نگار رشیدی
بعد از شکست سه بر یک تیم ملی والیبال مقابل ترکیه در آخرین بازی هفته دوم لیگ ملت‌ها، همه چیز برای این تیم تمام شد. تیم ملی که از ابتدا هم شانس بسیار کمی برای کسب سهمیه المپیک داشت، حضور در پاریس را با هشت شکست متوالی از دست داد. درست قبل از همین دیدار هم بود که فدراسیون تصمیم گرفت سرمربی برزیلی خود را برکنار کند تا پیش‌بینی اخراج او زودتر از آنچه تصور می‌شد اتفاق بیفتد و تیم ملی المپیک را در حالی از دست بدهد که پیمان اکبری را به عنوان کوچ کنار خود داشت. البته که شکست مقابل ترکیه را هم نمی‌توان متوجه اکبری دانست.
موریس موتا پائز، حاصل انتخاب چند ماهه فدراسیون بود. فدراسیونی که احتمالا از همان زمان هم می‌دانست خبری از سهمیه المپیک نیست و بدون توجه به گذر زمان، به بررسی و مذاکره با مربی‌های مختلف مشغول بود. درنهایت هم پائز روی نیمکت تیم ملی نشست و در فاصله 20 روز تا شروع لیگ ملت‌های 2024 کارش را آغاز کرد. شاید اگر پائز که با کارنامه حضور در تیم‌های ملی فرانسه و برزیل انتخاب شد زودتر به ایران می‌آمد، حالا تیم ملی بدترین نتایج تاریخ خود در لیگ ملت‌ها را تجربه نمی‌کرد. با این حال فاصله اندک حضور پائز تا شروع مسابقات هم باعث نمی‌شود که چشم روی اشتباهات او بست. هفت شکست متوالی، نداشتن مدیریت و هدایت صحیح تیم، تصمیم‌گیری و انتخاب‌های نادرست از جمله دلایلی است که به خداحافظی زودهنگام با پائز ختم شد. البته ناگفته نماند قرارداد پائز با فدراسیون اواخر اسفندماه بسته شد و او در این مدت بدون حضور در ایران و زیر نظر گرفتن بازیکنان تیمش را بست و راهی لیگ ملت‌ها شد.
پائز بعد از باخت دور از انتظار مقابل بلغارستان، دلیل شکست‌های تیم ملی را نداشتن روحیه بازیکنان اعلام کرد. این در حالی است که گفته می‌شود ماموریت اصلی او تقویت تیم به لحاظ روحی و روانی بود. موضوعی که پائز کاملا در آن شکست خورد و دیدیم که در بسیاری از بازی‌ها، این خود تیم ایران بود که نتیجه را تقدیم رقبا می‌کرد.
تیم ملی ایران در هفته لیگ ملت‌ها مقابل صربستان، ایتالیا، کوبا و آرژانتین شکست خورد و در حالی که انتظار می‌رفت در هفته برد طلسم پیروزی‌اش بشکند، مقابل ژاپن، برزیل، بلغارستان و ترکیه متوقف شد تا با رفتن به رده هفدهم، طعم جایگاهی را بچشد که هیچ‌وقت هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد روزی شاهدش باشد. بعد از شکست تلخ ملی‌پوشان ایران در بازی با بلغارستان، رییس فدراسیون تصمیم به کناره‌گیری سرمربی تیم ملی گرفت. خود پائز هم اعلام کرد نمی‌تواند کمکی به تیم ملی کند. هرچند به نظر می‌رسد او پیش از تصمیم فدراسیون هم فکرش را می‌کرد که جدایی این‌چنینی از والیبال ایران داشته باشد. قرارداد این مربی با فدراسیون والیبال چهارماهه بود و با اخراجش از تیم ملی تمام حق و حقوق او پرداخت شده است.
حالا دوباره وعده‌های انتخاب سرمربی تراز اول جهانی مطرح شده است. وعده‌هایی که از چند ماه پیش و زمانی که محمدرضا داورزنی هنوز روی کار بود شنیده می‌شد و بدترین خروجی را هم برای والیبال به ثمر آورد. گذاشتن زمان تقریبا 6 ماهه برای انتخاب سرمربی فقط روزهای طلایی را از والیبال گرفت و باعث شد در فشرده‌ترین حالت ممکن راهی آوردگاهی شود که آخرین شانس برای رسیدن به المپیک بود. سیدمیلاد تقوی که ریاست یکی از مهم‌ترین فدراسیون‌ها را بر عهده دارد، باید هرچه سریع‌تر وعده خود را محقق کند تا تیم ملی بیشتر از این از مسیر خارج نشود. این تیم که با تغییر نسل هم روبه‌رو است، اگر قصد دارد المپیک بعدی را هم از دست ندهد، باید از همین امروز کار را شروع کند؛ آن هم با حضور یک مربی باتجربه و بزرگ روی نیمکت.