هایشان علم‌دار و میان‌دار بودند و عده‌ای در دستگاه امام حسین (ع) غذا طبخ می‌کردند و عده‌ای هم پای سماور می‌نشستند و از مهمانان پذیرایی می‌کردند. اما همه اینها در یک موضوع اشتراک دارند و آن زیستن در فضای مجالس سیدالشهدا (ع) است. آنها از کودکی تا پیری را نوکر اهل‌بیت (ع) بوده‌اند. چه زیبا می‌گوید شاعر که «هرکه کوچک شد به‌پای تو بزرگش می‌کنند، خادم پایین مجلس از همه بالاتر است»

به‌پاس یک‌عمر خدمت خالصانه در دستگاه سیدالشهدا، در مراسم افتتاحیه رویداد مقام مجنون، از چهارده پیشکسوت مجلس سیدالشهدا با اهدای نشان حبیب قدردانی شد.

سید امیر صفوی یکی از چای ریزان دستگاه سیدالشهدا در هیأت محبان العباس بود که در این مراسم مورد تجلیل قرار گرفت. او صحبتش را با سلام به سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (ع) آغاز کرد و در ادامه برایمان از حس و حال خدمت به دستگاه سیدالشهدا گفت.

زکودکی خادم این تبار محترمم

حدود ۵-۶ ساله بودم که با پدرم هیأت می‌رفتیم و سقا می‌شدم. در مراسمی که به مناسبت‌های مختلف توسط اقوام برپا می‌شد خیلی علاقه به پذیرایی کردن و چایی ریختن داشتم و اغلب با تذکر بزرگترها مواجه می‌شدم که نرو سمت سماور می‌سوزی؛ اما به هر جهت آن عشق باعث شد که ما به دنبال خدمتگزاری در دستگاه اباعبدالله الحسین(ع) برویم. تقریباً از سال ۱۳۵۲ مستمراً در دستگاه امام حسین(ع) بودم و ۳۵ سال در هیئت محبان العباس به سرپرستی حاج ماشالله عابدی خدمت کردم. اکنون نیز در تیمچه حاجب الدوله از سوم محرم تا دوازدهم محرم به مدت ده روز خدمت می‌کنم. گاهی دوستانی که جلسات دهگی دارند از بنده دعوت کرده و با افتخار برای مجالس اهل بیت(ع) خدمت می‌کنم. امیدوارم تا زمانی که قدرت دارم و دستانم جان دارد بتوانم قوری امام حسین(ع) را بلند کرده و خادمی مهمانان اباعبدالله الحسین را کنم.

مداح نیستم اما از برکت همین چایی ریختن‌ها، ۲۶ سال خادم الحجاج بودم؛ ۴ سفر تمتع مشرف شدم و حدود ۳۵ سفر هم حج عمره مفتخر به خدمتگزاری به زائرین بیت‌الله الحرام بودم

مفتخر خدمتگزاری به زائرین بیت‌الله الحرام

مداح نیستم اما از برکت همین چایی ریختن‌ها، ۲۶ سال خادم الحجاج بودم؛ ۴ سفر تمتع مشرف شدم و حدود ۳۵ سفر هم حج عمره مفتخر به خدمتگزاری به زائرین بیت‌الله الحرام بودم.

خدمت به دستگاه سیدالشهدا، فیضی بی‌پایان

خدمت در دستگاه اهل‌بیت (ع) احساس معنوی خاصی دارد. هرکس که امام حسین (ع) را دوست دارد نمی‌تواند در دستگاه امام حسین (ع) بیکار بنشیند. تلاش و کوشش در راه امام حسین (ع) و مهمانان او تمام‌شدنی نیست و لذت‌بخش‌ترین خدمت، خدمت به مهمانان امام حسین (ع) است. نوکری برای سیدالشهدا نه‌تنها ضرر ندارد؛ بلکه روح و جان انسان را جلا می‌بخشد.

بازدارندگی از گناه با نوکری برای امام حسین (ع)

خادمی در دستگاه امام حسین (ع) بر زندگی من بسیار تأثیرگذار بوده؛ درست مثل نماز. چطور نماز «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَر» است. خادمی در دستگاه امام حسین(ع) هم اگر با خلوص نیت انجام شود انسان را از فحشا و منکر بازداشته و باعث می‌شود تا فرد فکر و ذهنش خدمت در دستگاه امام حسین (ع) باشد.

توفیق خدمت به دستگاه سیدالشهدا

به‌عنوان پیر غلامی که عمری را در راه خدمت به دستگاه سیدالشهدا گذرانده‌ام به جوانان توصیه می‌کنم به در خانه امام حسین (ع) بیایند. خوشبختانه اکثر به غریب جوانان ایرانی عاشق امام حسین (ع) هستند و در طول محرم با شور و اشتیاق در خانه این آقا شرفیاب می‌شوند. این نشان می‌دهد که همه دستگاه امام حسین (ع) و عزاداری برای ایشان را دوست دارند. گاهی جوان‌ها به دلیل مشغله نمی‌توانند مدام در خدمت دستگاه امام حسین (ع) باشند؛ اما از خود امام حسین (ع) باید بخواهند توفیق خدمتگزاری ایشان را پیدا کنند. امام جواد (ع) می‌فرمایند: «مؤمن نیازمند سه خصلت است: توفیق از سوی خداوند، واعظی از درون خود و پذیرش نسبت به کسی که او را پند می‌دهد.» ما خیر جوان‌ها را می‌خواهیم و امیدواریم جوانان در این مسیر قرار بگیرند.