جوان آنلاین: احسان رضایی، در کانال تلگرامی خود به گذری بر میزگرد‌های فرهنگی نامزد‌های انتخابات دولت چهاردهم پرداخت. او نوشته است: میزگرد‌های فرهنگی نامزد‌های انتخابات از پنج‌شنبه ۲۴ تا چهارشنبه ۳۰ خرداد، از شبکه دو و رادیو فرهنگ پخش شد. هر میزگرد حدود ۸۰ دقیقه بود و در مجموع هشت ساعت طول کشید. 
این میزگرد‌ها بیشتر به جنبه عمومی فرهنگ، نظر داشت و وقت به موضوعاتی نظیر خانواده و آموزش و پرورش گذشت، تا مسائل خاص فرهنگ و هنر. در واقع این جلسات، میزگرد اجتماعی بود. عمده حرف‌ها به تکرار کلیاتی نظیر فرهنگ خوب است، خانواده اهمیت دارد، ما سابقه فرهنگی چند هزارساله داریم و... گذشت. تنها چند نفر از مشاوران نامزدها، حرف‌های متفاوتی زدند و چندتایی از پرسش‌های کارشناسان برجسته شد. 
هر نامزد با خودش دو مشاور به استودیو می‌آورد. شناخته‌شده‌ترین چهره‌های فرهنگی میان مشاوران، سیدمحمد بهشتی (با سابقه ریاست سازمان میراث فرهنگی، مدیریت جشنواره فیلم فجر و مدیرعاملی بنیاد سینمایی فارابی) به همراه پزشکیان و حجت‌الله ایوبی (با سابقه دبیرکلی یونسکو در ایران و رایزنی فرهنگی ایران در فرانسه) در همراهی پورمحمدی بودند. جدی‌ترین حرف‌های فرهنگی این میزگرد‌ها را همین دو نفر زدند. همراهی دکتر شهرام یزدانی (ارتوپد و چهره شاخص مطالعات توسعه و آموزش پزشکی) به عنوان مشاور جلیلی هم جالب بود. او سخنان کوتاهی در مورد مفهوم عدالت در آموزش مطرح و از ایده مدارس تیزهوشان دفاع کرد. 
کارشناسان و پرسشگران این میزگرد‌ها خانم دکتر الهام یاوری (رئیس سازمان سمپاد یا استعداد‌های درخشان)، دکتر حسین انتظامی (مدیر سایت خبرآنلاین) و دکتر شهاب اسفندیاری (رئیس دانشکده صداوسیما) بودند. بین این سه نفر، سؤالات اسفندیاری ارتباط کمتری با موضوع داشت. مثلاً از زاکانی پرسید چرا دائم پست عوض می‌کند؟ (و اینطوری به فرهنگ ربطش داد که جوانان الگو می‌گیرند!) از قاضی‌زاده پرسید چرا در اعتراضات سال ۱۴۰۱ ساکت بودی؟ از جلیلی پرسید اگر سال ۱۳۸۸ «نامزد معترض» به تلویزیون می‌آمد تا کارشناسان ادعاهایش را رد کنند بهتر نبود؟ از پزشکیان پرسید آسیب‌شناسی و نقد‌های خودت به جریان اصلاحات چیست؟... درگیری او با محمد فاضلی جامعه‌شناس (دیگر مشاور پزشکیان) از همین جنس بود. اسفندیاری در رد نظر پزشکیان در مخالفت با اخراج اساتید، گفت اساتید اخراجی مشکلات اداری داشتند و همین دکتر فاضلی چنین و چنان «.. و چه الم‌شنگه‌ای راه انداختند. به خاطر پنج نفر حیثیت آموزش عالی ما را خدشه‌دار کردند....» این حرف با اعتراض فاضلی که ادعای اسفندیاری را دروغ می‌دانست مواجه شد و به جنجال کشید. 
تنها باری که اسفندیاری از موضع تخصصی خودش (سینما) پرسید؛ از جلیلی بود که گفت شما که این‌همه برنامه و کارشناس داری، چرا در برخی موضوعات مثل سینما و فضای مجازی برنامه‌های‌تان را روی سایت‌تان نگذاشتید؟ (که همان را هم جلیلی به بخش سینمایش جواب نداد.)
تمام پرسش‌های خانم یاوری در حوزه آموزش و پرورش بود و پای ثابت سؤالات حسین انتظامی هم مسائل رسانه، خبرنگاران یا شفافیت بود (پاسخ قالیباف به همین سؤال که گفت از هیچ خبرنگاری شکایت نکرده، پرگفت‌وگو شد). انتظامی به موضوع حجاب و برخورد خیابانی با زنان هم توجه داشت و در موردش می‌پرسید. (ماجرای «عمق راهبردی»، جواب جلیلی به همین سوال انتظامی بود که سه‌بار پرسید موضع جلیلی در برابر تعطیلی یک رستوران یا توقیف خودرو به دلیل حجاب چیست و مدام پاسخ شنید: «باید عمق راهبردی موضوع را درک کنید....»
با اینکه در مورد زنان حرف‌های زیادی زده شد، اما تنها نکته عملیاتی، قول قاضی‌زاده هاشمی بود که گفت ۴۱درصد از ۵/۳ میلیون ورزشکار ایران زنان هستند که امکانات برابر ندارند و اگر بیاید این مشکل را حل می‌کند. باقی حرف‌ها به تعارف گذشت. مثلاً پورمحمدی در پاسخ به سوالی در مورد وزیر زن گفت نمی‌شود «به سرعت» این کار را کرد، چون نمی‌خواهد برای وزیر زن احتمالی‌اش حاشیه درست شود و تحت فشار روحی برود!
جدی‌ترین نقد‌ها به وضعیت فرهنگی فعلی از سوی دو مشاور نامزد‌ها (و نه خودشان) طرح شد. حجت‌الله ایوبی مشکلات اصلی را: از جنس فرهنگ نبودن مدیران فرهنگی؛ بلاتکلیفی بعضی عرصه‌های فرهنگ (مثل موسیقی یا مشاهیری نظیر مولانا) و امنیت نداشتن اهل فرهنگ دانست. 
سیدمحمد بهشتی هم گفت مدیریت فرهنگی هنوز در شرایط دهه هفتاد و به شکل قرنطینه (نظارت و نهی و ممیزی) مانده درحالی‌که دنیا عوض شده و درنتیجه، ترکیه و کره‌جنوبی بازار فرهنگی منطقه را از ما گرفته‌اند. نظرات بهشتی با واکنش منفی اسفندیاری مواجه شد. 
تنها ذکر کتاب در این میزگردها، یکی افتخار قالیباف به ساخت باغ کتاب تهران بود؛ قاضی‌زاده به مستند «غیررسمی» و نمایش ارتباط رهبری با شاعران و نویسندگان در آن، ارجاع داد؛ سعید جلیلی هم از کتاب «هوش مصنوعی و آینده انسانی ما» هنری کیسینجر نقل قول کرد.