به گزارش خبرگزاری ایمنا از مازندران، نهم ذی‌الحجه فرا رسید و حجاج در سرزمینی قرار گرفتند که آخرین پیامبرشان در آن‌جا یکی از آخرین خطبه‌های خود را قرائت کرده بود.

جایی که به صحرای عرفات معروف است و با قرائت آن خطبه‌ها توسط محمد امین (ص) دین اسلام تکمیل می‌شود.

و این روز چقدر مهم است، آن‌هم زمانی که سالار شهیدان، سیدالشهدا امام حسین (ع) نیز آخرین حج خود را با قرائت خطبه مهمشان در این سرزمین به جا می‌آورند و پس از آن به سوی سرزمین کربلا حرکت می‌کنند تا بار دیگر با شهادتشان دین اسلام را تکمیل و پابرجا نگه دارند.

عرفه روزی که امروز با گذشت سال‌های سال از قرائت آن خطبه‌ها مسلمانان در دومین روز از سفر به حج یا همان مکه، "خانه خدا" در کوه جبل‌الرحمه حضور پیدا می‌کنند و به راز و نیاز با خدای خود می‌پردازند.

نیایش‌ها و دعاهای پرفضیلتی که حاجیان در این سرزمین وحی می‌پردازند تا از گناه نفس مبرا و پاک شوند.

علوی‌تباران مازندرانی نیز در این روز که به عنوان مقدس‌ترین روز تقویم اسلامی عنوان می‌شود، با حضور در اماکن مذهبی به قرائت دعای عرفه می‌پردازند.

امامزادگان و بقاع متبرکه این استان آماده برای برپایی دعای عرفه در روز نهم ذی‌الحجه می‌شود تا این شیفتگان به اهل بیت (ع) همراه و همگام حاجیان سرزمین خدا به مانند سیدالشهدا خالصانه و عارفانه با خواندن خطبه‌های دعای عرفه با خدای خود بپردازند.

علوی‌تباران به آن قسمت از دعای امامشان، سالار شهیدان حسین بن علی (ع) می‌رسند اشک‌هایش برای ایشان و خاندانش چه سوزناک است که آقایشان چه سخن‌ها در این دعا با معبودش می‌گویند و آنها نیز با قرائت این دعا به خدای خود می‌گویند که آنها به مانند مولایشان در این راه شهادت و مبرا از گناه نفسی قرار دهد.

عرفه آخرین فرصت بخشودگی الهی از غفران بشریت

حجت‌الاسلام اسماعیل رمضانی سرپرست دارالقرآن الکریم اداره کل تبلیغات اسلامی مازندران در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، دعای عرفه را یکی دعاهای معروف و منصوب به امام حسین (ع) دانست و اظهار کرد: این دعا دارای مضامین بلند عرفانی، شناخت خداوند و رازونیاز به درگاه الهی است، امام حسین (ع) در دعای عرفه به بیان شیوا به معرفی صفات خداوند، پیرامون تجدید عهد و پیمان با حضرت پروردگار، سیر وجودی انسان، یادآوری نعمت‌های بیکران الهی و حمدوسپاس نعمات الهی پرداخت.

وی افزود: تضرع به درگاه الهی، اقرار به فقر و تهیدستی، توبه و انابه در مقابل گناهان، درخواست عفو و توفیق از جمله مضامین و مفاهیم بلند این دعای شریفه است.

استاد حوزه علمیه مازندران با بیان اینکه مفاهیم و مضامین دعای عرفه دارای ۱۵ محور و بخش است، عنوان کرد: در ابتدای این دعا، امام حسین (ع) در صحرای عرفات به همراه یاران و خاندانش از خیمه‌های خود بیرون آمدند و رو به سوی خانه خدا به زمزمه دعا می‌پردازند که مبنی بر حمد و ستایش خداوند و تنها سزاوار بر وی است.

