خبرگزاری میزان - رضا نجفی، معاون امور حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه روز پنجشنبه به وقت محلی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل درباره حذف اقدام‌های قهرآمیز یک‌جانبه اقتصادی و فراسرزمینی به‌عنوان ابراز سیاسی به بیان تاثیرات منفی تحریم‌های غیرقانونی بر حقوق بشر پرداخت و تاکید کرد: جامعه بین‌المللی باید اقدام‌های قهری اقتصادی یک‌جانبه را محکوم و رد کنند.

وی با اشاره به اینکه این برای حمایت از ارتقای حقوق اساسی و ذاتی و رفاه ملت‌های ما، حاکمیت قانون و چندجانبه‌گرایی واقعی مورد نیاز و در واقع یک مسئولیت جمعی است، تاکید کرد: هیئت ما آماده است فعالانه در انجام این مسئولیت مشارکت کند.

معاون وزارت امور خارجه در مورد اینکه چرا جامعه بین‌المللی باید به‌طور موثر به موضوع تحریم‌ها رسیدگی و برای حذف آن‌ها اقدام کند، تصریح کرد: از منظر حقوقی، اعمال تحریم‌های یک‌جانبه نقض فاحش اهداف و اصول سازمان ملل است؛ تحریم‌ها اساسا اهداف سازمان ملل را نقض می‌کنند، به‌ویژه مواردی که در بند‌های ۲ و ۳ ماده ۱ منشور قید شده یعنی توسعه روابط دوستانه بین ملت‌ها، دستیابی به همکاری بین‌المللی در حل مشکلات بین‌المللی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی یا بشردوستانه و ترویج و تشویق احترام به حقوق بشر.

به گفته نجفی، اعمال تحریم‌های یک‌جانبه نقض آشکار اصول سازمان ملل است، به‌ویژه اصولی که در بند‌های ۱ و ۲ ماده ۲ منشور قید شده اند یعنی «برابری حاکمیتی» کشور‌ها و «برابری حکومتی» دولت‌ها، به‌ویژه آن‌ها که در بند‌های ۱ و ۲ ماده ۲ منشور ذکر شده است و از کشور‌ها می‌خواهد با حسن نیت به تعهدهایی که توسط کشور‌های عضو براساس منشور مشخص شده، عمل کند.

معاون حقوقی وزارت امور خارجه در ادامه تصریح کرد: به همین دلیل است که بر اساس اعلامیه ۱۹۷۰ مبانی حقوق بین‌الملل در مورد روابط دوستانه و همکاری بین دولت‌ها مطابق با منشور سازمان ملل، همه دولت‌ها باید از استفاده از اقدام‌های نظامی، سیاسی، اقتصادی یا هر نوع اقدام دیگر برای اجبار دیگر حکومت‌ها و دستیابی به کنترل حکومتی آن‌ها خودداری کنند؛ به همین ترتیب، اعمال تحریم‌های یک‌جانبه با اصول و هنجار‌های حقوق بین‌الملل حقوق بشر در تضاد است.

نجفی همچنین با اشاره به اینکه این اقدام‌ها و تحریم‌ها ماده یک مشترک حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نقض می‌کنند که به موجب آن «به هیچ وجه نمی‌توان مردمی را از شرایط زندگی خود محروم کرد»، گفت: آن‌ها همچنین ماده ۴۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و همچنین ماده ۲۵ پیمان بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نقض می‌کنند که براساس آن هیچ اقدامی «نباید به‌عنوان آسیب رساندن به حق ذاتی همه مردم برای برخورداری از ثروت و منابع طبیعی به طور کامل و آزادانه استفاده کنند».

معاون امور حقوقی وزارت امور خارجه تاکید کرد: تحریم‌های یک‌جانبه همچنین با حق همه افراد برای برخورداری از بالاترین استاندارد‌های سلامت جسمی و روانی که در بند یک ماده ۱۲ پیمان بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ذکر شده، در تضاد است؛ تحریم‌های یک‌جانبه همچنین، ناقض حق ذاتی هر انسان برای زندگی است، همانطور که در بند یک ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی مجددا تایید شده است و طبق بند ۲ ماده ۴ آن، هیچ انحرافی از از این قوانین مجاز نیست.

