جوان آنلاین: مثلی از سال‌ها پیش در زمان انتخابات زده می‌شد که «جمعیت میدان نقش جهان اصفهان نتیجه انتخابات را معلوم می‌کند!» این البته هرچند با سوابق حضور نامزد‌ها در این میدان تاریخی و پیروزی بعدی آن‌ها مطابقت داشت، اما دلیل محکمه‌پسندی نیست. با این حال ریسک بزرگی است که یک نامزد این میدان را برای گردهمایی انتخاباتی خود برگزیند. کاری که عصر دیروز جلیلی کرد و جمعیت خوبی گردآورد. سه روز پیش نیز پزشکیان به اصفهان رفت، اما نه در این میدان که در یک ورزشگاه والیبال و کنار پل‌خواجو با مردم دیدار کرد. قالیباف نیز دیروز به قزوین رفت، جایی که یک اصفهان قدیم به حساب می‌آید و همیشه یکی از مقاصد گردهمایی‌های انتخاباتی نامزد‌ها بوده است. پزشکیان دیروز هم روز سنگینی در شهرستان‌ها داشت و به سنندج در یک بوستان شهری، و شیراز در یک ساختمان ورزشی و دست آخر به خوزستان رفت. پزشکیان امروز هم می‌خواهد در تهران به شیرودی برود. برخی نامزد‌ها یا اصلاً به شهرستان‌ها نرفته‌اند یا کمرنگ بود و دیده‌نشد، بیشتر آن‌ها که امیدی به رأی‌آوری ندارند. 
دیروز رقابت بین شیراز و اصفهان بود. شاید شیرازی‌ها به اصفهانی‌ها بگویند «اگرچه زنده‌رود آب حیات است، ولی شیراز ما از اصفهان به!» و اصفهانی‌ها به شیرازی‌ها بگویند «هوای اصفهان و اعتدالش/به از شیراز و وضع بی‌مثالش/مکن باور که رکن‌آباد شیراز/ بود، چون زنده‌رود آب زلالش!» هرچه باشد صندوق انتخابات در شهرستان‌ها باز شده و تنور را همین مردم شهرستانی گرم می‌کنند.
 
آن‌گونه که انتظار می‌رفت با آغاز سفر‌های استانی انتخابات ریاست جمهوری در هفته آخر تبلیغات، شور و شوق مردم برای شناخت بیشتر از نامزد‌ها و حضور در برنامه‌های تبلیغاتی و تصمیم نهایی آن‌ها برای گزینش نهایی فرد مدنظر خود، نوید مشارکت پرشور در انتخابات ۸ تیر را می‌دهد. 
سفر‌های استانی نامزد‌های چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری این هفته بیشتر شده است. هرچقدر که به شمارش معکوس رسیدن به روز رأی‌گیری نزدیک می‌شویم فعالیت ستاد‌های انتخاباتی هم بیشتر می‌شود. با اینکه حضور مردم در این سفر‌ها افزایش پیدا کرده، اما فعلاً حضور مردم در این سفر‌ها چنگی به دل نمی‌زند و فضای سفر‌های استانی به گرمای تابستان نرسیده است. البته در این میان و از بین این شش نفر با دو نوع کنش در مورد سفر‌های انتخاباتی استانی مواجه هستیم. برخی از نامزد‌ها که سفر‌های استانی می‌روند و تلاش می‌کنند رأی مردم را جذب کنند، معلوم است که این افراد تا آخر در رقابت‌ها حضور دارند و تلاش واقعی برای رسیدن به پاستور انجام می‌دهند. اما حکایت دسته دوم از جنس استفاده ابزاری از انتخابات و تبلیغات انتخاباتی است. یعنی آن‌هایی که کلاً سفر استانی نمی‌روند یا خیلی کم می‌روند، نشان می‌دهد که چندان قصد جدی برای حضور تا پایان انتخابات ندارند یا اینکه چندان به فکر جذب رأی مردم نیستند. بنابراین ترجیح می‌دهند در این گرمای تابستان خود را اسیر کاری که فایده‌ای برای آنان ندارد، نکنند. 
