به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از محمدجواد اخوان*/// رهبر معظم انقلاب اسلامی در انتخابات امسال دو اولویت اصلی پیش رو را «افزایش مشارکت» و سپس «کمک به انتخاب خوب» دانسته‌اند. ایشان از زمان شهادت رئیس‌جمهور فقید، در دو سخنرانی به موضوع معیارهای انتخاب خوب یا شاخص‌های انتخاب اصلح پرداخته‌اند که به نظر می‌رسد امروز مهم‌ترین معیارهای تشخیص را در اختیار ما قرار می‌دهد. معظم‌له در سالگرد ارتحال حضرت امام (ره) فرمودند: «ملت ایران ... احتیاج دارد به یک رئیس‌جمهور فعال، پرکار، آگاه و معتقد به مبانی انقلاب.» و نیز در دیدار با نخبگان علمی توصیه کردند: «نگاه کنید ببینید چه کسی به ملاک‌های انقلاب نزدیک‌تر است و توانایی کار در جهت ملاک‌های انقلاب را دارد؛ این‌ها را اگر ملاحظه کنید، شاید بتوانید مثلاً یک انتخاب خوبی داشته باشید.»

از مجموع دو گزاره فوق، می‌توان چنین استنباط کرد که اعتقاد و فهم صحیح [به مسائل کشور و انقلاب]و توانمندی اجرایی، شاکله اصلی انتظارات از رئیس‌جمهور نهم است. این دو ویژگی را در واقع می‌توان ترجمانی از آیه ۲۴۷ سوره بقره دانست که پیامبر بنی‌اسرائیل بعد از معرفی طالوت به‌عنوان پادشاه جدید، دو ویژگی او را چنین تبیین می‌کند: «انَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَیکمْ وَزَادَهُ بَسْطَهً فِی الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ.»

در ادوار گذشته نیز این دو محور به‌صورت مستمر مورد تأکید معظم‌له قرار گرفته است. ایشان در سال ۱۳۹۲ معیار انقلابی بودن را چنین تبیین می‌کنند: «معیار اصلی این است که کسانی سر کار بیایند که همت‌شان بر حفظ عزت و حرکت کشور در جهت هدف‌های انقلاب باشد.» (۱۳۹۲/۰۲/۲۵) و نیز هشدار می‌دهند که «ملت باید آگاه باشد. اگر کسانی بر سر کار بیایند که در مراکز گوناگون سیاسی یا اقتصادی به‌جای اینکه به فکر ادامه راه امام و ارزش‌ها و اصول ترسیم‌شده به‌وسیله امام باشند، به فکر به دست آوردن دل فلان قدرت غربی و فلان مستکبر بین‌المللی باشند، برای ملت ایران مصیبت خواهد بود.» (۱۳۸۸/۰۲/۲۸)

همچنین انقلابی بودن را در گرو کار جمعی می‌دانند: «هرکسی می‌آید، پایبند به انقلاب، پایبند به ارزش‌ها، پایبند به منافع ملی، پایبند به نظام اسلامی، پایبند به عقل جمعی، پایبند به تدبیر باشد. این‌جوری باید این کشور را اداره کرد. آن کسانی که آماده این میدان می‌شوند، باید با کمال قوت، با کمال قدرت، با توکل به خدا، با اعتماد به توانایی‌های این ملت پیش بروند.» (۱۳۹۲/۰۱/۰۱)

همچنین بارها بر توان اجرایی نامزد اصلح تأکید می‌کنند، از جمله در سال ۱۳۹۲ تأمین اهداف ملت ایران را در گرو «انتخاب یک انسان شایسته وارسته باعزمِ مؤمنِ انقلابی با همت جهادی» می‌دانند. (۱۳۹۲/۰۲/۲۵) در سال ۱۳۸۴ نیز می‌فرمایند: «اصلح کسی است که بتواند این بارِ عظیم را بر دوش بگیرد؛ هرکسی نمی‌تواند این بار را بر دوش بگیرد؛ نشاط و حوصله و همت و قدرت لازم و هوشمندی لازم دارد.» (۱۳۸۴/۰۲/۱۷)

ایشان در خصوص نقش رئیس‌جمهور در اجرای برنامه پنج‌ساله کشور نیز تأکید می‌کنند: «در آغاز برنامه، یک مدیریت کارآمد، باکفایت و پرنشاط باید سر کار باشد تا بتواند سازه‌های این برنامه را مستحکم و استوار کند و پایه‌های این برنامه را به‌طور عمیق و محکم پی‌ریزی کند. اهمیت این انتخابات در این است که ملت ایران می‌خواهد مدیری را انتخاب کند که بتواند موانع اجرای برنامه را از سر راه ملت ایران بردارد؛ مثل بولدوزری که موانع را برمی‌دارد تا جاده‌ای را صاف کند.» (۱۳۸۴/۰۱/۰۱)

در جای دیگری به نامزدهای انتخابات توصیه می‌کنند که توان اجرایی خود را بسنجند و در صورت توان کافی پا به این میدان بگذارند: «هرکسی که در خود صلاحیتی احساس می‌کند و کار اجرایی بلد است، می‌آید و خود را در معرض انتخاب مردم می‌گذارد. اداره مملکت و کار اجرایی، کار کوچکی نیست. کارهای بزرگ و بارهای سنگینی بر دوش مجریان سطوح بالاست. ممکن است کسانی که در سطوح دیگری کار می‌کنند، ابعاد این سنگینی را هم بعضاً تشخیص ندهند که چقدر این بار سنگین است. آن کسانی که وارد میدان می‌شوند، باید کسانی باشند که در خود توانایی کشیدن این بار را بیابند.» (۱۳۹۱/۱۰/۱۹)

بنابراین می‌توان گفت تجمیع دو شاخص یادشده در یک نامزد می‌تواند راهنمای مناسبی برای تشخیص و رسیدن به انتخاب خوب باشد. طبیعی است که تطبیق این شاخص‌ها بر شخصیت، برنامه و کارنامه نامزدها وظیفه‌ای بر عهده آحاد رأی‌دهندگان است.

*روزنامه نگار