این مقام وزارت خارجه جمهوری اسلامی سپس به بیان اثرات مخرب تحریم‌های یک‌جانبه و تاثیرهای منفی آن در حوزه‌های مختلف از جمله حق بر سلامتی، حق توسعه، حق آموزش، حق رفاه پرداخت و توضیحات زیر را ارائه کرد:

۱. بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن به دلیل محدودیت‌های واردات دارو‌ها در نتیجه تحریم‌های یک‌جانبه، با کمبود شدید دارو‌های حیاتی مواجه هستند؛ به همین ترتیب، تحریم‌ها از واردات کافی تجهیزات پزشکی جلوگیری می‌کند و مانع از عملکرد مناسب بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی و درمانی می‌شود؛ مجموع این کمبود‌ها منجر به افزایش قابل توجهی در میزان مرگ‌ومیر در میان بیماران، به‌ویژه کودکان، سالمندان و افراد دارای معلولیت می‌شود.

۲. در این زمینه، باید به تاثیر مخرب تحریم‌ها بر بیماران مبتلا به اپیدرمولیز بولوزا (EB)، یک بیماری پوستی نادر و ناتوان کننده اشاره کنم؛ در حالی که چنین بیمارانی برای درمان نیاز به پانسمان زخم خاص دارند، تحریم‌های یک‌جانبه واردات چنین پانسمان‌هایی را به شدت محدود می‌کند؛ این امر نه تنها درد و رنج بیماران EB را در کشور من تشدید کرده است، بلکه منجر به افزایش قابل توجه میزان مرگ‌ومیر در بین بیماران EB شده است.

۳. با نزدیک شدن به سالگرد حمله شیمیایی ۱۹۸۷ صدام به شهر سردشت ایران، باید به رنج قربانیان سلاح‌های شیمیایی در نتیجه تحریم‌ها نیز اشاره کنم؛ تنها یک نمونه از هزاران مورد، نیاز مبرم یک زن ۴۳ ساله ایرانی به داروی خاص است؛ زمانی که در سردشت با مواد شیمیایی مجروح شد، تنها هفت سال داشت؛ او برای تنفس طبیعی به داروی خاصی نیاز دارد که اکنون نمی‌توان آن را وارد کرد، زیرا همه راه‌های ممکن با تحریم مسدود شده است؛ او در سال ۱۹۸۷ قربانی مواد شیمیایی توسط کشور‌های غربی به صدام شد و اکنون قربانی تحریم‌های همان کشور‌های غربی است؛ با این حال، چنین کشور‌هایی همچنان برای وضعیت زنان در کشور من وانمود به ناراحتی می‌کنند.

۴. همانطور که گزارشگر ویژه اقدام‌های قهرآمیز یک‌جانبه تاکید کرده است، تحریم‌ها اثرهای نامطلوبی بر افراد دارای معلولیت و همچنین بر افرادی که از بیماری‌های نادر یا شدیدی که نیاز به مراقبت‌های پزشکی مداوم دارند، که آسیب پذیرترین افراد هستند، می‌گذارد؛ گزارش تاکید می‌کند که چنین اقدام‌هایی و نبود کمک و درمان پزشکی کافی برای افراد دارای معلولیت و همچنین برای بیماران مبتلا به بیماری‌های شدید و نادر، منجر به افزایش نرخ مرگ‌ومیر، کاهش امید به زندگی و بدتر شدن شرایط کلی سلامت شده است.

۵. تحریم‌های یک‌جانبه همچنین رشد اقتصادی را متوقف می‌کند، پروژه‌های توسعه‌ای را متوقف می‌کند و افراد را از ابزار مورد نیاز زندگی محروم می‌کند و فقر و نابرابری را تداوم می‌بخشد؛ به همین ترتیب، به دلیل عدم دسترسی به نیاز‌های اولیه مانند غذا، دارو و مراقبت‌های بهداشتی، میزان مرگ‌ومیر را در میان اقشار آسیب‌پذیر جامعه از جمله کودکان، زنان باردار و سالمندان افزایش می‌دهند.