دیروز مسعود پزشکیان به کردستان، فارس و خوزستان رفت. محمد باقرقالیباف هم به قزوین رفت. سعید جلیلی نیز بعد از سخنرانی در دانشگاه شریف به اصفهان رفت و در میان حضور پرشور مردم در میدان نقش جهان این شهر سخنرانی کرد. در این میان هم رسانه‌های موافق و مخالف هر نامزد سعی می‌کنند روایت اغراق شده خود را از سفر‌های استانی ارائه کنند. این جنگ روایت‌ها ادامه دارد، اما آن چیزی که مشخص است استقبال در سفر‌های استانی آن چیزی نیست که باید باشد. اما آنچه در مورد همین سفر‌های استانی هم می‌توان بر زبان جاری کرد نگاه‌ها و رویکرد‌های قومیتی است که برخی آن را ترویج می‌کنند و استان‌هایی را در اولویت سفر‌های خود قرار دادند که بتوانند بیشترین امکان مانور در این زمینه را داشته باشند. در میانه این سفر‌های انتخاباتی استانی کم رمق، ظریف روز جمعه به کاشان رفت تا برای پزشکیان رأی جمع کند، اما آنچه حاصل شد برباد دادن آبرو و اعتبار خود و پزشکیان بود. از داد و فریادی نه چندان ظریف و بلکه زمخت در این برنامه انتخاباتی جز بی‌اخلاقی و به حاشیه بردن انتخابات نمی‌توان تفسیر دیگری داشت. داد و بیداد ظریف از منطق او پیش افتاده بود. 

 جدیدترین گفته‌های نامزد‌ها
پزشکیان دیروز روز پرکاری را سپری کرد. او در جمع مردم سنندج و شیراز گفت: «ما ایرانی‌ها اگر بتوانیم در روند حاکمیت کشور مشارکت داشته باشیم، بیگانگان طمع نخواهند کرد که خللی در داخل کشور به وجود بیاورند و ناامید می‌شوند از اینکه بتوانند با تشنج و جنگ کشور را به هم بریزند. اولویت من از بین بردن بی‌عدالتی و تبعیض در جامعه چه از نظر جنسیتی، اشتغال و صنعت است، این وضعیت اگر از بین برود می‌توانیم رفاه ملی ایجاد کنیم و ایران و عزت ایران را به جایی برسانیم که به جای اینکه جوانان ایران آرزو کنند به کشور‌های دیگر بروند کشوری بسازیم که دیگران آرزو کنند اینجا بیایند». جلیلی هم در دانشگاه شریف با بیان اینکه امروز این دولت است که به کمک دانشجویان و اساتید نیاز دارد، گفت: «صد‌ها ظرفیت دانشجویی و علمی آمادگی دارند تا برای شکوفایی کشور در ذیل یک جهان فرصتی که وجود دارد، نقش آفرینی کنند. نباید کشور را معطل مذاکرات نگه داشت و در آخر در بسیاری از سانتریفیوژ‌ها بتن بریزیم و در مقابل تمام خواسته‌های طرف مقابل گردن خم کنیم؛ در آخر هم دلار ۱۰ برابری را تحویل دولت بعدی دهیم». 
جلیلی در سفر به اصفهان هم در ابتدا بر مزار شهیدان خرازی و زاهدی حضور یافت و به روح بلند آن شهدای والامقام ادای احترام کرد. مردم اصفهان در میدان امام با شعار «دسته گل محمدی به اصفهان خوش آمدی» و نوای «حیدر حیدر» از جلیلی استقبال کردند. قالیباف هم در همایش بزرگداشت روز اصناف در تهران وعده داد: «موانع و مشکلات را از سر راه زندگی مردم برمی‌دارم. سال‌ها حرف زدیم ولی من یقین دارم این کار‌ها به دست اصناف انجام می‌شود. در حال حاضر از نظر پنجره طلایی جوانی متخصصان در جهان زبانزد هستیم ولی این جوانان در حال کوچ گروهی از ایران هستند، زیرا نتوانستیم امید لازم را برای آن‌ها ایجاد کنیم. من یک کار بلدم که دست و پای دولت را از اقتصاد کوتاه کنم. متوجه هستم که مسئولیت آن با من است و در اصل ۴۴ هم مشخص است. 
قالیباف همچنین عصر در قزوین با اعتراض به روش مدیریتی در دهه ۹۰ گفت: «در آن دهه رشد اقتصادی کشور کمتر از یک درصد بود، اما نقدینگی کشور ٢۶ برابر شد. افرادی که اکنون در صحنه انتخابات ریاست جمهوری هستند، می‌خواهند ما را به شرایط و ریل گذشته برگردانند، و همواره به جای نتوانستیم «نگذاشتند و تحریم بودیم» را مطرح می‌کنند». قالیباف گفت: «برخی آن روز‌ها تحریم را کاغذ پاره می‌دانستند، اما من هیچ‌وقت این حرف را نزدم؛ و معتقد بودم تحریم برای ما سختی و مشکلات دارد، اما باید مسئله تحریم را حل کنیم. اگر می‌گویم با مذاکره موافق هستم که برخی دوستان متدین اعتراض داشتند، مذاکره را یک روش مبارزه با دشمن می‌دانم. آن‌ها در تحریم به جای آنکه مذاکره را روش مبارزه بدانند رفتند به صداقت امریکایی پناه بردند، یک متن نوشتند که روی کاغذ همه چیز دادند، اما در عمل هیچ امتیاز اقتصادی برای کشور نگرفتند، ترامپ آمد یک شبه از برجام خارج شد.»