فرهیختگان: مشکلات کشور در حوزه‌های مسکن، اشتغال، تورم، سیاست‌های ارزی و... کاندیداهای ریاست‌جمهوری را مجاب می‌کند تا درخصوص حل‌وفصل آنها، وعده‌هایی در قالب طراحی برنامه اساسی و مدون ارائه دهند. بخشی از این طرح‌ها در روزهای اخیر و طی برنامه‌های انتخاباتی صداوسیما برای نامزدها معرفی شد. همچنین شش نامزد ریاست‌جمهوری دولت چهاردهم طرح‌های خود برای اداره کشور و حل مشکلات موجود را از طریق صفحات شخصی و تبلیغاتی‌شان در فضای مجازی به گوش مردم رساندند.

 بخش پررنگی از حافظه انتخاباتی مردم را ستادهای انتخاباتی خیابانی و شور به‌خصوص آن در مکان‌های عمومی تشکیل می‌دهد. امروز اما خلأ این شور و هیجان میان طرفداران نامزدها در فضای واقعی کمتر و در فضای مجازی بیشتر دیده می‌شود. نمی‌توان به‌راحتی این ادعا را مطرح کرد چون ستادها خلوت شده‌اند، پس روند مشارکت هم کاهشی است؛ چراکه میزان کنشگری سیاسی در فضای مجازی در سال‌های اخیر رشد فزاینده‌ای داشته است، یعنی شهروندانی که روزگاری با الگوی پوششی خاص و رنگ‌ولعاب متناسب با کاندیدای مورد نظر خود در ستادها و تجمعات حمایتی حاضر می‌شد، حالا به دلایلی ترجیح داده تا به‌عنوان یک کاربر فعال در شبکه‌های اجتماعی به کنش سیاسی بپردازند و همان پوشش را در قالب نشر و بازنشر پوسترهای تبلیغاتی اجرا کنند. 

 علی‌رغم محدودیت‌های موجود در فضاهای اینترنتی کشور اعم از تحریم و فیلترینگ، کاندیداها تلاش می‌کنند صدای خود را از طریق رسانه‌های مجازی به گوش مردم و به‌ویژه جوانان برسانند. در نتیجه طرفداران و حامیان آنها نیز به‌جای حضور در این ستادها و تجمعات ترجیح می‌دهند کنش خود را محدود به فعالیت‌های مجازی و اینترنتی کرده و با تولید، لایک و بازارسال محتواهای مربوط به نامزد مورد علاقه خود از او حمایت کنند. 

درنهایت، کنشگری دیجیتال در انتخابات به‌طور کلی می‌تواند ابزاری موثر برای تقویت دموکراسی و افزایش مشارکت عمومی باشد، به شرط آن که با دقت و مسئولیت‌پذیری از آن استفاده شود و مکانیسم‌هایی برای مقابله با چالش‌های مرتبط با آن وجود داشته باشد.

گزارش کامل علی ملکی، خبرنگار گروه نقد روز‌ را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.