بهزاد رشیدی کارشناس فرهنگی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با اشاره به مناظره فرهنگی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در شامگاه جمعه اول تیر گفت: براساس آنچه از فلسفه وجودی مناظره‌های انتخاباتی برمی‌آید، انتظار این است که در قالب این برنامه‌ها، ارتقای شناختِ آحاد جامعه از نامزدهای انتخابات فراهم شده و کمک شود تا مردم به بهترین انتخاب خود برسند و این مناظره‌ها در نهایت به ایجادِ شور و نشاط انتخاباتی در جامعه و افزایش نرخ مشارکت مردم در انتخابات بیانجامد.

وی ادامه داد: انتظار می‌رود مناظره‌ها تفاوت‌های نامزدها و دیدگاه‌های ایشان را بازتاب داده تا مخاطب بتواند آگاهانه دست به انتخاب بزند. اما در این دوره از انتخابات، نحوه برگزاری مناظره‌ها، فرصت محدود زمانی هریک از نامزدها برای بیان نظراتشان، تعدد موضوعات، شباهت و نزدیکی پاسخ‌ها و مطالب ارائه شده در هر مناظره، امکان جمع‌بندی و ارزیابی مشخص در مخاطبان را برای انتخابِ فرد یا دیدگاه مورد نظر خود تقریباً غیرممکن ساخته است.

این‌کارشناس فرهنگی در ادامه گفت: سومین مناظره چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با موضوع «انسجام اجتماعی و حکمرانی فرهنگی» در حالی برگزار شد که بنا به گفته اغلب کارشناسان و فعالان این عرصه جذابیت محتوایی و شکلی مورد انتظار را نداشت و الگوی برگزاری مناظره‌ها، زمان پخش نامناسب، مدت زمان ۴ ساعته و طولانی هر مناظره، تعداد زیاد نامزدها، تعدد موضوعات در هر برنامه و…، باعث شده بود هم نامزدها در بیان دیدگاه‌ها و مطالب خود دچار محدودیت باشند و نتوانند موضوع مدنظر خود را جا بیاندازند و هم رسیدن مخاطبان به شناخت کافی را سخت کند. در این مناظره بحث‌های جدی شکل نگرفت، نامزدها به بیان یکسری از باید و نبایدها در سرفصل‌های فرهنگی اکتفا کردند، تقریباً با هم در کلیات هم‎نظر بودند و در مجموع تفاوت‌های تعیین کننده‌ای شکل نگرفت.

رشیدی گفت: شش نفر نامزد انتخابات ریاست جمهوری، در چهارچوب مناظره سوم به سرفصل‌هایی همچون خانواده، زنان و دختران، حجاب و عفاف، فضای مجازی، اینترنت و فیلترینگ، عدالت فرهنگی، تولیدات فرهنگی هنری، حمایت از هنرمندان، نگاه‌های جنسیتی و… اشاراتی داشتند و هر یک نظرات و دیدگاه‌های خود را در این موضوعات مطرح کردند بدون اینکه خیلی به چگونگی حل مسائل بپردازند و مهمتر اینکه بسیاری از سرفصل‌ها و مباحث مهم فرهنگی و اجتماعی نیز مغفول ماند.

وی افزود: ابعاد مختلف سبک زندگی، راهکارهای رسیدن به شور و نشاط فرهنگی و اجتماعی در جامعه، ارتقای فرهنگ عمومی، اقتصاد هنر، رابطه اقتصاد و فرهنگ و سیاست و فرهنگ، نقش صنایع خلاق در فرهنگ سازی و رشد اقتصادِ دانش بنیان، تعدد و موازی کاری‌های مراکز و دستگاه‌های متولی فرهنگ و هنر، دستگاه‌های عریض و طویل فرهنگی، ساختارهای لخت و بودجه خور و کم بازده فرهنگی هنری در دولت، آینده موسیقی و همچنین سختی‌ها و پیچیدگی‌های کار فرهنگی از سرفصل‌هایی بود که نامزدها در مورد آنها هیچ نگفتند!

این‌کارشناس فرهنگی در پایان گفت: در بین مناظره‌های انتخاباتی، همواره مناظره‌های فرهنگی و اجتماعی از برنامه‌های مهم و چالش برانگیز و متمایز کننده بوده و از آنجا که رئیس جمهورِ آینده، رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز خواهد بود، انتظار می‌رفت عامه مردم و به ویژه مخاطبان و اهالی فرهنگ و هنر و کنشگران این عرصه، به کمک این مناظره به یک شناخت و ارزیابی شفاف از نامزدها برسند. اما این مناظره بی رمق، کشدار و کسل کننده کنونی که به بیان برخی از باید و نبایدهای حوزه‌های فرهنگی بدون پرداختن به اصل مشکلات و چگونگی انجام و رفع آنها اکتفا می‌شود، بعید است بتواند شور و نشاط قابل توجهی در جامعه ایجاد کند مگر اینکه در ادامه و در مناظره‌های سیاسی، تنور انتخابات گرم‌تر شود.