معاون امور حقوقی وزارت امور خارجه سپس به ضرورت توجه جدی کشور‌ها و جامعه بین‌المللی به تحریم‌ها به دلایل زیر پرداخت:

۱- تحریم‌های یک‌جانبه با هر معیاری، غیرانسانی، غیراخلاقی و غیرقانونی است؛ آن‌ها فقط یک مجازات جمعی ظالمانه برای کشور‌های هدف به دلیل عزم این کشور‌ها برای استفاده از حقوق ذاتی خود در تعیین سرنوشت شناخته شده در ماده یک منشور سازمان ملل متحد و همچنین ماده یک در مورد حقوق مدنی و سیاسی و اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هستند.

حقوق بشر در خل تحقق نمی‌یابد، بلکه تنها در صورت ایجاد شرایط لازم محقق می‌شود؛ همانطور که به درستی در مقدمه هر دو پیمان در مورد حقوق مدنی و سیاسی و اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آمده است؛ چنین شرایطی را نمی‌توان در کشور‌هایی که هدف تحریم‌های یک‌جانبه قرار گرفته‌اند، ایجاد کرد، زیرا تحریم‌ها از جمله مانع استفاده این کشور‌ها از منابع، مختل کردن روابط اقتصادی و تجاری آن‌ها و جلوگیری از واردات نیاز‌های اساسی خود مانند غذا و مواد غذایی و دارو می‌شوند.

۳. کشور‌هایی که تحریم‌ها را اعمال می‌کنند، از غذا، دارو، تجهیزات پزشکی و موارد مشابه برای پیشبرد سیاست‌های محدود ملی خود استفاده می‌کنند.

۴. تحریم‌های یک‌جانبه به تخریب نهاد‌های چندجانبه‌گرایی که سازمان ملل در مرکز آن است ادامه می‌دهند؛ این تحریم‌ها به‌طور جدی متن و روح منشور سازمان ملل را نقض کند؛ این تحریم‌ها رد همکاری و دامن زدن به تقابل و به جای ترویج روابط دوستانه باعث نفرت و خصومتی شوند.

۵. همه این واقعیت‌های نگران‌کننده همچنان جوهره و روح این سازمان و منشور آن را تضعیف می‌کند که در درجه اول براساس چنین ارزش‌های والایی از شمول، همکاری، همزیستی مسالمت‌آمیز، حسن همجواری، همبستگی، آزادی و عدالت تشکیل شده است.

۶. تحریم‌های یک‌جانبه چیزی جز جنگ اقتصادی و تروریسم نیست؛ محدود کردن دسترسی کشور‌های هدف به کالا‌ها و خدمات ضروری، تشدید مشکلات اقتصادی و فقر، تضعیف رفاه غیرنظامیان و مردم عادی، تداوم چرخه فقر، نابرابری و رنج انسانی و بدترین آن این است که آسیب‌پذیرترین اقشار جوامع را بیشتر هدف قرار دهد.

۷. ما نباید اجازه دهیم که این روند خطرناک یک‌جانبه‌گرایی، حاکمیت قانون، چندجانبه‌گرایی و تلاش جمعی ما برای ترویج صلح، رفاه، همبستگی و دوستی میان ملت‌ها را تضعیف کند.

۸. در صورت عدم کنترل، کشور‌های غربی که همچنان به رقابت برای اعمال تحریم‌های بی‌رحمانه‌تر بر کشور‌های بیشتری ادامه می‌دهند، در نهایت تحریم‌های یک‌جانبه را به محاصره اقتصادی واقعی علیه کشور‌های هدف تبدیل خواهند کرد؛ نمونه زنده آن محاصره غیرقانونی و غیرانسانی نوار غزه توسط رژیم اسرائیل در ۱۷ سال گذشته است؛ اسرائیل اکنون از مواد غذایی، آب، دارو و دیگر کمک‌های حیاتی مورد نیاز غیرنظامیان و از گرسنگی به‌عنوان روشی برای جنگ استفاده می‌کند.

• بیشتر بخوانید:
• ادعای آمریکا درباره تمدید معافیت تحریمی ایران

انتهای پیام/