مرتضی مکی، کارشناس مسائل اروپا با اشاره به انتخاب دبیرکل جدید ناتو و چالش‌های او در پرونده جنگ روسیه و اوکراین در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: آنچه در مورد ساختار کلی ناتو باید مورد نظر قرار بگیرد این است که سازمان پیمان آتلانتیک شمالی اساساً زیر نظر ایالات متحده اقدام‌های خود را هماهنگ می‌کند؛ چراکه این کشور ۷۰ درصد از هزینه‌های ناتو را پرداخت می‌کند و به همین دلیل باید این نهاد را تماماً زیرنظر ایالات متحده بدانیم. بر همین اساس انتخاب دبیرکل ناتو هم به نوعی تابع نظر ایالات متحده خواهد بود. درست است که سایر اعضای اروپایی ناتو در انتخاب دبیرکل این سازمان دخیل هستند اما او باید شخصیتی باشد که بتواند به هر ترتیب اوضاع و احوال این نهاد را به سمت یک ثبات و آرامش نسبی هدایت کند تا در نهایت بتواند یک کارنامه مثبت از خود به جای بگذارد.

وی ادامه داد: در این میان عموماً دبیرکل ناتو را از وزرای خارجه کشورها یا نخست وزیران اروپایی انتخاب می‌کنند و حالا «مارک روته» به عنوان گزینه جدید دبیر کلی ناتو انتخاب شده است. او سابقاً حدود ۱۴ سال نخست وزیری هلند را به عهده داشت و تخصص مشخصی در حوزه سیاست خارجی دارد. بسیاری از ناظران و تحلیلگران حوزه امنیتی و سیاسی معتقدند که دبیرکل جدید ناتو یک شخصیت میانه‌رو به حساب می‌آید و فنون مذاکره و دیپلماسی را به خوبی فرا گرفته است. این در حالیست که اخیراً کشورهایی مانند مجارستان، ترکیه و اسلواکی با انتخاب وی به عنوان دبیرکل ناتو مخالف بودند اما حالا به هر ترتیب مارک روته به عنوان سکاندار این نهاد انتخاب شده است.

این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: نکته بسیار مهم این است که اصولاً دبیرکل ناتو از احزاب میانه و چپ اروپا انتخاب می‌شود تا بتواند از سیاست‌های افراطی دوری کند و یک راهبرد میانه را در دستور کار خود قرار دهد. توجه داشته باشید که دبیرکل ناتو همانند سایر سازمان‌های بین‌المللی، با چالش‌هایی روبه‌رو خواهد بود و اساساً یک نقش عمومی و تشریفاتی را به عنوان هماهنگ‌کننده بازی می‌کند اما واقعیت این است که دبیرکل جدید ناتو با چالشی به نام پرونده اوکراین روبه‌رو است و به نوعی آن را مشکل اصلی خود می‌داند. درست است که افرادی مانند اولاف شولتز، صدراعظم آلمان از وی به صورت علنی و برای دبیرکلی ناتو حمایت کرده، اما باز هم مخالفت‌هایی در این راستا علیه وی دیده می‌شد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: نخست‌وزیر پیشین هلند در شرایطی دبیرکل ناتو می‌شود که بسیاری از اعضای این سازمان بر سر راهبردهای کلان و حتی نوع اجرایی کردن آن با یکدیگر اختلاف دارند و از منظر دیگر هم پس از انتخابات پارلمان اروپا شاهد آن هستیم که احزاب راستگرای افراطی در کشورهای مختلف اروپا و به خصوص فرانسه پیروزی مهم و کلیدی را کسب کردند. همین موضوع می‌تواند مشکلات زیادی را برای دبیرکل جدید ناتو به وجود بیاورد و به همین دلیل او با یک اروپای چند پاره که کشورهای آن اختلافات زیادی با یکدیگر دارند روبه‌رو است. بر همین اساس باید دید که او چگونه می‌خواهد بر این مشکلات فائق شود.