به گزارش خبرنگار ایرنا، یکی از مقدس‌ترین روزها نهم ذیحجه برابر با روز عرفه است، دومین روز از سفر حج که فردایش عید قربان، عید بندگی و بخشندگی است.

زائران خانه خدا در سحرگاه روز عرفه از منا به یک دامنه تپه و دشت مجاور به نام کوه عرفه و دشت عرفه راه می‌یابند.

بر اساس روایات اسلامی، از همین مکان بود که حضرت محمد(ص) در آخرین سال زندگی خود، یکی از آخرین خطبه‌های معروف خود را بیان کرد.

طبق روایت‌ها، روز عرفه روزی است که خدا بندگانش را به عبادت و طاعت‌ خویش دعوت کرده و سفره‌های جود و احسانش را برای آنان گسترانده است.

روز عرفه روزی است برای تقویت ایمان، برای بخشش گناهان، برای توبه و استغفار. روزی است که شیطان خوارتر، حقیرتر و رانده‌تر و خشمناک‌تر از روزهای دیگر است.

از فضیلت‌های روز عرفه همین بس که نقل شده حاجت خواستن از غیر خدا در روز عرفه مکروه است.

روایت شده که امام زین العابدین(ع) در روز عرفه صدایی شنید که از مردم درخواست‌ کمک می‌کرد، امام به او فرمود: «وای بر تو، آیا در این روز از غیر خدا درخواست می‌کنی؟ حال آنکه برای بچه‌های در رحم، در این روز امید می‌رود که فضل خدا شامل حالشان و سعادتمند شوند.»

به گزارش خبرنگار ایرنا، عرفه روز نیایش و مناجات با خالق هستی است؛ چرا که در این روز، درهای رحمت الهی بر روی همه بندگان به ویژه گنهکاران گشوده است و همه گنهکاران در این روز، چشم امید خود را به خدای خود دوخته اند و از دنیا بریده و به خدا نزدیک می شوند.

در این روز دعا به استجابت نزدیک است و هر ناامیدی، امیدوار بر در خانه الهی دست هایش را به دعا باز می کند.