جوان آنلاین: حادثه آتش‌سوزی در بیمارستان قائم رشت یک بار دیگر داغ حوادث گذشته و ساختمان‌ها و به خصوص بیمارستان‌های ناایمن را تازه کرد! حتی تصور اینکه عده‌ای بیمار ناتوان در حادثه‌ای همچون آتش‌سوزی جان خود را از دست بدهند، کابوسی ترسناک است، اما این کابوس همین چند روز پیش اتفاق افتاده‌است. از همه بدتر اینکه این حادثه نخستین حادثه‌ای نیست که رخ می‌دهد و وقایعی همچون آتش‌سوزی کلینیک سینای اطهر در تیر ماه ۱۳۹۹ و مرگ دست‌کم ۱۹ نفر و ۱۴ مصدوم و حادثه سال گذشته حریق هتل بیمارستان گاندی تهران اگرچه تا مدتی ساختمان‌ها و به طور خاص بیمارستان‌های نا‌ایمن را سر زبان‌ها انداخت، اما نتوانست پایانی بر تراژدی تلخ حادثه در بیمارستان‌های نا‌ایمن باشد و این بار حادثه آتش‌سوزی در بیمارستان قائم رشت ۹ بیمار را به کام مرگ فرو برد. بگذریم که در این حوادث رد پای بی‌مبالاتی و فقدان آموزش نیروی انسانی نیز هویداست، آنچنان که به گفته سلمان اسحاقی، نماینده مجلس بر اساس گزارشات سیستم اطفای حریق بیمارستان ۱۹ بار به صدا درآمده، اما این موضوع مورد بی‌توجهی پرسنل قرار گرفته‌است! 

ساعت یک‌ونیم بامداد سه‌شنبه ۲۹ خرداد ماه بود که بیمارستان قائم رشت در چنگال شعله‌های آتش گرفتار شد. در همان ساعات نخست، هشت نفر از بیماران جان خود را از دست‌دادند و پس از چند ساعت از حادثه، با فوت یک نفر دیگر شمار جان‌باختگان به ۹ نفر رسید. در پی این حادثه ۱۱۸ بیمار به دیگر بیمارستان‌های این شهر منتقل شدند. پس از این حادثه، رئیس مجلس شورای اسلامی به کمیسیون بهداشت مأموریت داد تا حادثه بیمارستان رشت را بررسی کنند و گزارش را به مجلس بدهند. در حال‌حاضر هم دادستانی استان به ماجرا ورود کرده و پرونده قضایی تشکیل داده‌است. حادثه آتش‌سوزی بیمارستان قائم رشت فقط یکی از حوادثی است که طی سال‌های اخیر به دلیل نا ایمن بودن ساختمان‌ها رخ داده و فاجعه آفریده‌است. فجایع آتش‌سوزی پلاسکو و همچنین آتش‌سوزی گسترده و مرگ ۱۹ نفر در کلینیک سینا اطهر نمونه‌های تلخ دیگری است که متأسفانه با وجود آنکه تا مدتی تیتر یک رسانه‌ها را به خود اختصاص داده‌بود، اما در نهایت بعد از مدتی به فراموشی سپرده شد تا اتفاقات مشابه رخ دهد. 

 بمب ساعتی ساختمان‌های نا‌ایمن 
خرداد ماه سال گذشته بود که غلامعباس ترکی، معاون حقوق عامه و پیشگیری از وقوع جرم دادستانی کل کشور از تشکیل پرونده قضایی برای هر یک از ساختمان‌های ناایمن در دادستانی تهران خبر داد و گفت: «انتشار اسامی این ساختمان‌ها به صورت شفاف و با ذکر موارد ناایمنی از نظر دادستانی منع قانونی ندارد.»
طبق توضیحات وی تعداد ساختمان‌های ناایمن از نظر نقص اطفای حریق و مسئولیت آتش‌نشانی از ۱۲۹ فقره به ۹۳ ساختمان کاهش یافته و برای هر یک از این ساختمان‌ها هم در دادستانی تهران پرونده تشکیل شده‌است و اقدامات قضایی با همکاری سازمان پیشگیری و مدیریت شهرداری تهران و سازمان آتش‌نشانی در جریان است. 
جالب اینجاست که در فهرست منتشر شده نام چندین بیمارستان نیز به چشم می‌خورد؛ بیمارستان امام خمینی (ره)، بیمارستان طرفه، بیمارستان سینا و بیمارستان بوعلی، بیمارستان شهدای یافت‌آباد و بیمارستان فیاض‌بخش در کنار ساختمان‌های مشهوری همچون پاساژ علاء الدین، پاساژ صفوی، مرکز گل محلاتی و ساختمان تاکسیرانی از دیگر ساختمان‌های ناایمن در پایتخت محسوب می‌شوند. 
 قدرت‌الله محمدی، مدیر عامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران با اشاره به ساختمان‌های ناایمنی که هنوز ایمن‌سازی نشده‌اند، گفت: «۷۵ ساختمان مانند پاساژ ناهید، پاساژ فجر، شرکت ژال در خیابان شریعتی، ساختمان هرمزان در سعادت‌آباد، مجتمع تجاری بوستان در پونک و برخی پاساژ‌های بازار بزرگ تهران از جمله گرند هتل، ساختمان‌هایی هستند که هنوز ایمن‌سازی نشده‌اند.»
چند ماه پس از انتشار این فهرست و اعلام ساختمان‌هایی که هنوز ایمن‌سازی نشده‌اند، اما حادثه آتش‌سوزی در هتل بیمارستان گاندی رخ داد؛ بیمارستانی که اگر چه در فهرست دادستانی نبود، اما نا‌ایمن بودن آن موجب شد تا دچار حریق شود. 
جالب اینجاست که فهرست منتشر‌شده از ساختمان‌های ناایمن فقط مربوط به شهر تهران است و شاید خیلی هم فهرست کاملی نباشد. در واقع از تمام ساختمان‌های ناایمن در سراسر کشور، اما آمار درستی در دست نیست. هر چند گفته می‌شود در کل کشور ۱۳۴ هزار ساختمان ناایمن داریم؛ ساختمان‌هایی شاید شبیه متروپل اهواز یا بیمارستان قائم رشت! همچنین در تهران ۳۳ هزار ساختمان ناایمن داریم که وضعیت حدود ۷۱ ساختمان بحرانی است. 