رمضانی با اشاره به اینکه محور بعدی این دعا تجدید عهد و پیمانی است که انسان باید با پروردگار خود داشته باشد چرا که مدبر، تربیت کننده انسان و پرورنده شخصیت وجودی انسان اوست و صراحتاً از او هستیم به سوی او برمی‌گردیم، ادامه داد: خودشناسی از دیگر محور نگاه امام حسین (ع) در این دعا است که چه در ظاهر یعنی از شکل‌گیری نطفه انسان در مراحل متعدد و چه در باطن انسان با پیرامون حیات بیان می‌شود.

وی راز آفرینش انسان را از دیگر محوریت این دعا دانست و بیان کرد: در محور مراحل زندگی انسان از چگونگی تا به رشد و تکامل رسیدن را بیان می‌کند که در تمام این مراحل خداوند متعال وی را از حوادث حفظ کرده و در نهایت به رشد و تکامل نهایی می‌رساند.

این کارشناس مذهبی با تاکید بر اینکه در این دعا خداوند متعال به واسطه سخن گفتن، نطق و حرف زدن انسان را به تربیت و رشد می‌رساند، نطق و سخن گفتن از مؤلفه‌های مهم خداوند برای رساندن انسان به معرفت است، اظهار داشت: یکی از محوریت‌های دعای عرفه وجود نعمات الهی است که انسان را از خاک خلق کرده و نعمت‌های رو و زیر زمینی را برای انسان‌ها خلق می‌کند.

وی گفت: انسان از این نعمات بهره‌برداری کرده و آن روح وجودش رشد کرده و شاکر از این نعمات، روحش هر چه بهتر و بالاتر به خداوند نزدیک شود.

رمضانی محور دیگر دعای عرفه را بدون حد و اندازه و قابل شمارش بودن نعمات خداوند متعال اشاره و تصریح کرد: خداوند از بس نعماتش فراوان و زیاد است انسان توانایی شمارش این نعمات را در انوار و انهار ندارد؛ همچنین بحث ناتوانایی بر به جا آوردن شکر انسان دیگر محور این دعا است که انسان نمی‌تواند شکر آن را کامل به جا آورد.

سرپرست دارالقرآن‌الکریم اداره کل تبلیغات اسلامی مازندران با بیان اینکه خواسته‌های یک انسان در دعای عرفه نیز مطرح می‌شود و آموزشی بر انسان جهت طلب و خواسته از خداوند است، افزود: تربیت الهی توسط امام حسین (ع) در این دعا از خداوند متعال خواستار شدند مبنی بر اینکه انسان می‌تواند با حمد و ستایش الهی به آن تربیت الهی نائل شود؛ در آن فطرت الهی طوری تربیت شده تا در کشاکش روزگار، آن سختی‌ها و گرفتاری و رنج و انواع آزمایشات الهی از آن فطرت خداوندی خود فاصله نگیرد و همواره بیش از پیش به آن تقرب به پروردگار خود برسد.

وی عنوان کرد: از مهم‌ترین محوریت دعای عرفه در این قسمت است که بیان می‌شود، در پیشگاه الهی از خود شکایت کنیم تا خداوند ما را از خود وا نگذارد آن هم خودی که ممکن است در مقابل هواهای نفسانی بلغزد و از راه خداوند منحرف شود.

رمضانی با اشاره به دیگر محورهای این دعا گفت: در این دعا پیامبرانی چون ابراهیم، اسحاق، یعقوب، و فرستادگان خداوند و فرشتگان میکائیل، جبرئیل و اسرافیل ذکر می‌کند که برای تربیت انسان از سوی خداوند فرستاده می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: در ادامه این محوریت به نوعی تاکید بر تربیت بشریت دارد و آن فرستادگان خداوند به خاتم‌الانبیاء پیام اکرم (ص) می‌رسد که واسطه تربیت انسان از طرف خداوند با نزول قرآن می‌شود، پیامبرانی که هر یک با کتابی و در پایان با کتاب قرآن برای نجات انسان از تاریکی، سیاه‌بختی فرستاده شدند.