[عبدالباسط انصاری] انتخابات مجلس هندوستان موسوم به لوک سابا که بزرگ‌ترین انتخابات جهان خوانده می‌شود به تازگی پایان یافت و در پی آن حزب مودی یعنی حزب ملی گرای بهاراتیا جاناتا به اکثریت کرسی‌های پارلمان دست یافت. مطابق قانون اساسی هند حزب یا ائتلاف پیروز نخست‌وزیر را معرفی می‌کند و نمایندگان مجلس ملی و مجالس ایالتی که حدود 4900نفر هستند رئیس‌جمهور را تعیین می‌کنند. نگاهی کوتاه به انتخابات پارلمانی 2024هند، عملکرد مودی در ده سال نخست‌وزیری و چشم‌انداز آینده هند با تداوم دوران مودی خواهیم داشت:
رقابت جدی دو حزب مطرح هند در   25سال اخیر
دو حزب بهاراتیا جاناتا و کنگره ملی هند هم‌اکنون مطرح‌ترین و قوی‌ترین احزاب هندی هستند. در پی انتخاب آتال آتال بیهاری واجپایی از حزب بهاراتیا در 1998به نخست‌وزیری و تشدید تنش‌های امنیتی با پاکستان و ایضا غرب بر سر برنامه هسته‌ای نظامی هند، در سال 2004کنگره ملی هند، مان موهان سینگ را به نخست‌وزیری انتخاب کرد. وی برای دومین بار در سال 2009بر کرسی ریاست دولت هند تکیه زد تا دومین فردی باشد که پس از جواهر لعل نهرو شهیر، به‌مدت دو دوره پیاپی بر کرسی نخست‌وزیری تکیه می‌زند.. از موهان سینگ به سبب اصلاحات اقتصادی، افزایش چشمگیر رشد اقتصاد و تولید ناخالص این کشور و تاسیس پیمان بریکس، به‌عنوان «معمار هند معاصر» یاد می‌شود(1) هرچند وی در پایان دولت خود با کاهش ارزش روپیه، اتهامات اقتصادی و اتهام قتل عام سیک‌ها مواجه شد و با وجه‌های پایین، پست نخست‌وزیری را تحویل مودی داد. با پیروزی حزب بهاراتیا در انتخابات سراسری 2014و 2019نارندرا مودی به‌مدت دو دوره بر کرسی نخست‌وزیری هندوستان تکیه زد تا تحولات عظیمی در دوره وی رقم بخورد. در انتخابات اخیر نیز ائتلاف حزب مودی 295کرسی و حزب کنگره ملی به رهبری راهول گاندی 226کرسی، کسب کردند. هر چند برتری ائتلاف مودی خفیف بود اما همین موضوع سبب شد وی برای سومین بار برای تصدی سمت نخست‌وزیری معرفی شود.
خیز مودی برای نقش‌آفرینی در جهان چندقطبی
نارندرا مودی با رویکردی ملی گرایانه و عملکرد اقتصادی قابل‌قبول در ادامه اصلاحات موهان سینگ، قدرت هند در تحولات جهانی را افزایش داد. کاهش 3درصدی فقر و رشد 4.3درصدی سالانه تولید ناخالص داخلی، (2) توسعه روابط با کشورهای بریکس، پیوستن به پیمان شانگهای و مانور جدی در تحولات جهانی از ویژگی‌های دوران ده ساله مودی بوده است. برنامه‌هایی که هند را به‌عنوان یک قطب در جهان چندقطبی امروز مطرح کرد. سی ان ان در گزارشی در مورد دوران نارندرا مودی نوشته است: «نارندرا مودی هند و اقتصاد سریع آن را به‌عنوان بازیگری مهم در مسائل جهانی معرفی و دهلی نو را در جایگاه شریک امنیتی کلیدی برای آمریکا تثبیت کرده است. پیروزی مودی 73ساله به او و حزب ملی‌گرای هندو بهاراتیا جاناتا (BJP) پنج سال دیگر فرصت می‌دهد تا جایگاه جهانی هند را بالا ببرد و روابط جنجالی و مرزهای چالش‌برانگیز آن را با همسایگان دارای سلاح هسته‌ای همچون چین و پاکستان مدیریت کند... روابط بین دهلی نو و واشنگتن در سال‌های اخیر گرم شده است، حتی زمانی که مودی قاطعانه سیاست خودمختاری استراتژیک هند را برای فشار به نظم جهانی که صرفاً تحت سلطه آمریکا یا رقابت آمریکا و چین نباشد، دنبال کرده است. به‌عنوان مثال، دهلی نو با وجود فشارهای آمریکا برای قطع روابط با روسیه، از روابط نزدیک خود با این کشور دست نکشیده است.» به‌نظر می‌رسد هندوستان امروز با هدایت مودی مسیر تحکیم قدرت خود و نقش آفرینتی در قامت یک قطب مهم را ادامه خواهد داد. هند اکنون پنجمین قدرت اقتصادی دنیاست و تولید ناخالص آن رقم 3.4تریلیون دلار را ثبت کرده است و هدف‌گذاری این کشور برای پایان 2028، تولید ناخالص 5.9تریلیون دلاری و تبدیل شدن به سومین اقتصاد جهان است(3). برنامه‌ای که که هند را تبدیل به یک از قطب‌های قدرت جهان خواهد کرد.
پی‌نوشت‌ها:
1-gozareshekhabar.ir/fa/content/453669
2- eghtesadnews.com/fa/tiny/news-622802
3-asriran.com/fa/news/959644