نیل جردن، کارگردان و فیلمنامه‌نویس ایرلندی که فیلم‌های مشهوری همچون «مونا لیزا» (۱۹۸۶)، «بازی گریه‌دار» (۱۹۹۲)، «مایکل کالینز» (۱۹۹۶) و «پسر خون‌ریز» (۱۹۹۷) را ساخته، در کتاب خاطراتش به انتخاب تام کروز برای ایفای نقش لستات در فیلم «مصاحبه با خون‌آشام» (۱۹۹۴) پرداخته است. این فیلم که امسال سی ساله می‌شود، فیلمی ترسناک با حال و هوای گوتیک است.

همشهری آنلاین نوشت:جردن در کتابش درباره انتخاب بازیگر نقش لستات نوشته: «انتخاب بازیگر نقش لستات معضلی شده بود. برد پیت قبول کرده بود که نقش لویی را بازی کند و فکر می‌کرد دنیل دی لوئیس نقش لستات را بازی خواهد کرد. من نقش لستات را به دنیل پیشنهاد دادم که خواند و همان‌طور که حدس می‌زدم نخواست آن را بازی کند. او چند سال قبل برای بازی در نقش کریستی براون در فیلم «پای چپ من» تمام مدت روی ویلچر بود. اگر می‌خواست از همان شیوه پیروی کند، احتمالا باید تمام طول تولید فیلم ما را در تابوت می‌خوابید. پس ما بی‌خیال او شدیم.»

بعد از اینکه جردن با تام کروز ملاقات کرد، مطمئن شد که کروز اشتراک‌های فراوانی با شخصیت لستات دارد و در تصمیمش برای سپردن نقش لستات به کروز مصمم شد. جردن در این باره می‌نویسد: «کروز باید دور از چشم مردم زندگی می‌کرد. با قدرت‌های مرموزی با ماهیت نامعلوم قرارداد داشت. باید در میان سایه‌ها پنهان می‌شد، حتی زیر خورشید درخشان هالیوود. باید همیشه جوان می‌ماند. او یک ستاره بود. او می‌توانست لستات باشد.»

به گفته جردن، کروز بازیگر بسیار بزرگی است، اما مردم آن‌قدر از انتخاب او برای این نقش به خشم آمده بودند که این واقعیت کوچک را فراموش کردند.

جردن در کتاب خاطراتش نوشته: «نصف مردم امریکا کتاب «مصاحبه با خون‌آشام» آن رایس را خوانده بودند و درباره اینکه چه کسی باید نقش لستات را بازی کند نظر داشتند. حتی آن رایس به رادیو رفت و گفت من بازیگر نامناسبی را برای نقشی مشهور انتخاب کرده‌ام. او بعدا فهمید که اشتباه کرده و عذر خواست.» جالب است که بدانید که خود آن رایس، نویسنده رمان، آلن دلون را برای ایفای نقش لویی در ذهن داشت.

جردن درباره واکنش‌ها به انتخاب تام کروز برای نقش لستات می‌نویسد: «همه دنیا می‌گفتند تو بازیگر اشتباهی را انتخاب کرده‌ای. اما کروز بازیگر بزرگی است. اگر او بگوید می‌تواند کاری را انجام دهد، آن را طوری انجام می‌دهد که مردم شوکه می‌شوند. تام آخرین ستاره سینمای باقیمانده است که قدری عجیب است.»

جردن همچنین درباره برد پیت گفته، فیلمبرداری شبانه و ماهیت شخصیت لویی برد پیت را از پا درآورده بود. برد مردی فعال بود و می‌خواست نقشش هم پرجنب و جوش باشد، اما ماهیت منفعل شخصیت لویی او را خسته و بی‌انرژی کرده بود.