 بی‌توجهی به هشدار ۱۹ باره سیستم اطفای حریق 
نبود نظارت بر ساختمان‌های ناایمن در دیگر شهر‌ها موجب شد تا یک بیمارستان دیگر دچار حادثه شود و ۹ نفر جانشان را از دست بدهند. 
البته شهرام مؤمنی، رئیس سازمان آتش‌نشانی رشت با اشاره به روند دریافت تأییدیه‌های ایمنی توسط بخش‌های خصوصی و دولتی گفته است: «بیمارستان‌ها همه‌ساله تأییدیه‌های ایمنی را دریافت و به روزرسانی می‌کنند و در سال جاری نیز جلسات مربوط به ایمنی با رئیس بیمارستان قائم رشت برگزار و قرار شد که برخی از نواقص رفع شود که البته هیچ اخطاریه مکتوبی برای بیمارستان قائم ارسال نشده‌است.»
طبق توضیحات وی بیمارستان قائم دارای حداقل ضوابط ایمنی از جمله سیستم اعلام حریق و خاموش‌کننده‌های دستی و فایرباکس نسبت به بیمارستان‌های دیگر بود و وضعیت بیمارستان قائم رشت نسبت به سایر بیمارستان‌های رشت مناسب‌تر است. 
با وجود این، اما سلمان اسحاقی، نماینده مردم قائنات و زیرکوه در مجلس دوازدهم در بازدیدش از این بیمارستان درباره دلایل آتش‌سوزی اینگونه توضیح می‌دهد: «بر اساس بررسی‌های صورت گرفته متأسفانه جانمایی محل آی سی یو و تأسیسات این بیمارستان به گونه‌ای بود که خطر بروز چنین حوادثی متصور می‌شد و به عبارتی دود از محل تأسیسات به آی‌سی یو که مهم‌ترین بخش احیای جان انسان در محل بیمارستان‌ها است به صورت مستقیم از طریق کانال‌ها به راحتی قابل‌انتقال بود و در واقع آتش‌سوزی در تأسیسات رخ داد، اما میزان دود در آی سی یو به گونه‌ای بود که گویا آی سی یو محل وقوع آتش‌سوزی بوده‌است.»
به گفته وی در مورد ساخت بیمارستان قائم (عج) این اشتباه بسیار فاحش و بزرگ وجود دارد و به جانمایی آی سی یو و تأسیسات به خوبی توجه نشده و همچنین از تجهیزات غیراستاندارد در محل تأسیسات بیمارستان استفاده شده از سویی با بی‌توجهی نسبت به ارائه آموزش کادر بیمارستان برای مواجهه با بحران‌هایی مانند آتش‌سوزی و بی‌توجهی پرسنل به سیستم اعلام و اطفای حریق مواجه هستیم؛ بر اساس گزارشات این سیستم ۱۹ بار به صدا درآمده، اما این موضوع مورد بی‌توجهی پرسنل قرار گرفت. 

 تکلیف سنگین دولت چهاردهم 
هر حادثه‌ای تلخ است، اما حادثه، حریق یا فروریختن یک بیمارستان تلخ‌تر؛ اینجا افرادی حضور دارند که نیازمند کمک و مراقبت هستند و نمی‌توانند در هنگامه حادثه جانشان را بردارند و فرار کنند. افرادی که شاید اگر سلامت بودند لااقل در چنین حوادثی جانشان را از دست نمی‌دادند. پس بی‌تردید ساختمان‌ها و در رأس آن بیمارستان‌های ناایمن یکی از مهم‌ترین تکالیف دولت چهاردهم است.