یک کارشناس حوزه انرژی گفت: اگر خوش‌فکر بودیم و با دنیا ارتباط داشتیم، می‌توانستیم گاز را همان زمان که روسیه هم صادرات داشت ما هم به اروپا صادر کنیم و امروز جایگزین روسیه شویم و اروپایی‌ها بخشی از گاز را از خط لوله از ایران دریافت کنند.

هدایت‌الله خادمی در گفت‌وگو با ایلنا، در ارزیابی تجارت گاز ایران اظهار داشت: ما بعد از روسیه بیشترین ذخایر گازی جهان را دارا هستیم اما روسیه قبل از جنگ با اوکراین، ۱۹ تا ۲۰ درصد بازار دنیا را در اختیار داشت. ما به دلیل اینکه به تمام منازل شهری و روستاها گازرسانی کرده‌ایم گازی برای صادرات باقی نگذاشته‌ایم، اکنون برای اینکه صادرات داشته باشیم نیاز است میادین مشترک و مستقل را توسعه داده و  برداشت حداکثری داشته باشیم تا بتوانیم بازار دنیا را داشته باشیم اما در هر حال این اتفاق نیفتاده است.

او افزود: یکی از دلایل عدم توسعه پروژه‌های گازی عدم تامین مالی بوده است. اگر وزارت نفت بنا دارد که میادین چه فازهای دریایی و چه خشکی را توسعه دهد نیاز به بودجه دارد، وزارت نفت؛ نفت را تولید و بفروش می‌رساند اما آنچه به خود صنعت نفت داده می‌شود تنها ۱۴.۵ درصد است که کفاف این صنعت را نمی‌دهد در حالی که برای این پروژه‌های توسعه‌ای و برای اینکه که ذخایر داخل زمین باقی نمانده و بی‌ارزش شوند نیاز به سرمایه است. امروز شرایط نفت با گذشته متفاوت است زیرا بتدریج نفت و سوخت فسیلی در سبد انرژی دنیا بی‌ارزش می‌شود و انرژی جدید جایگزین می‌شود ضمن اینکه عدم برداشت؛ باعث برداشت بیشتر کشور همسایه و مهاجرت نفت و گاز به به کشورهای همسایه می‌شود، بنابراین مهمترین اقدام برای صنعت نفت این است که دولت بودجه بدهد تا میادین توسعه داده شوند.