جوان آنلاین: مقام معظم رهبری: «زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا کمتر از شهادت نیست» در اولین نگاه به این سخن گوهر بار این برداشت تداعی میشود که میتوانیم به راحتی کاری انجام بدهیم که مورد رضایت شهدا و خانواده‌های معظم و معزز باشد. گاهی کار کردن برای شهدا با یک صلوات بر روح پاک و مطهرشان می‌باشد و گاهی علاوه بر صلوات، ادامه دهنده‌ی راه و مسلکشان. طی کردن طریق الشهدا فقط با صلوات و حرف زدن و عمل نکردن نیست. طی کردن این راه مقدس که منتج به تقرب الی الله و سربلندی و سرافرازی برای شخص و اسلام می‌شود باید به پشتوانه توکل به خدای متعال، توسل به ائمه اطهار و گوش بفرمان بودن، ولی فقیه و در مسیر ریل گذاری شده حرکت کردن باشد.
وقتی به زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا اشاره میکنیم، برای نسل سوم به بعد انقلاب که شاید بر حسب ظاهر شهدای والا مقام دفاع مقدس را ندیده و با آن‌ها مأنوس نبوده اند، همراه بودن و دیدن یادگاران آن دوران پر خاطره و پر رمز و راز که با وجود کمبود‌های زیاد پای کار انقلاب و رهبرشان ماندند، برایشان قوت قلب است. همراه بودن با سرداران رشید و سرافراز کشورمان سرلشکر سلامی، سردار باقری و یا سردار حاجی زاده یا امثال این عزیزان که کم هم نیستند علاوه بر اینکه ویترین زیبا و کاملی از دوران مقدس را به نمایش میگذارند با همان ایمان، جدیت و پشت کار ادامه دهنده‌ی راه دوستان شهیدشان هستند که این نمونه‌ی بارزی از زنده نگه داشتن یاد و نامشان می‌باشد.
کاری که سرداران بزرگ این کشور به کمک همرزمانشان در بامداد ۲۶ فروردین ۱۴۰۳ آن شب به یاد ماندنی که وعده‌ی صادق بود و سیلی محکمی بر گوش رژیم غاصب و کودک کش صهیونیستی خورد انجام دادند مصداق بی نظیر و آشکار زنده نگه داشتن نام شهدایی ست که عاشق جنگ و نابودی اسرائیل بودند. شهدایی همچون تهرانی مقدم که در وصیتش می‌خوانیم: «روی قبرم بنویسید اینجا مدفن کسی است که میخواست اسرائیل را نابود کند». کاری به این عظمت که هیچ یک از ابر قدرت‌ها حتی باورشان نمیشد که ایران اسلامی بر روی وعده و حق مسلم خودش پافشاری کند و رژیم صهیونیستی را با موشک‌هایی که پایه گذارش شهید تهرانی مقدم و همرزمانشان بودند، توسط یکی دیگر از سرداران دلاور کشور عزیزمان سردار حاجی زاده مورد حمله قرار بدهد. 
کار که برای رضای خدا، دفاع از اسلام و گسترش دین باشد یقیناً خداوند متعال در آن کار خیر و برکتی هم قرار میدهد که علاوه بر شاد شدن دل مسلمانان و مظلومان، دشمنان اسلام را هم به پایت می‌اندازد. مگر بعد از آن حادثه‌ی شوم و هولناک که در ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ توسط رژیم قاصب صهیونیستی صورت گرفت و منجر به شهادت چند تن از بهترین سرداران و فرزندان میهن عزیزمان در کنسولگری ایران شد، سران چند کشور قدرتمند جهان پیغام‌هایی مبنی بر تلافی نکردن و یا احقاق حق نکردن ندادند؟ ایرانی که در دوران منحوس پهلوی حق و اجازه‌ی کاری نداشت، به برکت اسلام و مجاهدت‌های رهبر کبیر انقلاب و خون شهدا و تلاش‌های بی وقفه‌ی رزمندگان به نقطه‌ای رسید که به عنوان یکی از ابر قدرت‌های جهان و منطقه به حساب آمده و دشمن را چنین عاجزانه مجبور به درخواست‌های متعدد کرده است.
بله، هرجایی که توکلمان را به خدا کردیم و قدم پیش گذاشتیم و پیرو راه شهدا بودیم تا راه و نامشان را زنده نگه داریم، پیروزی نصیبمان شد و شاید یکی از معانی جمله‌ی گوهربار رهبر معظم انقلاب این باشد که راه سعادت، با شهادت تکمیل میشود و هرکس یادی از شهدا کند راه سعادت را پیش گرفته که جاودانگی ابدی را برای خود به ارمغان می‌آورد.