از شش جام جهانی که تیم ملی ایران در آن‌ها حضور داشته است خاطرات تلخ و شیرین زیادی داریم. مقابل اکثر فوق ستاره‌های دنیای فوتبال از جمله مسی و رونالدو قرار گرفتیم و حتی به مدت یک هفته در جام جهانی 2018 صدرنشین گروهمان بودیم.

درست است که فقط ۳ برد در این بازی‌ها بدست آوردیم، اما هر کدام از این بردها، ایران را تا تا صبح روز بعد غرق در شادی وصف‌ناپذیری کرد. درست مثل ۲۶ سال پیش یعنی ۳۱ خرداد ماه ۱۳۷۷ که شبی تاریخی برای ایران با درخشش نسلی که هرگز ادعای طلایی بودن نداشت رقم خورد. نسلی که بعد از حماسه ملبورن و آن بازگشت دراماتیک مقابل استرالیا، بار دیگر مردم ایران را این بار با پیروزی مقابل آمریکا از سر شوق به گریه انداخت. این اولین برد ایران در تاریخ جام جهانی بود. 

تیم ملی در آن دیدار با ترکیب احمدرضا عابدزاده، محمد خاکپور، نادر محمدخانی (75 – افشین پیروانی)، مهدی پاشازاده، جواد زرینچه (77 – نعیم سعداوی)، مهدی مهدوی کیا، کریم باقری، حمید استیلی، مهرداد میناوند، علی دایی، خداداد عزیزی (74 – علیرضا منصوریان) به میدان رفت.

ما در آخرین دقایق نیمه نخست با ضربه سر استثنایی حمید استیلی به گل رسیدیم و برنده به رختکن رفتیم. یکی از فرار‌های استثنایی مهدوی‌کیای جوان، در هشتاد و سومین دقیقه منجر به گل دوم ایران شد تا خیالمان از بابت برد راحت‌تر از قبل شود. اگرچه یکی از گل‌ها توسط مک براید در هشتاد و هفتمین دقیقه بازی پاسخ داده شد اما در نهایت تیم ملی ایران با نتیجه دو بر یک مقابل آمریکا به برتری رسید.

هرچند در نهایت ایران با یک برد و 2 شکست در جایگاه سوم ایستاد و نتوانستیم به دور بعد صعود کنیم اما اکثریت مردم از عملکرد تیم ملی در آن جام جهانی راضی بودند. تیم ملی پیش از آمریکا با نتیجه 1 بر 0 به یوگسلاوی سابق باخت و در آخرین دیدار نیز با نتیجه 2 بر 0 مغلوب آلمان قدرتمند شد.