به گزارش قدس آنلاین، «رابرت پیپ» این استاد دانشگاه شیکاگو در مقاله‌ای در مجله «فارن افرز» نوشت، قدرت حماس در واقع رو به افزایش است و این شبیه به افزایش قدرت گروه «ویت‌کنگ» در عملیات جستجو و تخریب در ویتنام جنوبی طی سال‌های ۱۹۶۶ و ۱۹۶۷ است، زمانی که آمریکا در اقدامی ناموفق نیروهای خود را برای تغییر مسیر جنگ به نفع خود، به این کشور اعزام کرد.

این استاد دانشگاه شیکاگو در ادامه نوشت: حماس مقاوم و پایدار باقی مانده و به یک قدرت جنگ چریکی خطرناک در غزه تبدیل شده به شکلی که عملیات در مناطق شمالی که قرار بود اسرائیل چند ماه قبل آنها را پاکسازی کند، از سر گرفته شده است. مشکل اصلی در استراتژی اسرائیل در تاکتیک جنگی و یا اعمال محدودیت‌ها بر نیروی نظامی نمایان نمی‌شود، همانگونه که شکست استراتژی نظامی آمریکا در ویتنام ناشی از مهارت فنی نیروهایش و یا محدودیت‌های سیاسی و اخلاقی در استفاده از قدرت نظامی نبود. شکست اصلی از فهم نادرست سرچشمه‌های قدرت حماس است و اسرائیل متوجه این مساله نشده که آوارها و ویرانی‌ای که در غزه ایجاد می‌کند، «دشمن» را قدرتمندتر می‌کند.

او در مقاله خود آورد: حماس با وجود حملات هنوز در مناطق گسترده‌ای از غزه از جمله مناطقی که دارای جمعیت بالایی است، کنترل را به دست دارد. همچنین حماس قدرت حمله خود را به عمق اراضی اشغالی حفظ کرده و احتمالاً حدود ۱۵ هزار نیرو را بسیج کرده و این تقریباً ۱۰ برابر تعداد نیروهایی است که عملیات هفتم اکتبر را اجرا کردند، در واقع جنگ اسرائیل به یک جنگ فرسایشی تبدیل شده که قدرت حماس برای حمله به ارتش اسرائیل را حفظ خواهد کرد؛ حتی اگر این ارتش به حملات خود در جنوب نوار غزه ادامه دهد.

این نویسنده آمریکایی در ادامه شرایطی را که ارتش رژیم صهیونیستی امروز با آن مواجه است، به شرایط نیروهای آمریکایی در افغانستان تشبیه کرد و نوشت: تمرکز بر تعداد فوتی‌ها، موفقیت تاکتیکی و استراتژیک را به هم می‌آمیزد و موجب نادیده گرفتن استانداردهای اصلی نشان‌دهنده افزایش قدرت استراتژیک رقیب می‌شود.

این استاد دانشگاه در ادامه نوشت: قدرت گروه‌هایی همچون حماس ناشی از عوامل مادی همانند اقتصاد آنها، پیشرفت فناوری در ارتش آنها، میزان حمایت خارجی که از آن برخوردار هستند و یا قدرت سیستم آموزشی آنها نیست که تحلیلگران برای رتبه‌بندی قدرت کشورها به آنها استناد می‌کنند، بلکه مهمترین منبع قدرت حماس و دیگر گروه‌های مسلح، توان آنها در جذب نیرو به ویژه از میان نسل‌های جدید است که احتمالاً جان خود را برای این مساله فدا خواهند کرد، در نهایت ریشه‌های این قدرت به یک عامل باز می‌گردد و آن حجم و شدت حمایت از این گروه در داخل جامعه‌شان است.

استاد دانشگاه شیکاگو در ادامه مقاله خود نوشته است: حمایت مردمی، به حماس این اجازه را می‌دهد که نیروهای خود را دوباره ساماندهی کند و به منابع انسانی و مادی بیشتری جهت بسیج نیروها و آغاز عملیات‌های شدید و مستمر دست یابید و مهمتر آنکه حمایت مردمی یک مساله ضروری برای ایجاد فرهنگ شهادت است و محیطی که این نیروها را پرورش می‌دهد، به تداوم آن کمک می‌کند چراکه موضوع شهادت موجب تشویق سربازان جدید برای پیوستن به این گروه می‌شود.

او ادامه داد: ارزیابی قدرت واقعی هر گروهی نیازمند آن است که تحلیلگران ابعاد مختلف حمایت از این گروه در میان فلسطینی‌ها را بررسی کنند، این امر شامل محبوبیت این گروه در مقایسه با رقبای سیاسی‌شان، میزان تایید اقدامات حماس از سوی فلسطینی‌ها و تعداد فلسطینی‌هایی است که نزدیکان خود را در نتیجه حملات به غزه از دست داده‌اند.

پیپ با اشاره به نتایج پنج نظرسنجی که پژوهشکده سیاسی فلسطین از ابتدای ژوئن ۲۰۲۳ تا ژوئن جاری انجام داده، نوشت، حماس امروز در مقایسه با هفتم اکتبر گذشته از حمایت بسیار بالاتری در میان فلسطینی‌ها برخوردار است و حملات توپخانه‌ای و هوایی ارتش رژیم صهیونیستی و یورش آن به غزه، حمایت فلسطینی‌ها از عملیات‌های حماس از جمله طوفان الاقصی را کاهش نداده و طبق آمار مارس گذشته ۷۳ درصد از فلسطینی‌ها اعلام کردند که حماس حق داشته حمله هفتم اکتبر را انجام دهد. این آمارها حتی پس از حملات رژیم صهیونیستی در پی عملیات طوفان الاقصی بسیار بالا هستند.

این نویسنده آمریکایی تاکید کرد، حمایت فلسطین از حماس پس از هفتم اکتبر به زیان امنیت «اسرائیل» افزایش پیدا کرد، تمامی شاخص‌ها حاکی از این هستند که نیروهای فعلی حماس احتمالاً بیش از هر زمانی برای آغاز جنگ چریکی بلند مدت علیه هرگونه هدف اسرائیلی که بتوانند آن را بزنند، آماده هستند.

او در پایان مقاله خود نوشت: اکنون پس از گذشت ۹ ماه از جنگ، زمان اعتراف به این حقیقت آشکار رسیده است که حماس را نمی‌توان صرفا با عملیات نظامی شکست داد چرا که این جنبش چیزی فراتر از مجموعه نیروهایش است، حماس شکست نخورده و حتی در آستانه شکست نیز قرار ندارد، سران اسرائیل به نظر نمی‌رسد برای تنظیم طرح سیاسی پس از گذشت تمام این مدت آماده باشند.

انتهای پیام