همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی: حالا دیگر به یک رسم تابستانی تمام‌عیار تبدیل شده؛ اینکه هر سال با پایان فصل فوتبالی، شاهد ناز و کرشمه‌های علیرضا بیرانوند و تهدید او برای جدایی از پرسپولیس باشیم. این اتفاق فصل گذشته در بدترین فرمش رخ داد و بیرو حتی تا پای مذاکره و توافق با باشگاه استقلال برای رقم زدن یک انتقال جنجالی هم پیش رفت اما در نهایت ماندگار شد و بعدتر اعلام کرد همه‌چیز شوخی و هماهنگ‌شده بوده است! با این حال او امسال هم در حال تکرار همان شوخی کذایی است؛ چنان که بعد از انتشار یک استوری تهدیدآمیز علیه مدیران باشگاه به بهانه عدم‌دریافت پاداش، صبح چهارشنبه قراردادش با سرخپوشان را فسخ کرد. باز هم به‌صورت یکطرفه و باز هم به بهانه دیرکرد در دریافت مطالباتش. نقطه سر خط!

سرگردانی مردم، سرگرمی آقای گلر

به هر حال تردیدی نیست که بخش بزرگی از مردم کشورمان به فوتبال علاقه دارند. بین هموطنان‌مان هواداران جدی پرسپولیس و استقلال را داریم که با این تیم‌ها زندگی می‌کنند و با علاقه و هیجان اخبار مربوط به آنها را پی می‌گیرند. شمار زیادی از این مردم در زندگی شخصی‌شان درگیر مشکلات حاد هستند و از فوتبال به‌عنوان یک پناهگاه روانی استفاده می‌کنند اما دقیقا همین نقطه تبدیل به اهرم فشار برخی از فوتبالیست‌ها شده؛ جایی که آنها می‌کوشند با سوءاستفاده از احساسات مردم و رودررو قرار دادن هواداران و مدیران باشگاه، امتیازات مالی بیشتری به‌دست بیاورند. کسی نمی‌گوید بازیکن حرفه‌ای نباید دنبال حق و حقوقش باشد اما جار زدن مسئله بین عموم مردم و استفاده ابزاری از طرفداران باشگاه ایراد دارد. هر فصل فسخ یکطرفه به بهانه‌های واهی محل اشکال است و سرگرم شدن با سرگردانی هواداران جای بحث دارد.

گربه‌رقصانی بعد از بدترین فصل

حتی زیباترین اتفاقات هم در اثر تکرار بیش از حد ممکن است به ورطه ابتذال کشیده شوند، دیگر چه برسد به اقدام زشتی مثل تهدید به جدایی و فسخ قرارداد. در نتیجه کاملا روشن است که بیشتر هواداران نسبت به رفتار اخیر بیرو موضع منفی گرفته باشند. با این حال آنچه وضعیت را غیرقابل تحمل‌تر می‌کند، پیش گرفتن چنین رویه‌ای بعد از بدترین فصل فوتبالی بیرانوند است. او در لیگ بیست‌وسوم تقریبا به هیچ توپی «نه» نگفت و شاید به جرأت بتوان ادعا کرد تنها در مسابقه برگشت با هوادار بود که تا حدی در اندازه‌های خودش ظاهر شد. در نقطه مقابل، سیاهه اشتباهات او بسیار طولانی و مفصل است و اینکه پرسپولیس با چنین نمایشی از سوی بیرو به‌عنوان قهرمانی دست یافت، بیشتر به معجزه می‌ماند. ازجمله نمایش‌های بسیار ضعیف بیرانوند می‌توان به بازی‌های رفت با ذوب‌آهن و صنعت نفت آبادان، مسابقات برگشت مقابل آلومینیوم اراک و فولاد و بازی‌های رفت و برگشت با استقلال خوزستان اشاره کرد. حتی نمایش‌های او در تیم ملی هم فاجعه‌بار بود و می‌توان از عملکرد بیرو به‌عنوان یکی از دلایل حذف ایران از جام ملت‌های آسیا اشاره کرد. اینطور به‌نظر می‌رسد که بیرانوند غرق در سرگرمی‌های دیگری – از کافه‌داری تا مدلینگ و دنیای تبلیغات- شده و فوتبال برایش در اولویت نیست. به این ترتیب شاهد کاهش کیفیت این دروازه‌بان هستیم که همزمانی آن با افزایش حواشی او، به‌شدت آزاردهنده شده است.