صاحب‌خبر - گروه فرهنگ و هنر: احمدرضا معتمدی را باید یکی از موثرترین فیلمسازان سینمای ایران دانست؛ کارگردانی که پیش از کارگردانی، مدرس دانشگاه بوده و در فضای دانشگاهی از او به عنوان بنیانگذار دپارتمان فلسفه در سینما یاد می‌کنند. «سوءتفاهم»، «راه رفتن روی سیم»، «آلزایمر»، «قاعده بازی»، «دیوانه‌ای از قفس پرید»، «زشت و زیبا» و «هبوط» از جمله فیلم‌هایی است که معتمدی از سال 72 در سینمای ایران ساخته است. اما آنچه بیش از فیلم‌هایش باعث مطرح شدن و سر زبان افتادن نام این فیلمساز شده است، تالیفات و ترجمه‌هایی است که در حوزه سینما منتشر کرده است. «پایان فلسفه مارتین هایدگر»، «فلسفه فیلم» در 6 جلد و «حکمت، عرفان، اگزیستانسیالیسم» را باید جزو شاخص‌ترین آثار معتمدی دانست؛ فیلمسازی که فارغ‌التحصیل اقتصاد از دانشگاه تهران بود و با فیلم «یاران» ساخته ناصر مهدی‌پور به عنوان نویسنده فعالیت خود را در سینما آغاز کرد. معتمدی چند سال پیش دچار سکته مغزی شد؛ عارضه‌ای که تا یک سال بعد از آن نیز هیچ کدام از اهالی سینما از آن خبردار نشده بودند تا با پیگیری یکی از رسانه‌ها خبر سکته این فیلمساز رسانه‌ای شد. از آن پس برای وی بزرگداشت‌های مختلفی از جمله در جشنواره فیلم فجر و جشنواره فیلم مقاومت برگزار کردند. اما با گذشت چند سال از سکته مغزی و بهبود شرایط جسمی‌اش، اکنون قرار است موزه سینما طی مراسم ویژه‌ای در روز 22 خرداد بزرگداشت احمدرضا معتمدی بنیانگذار فلسفه فیلم در ایران را برگزار کند؛ مراسمی که در حاشیه آن گنجینه این کارگردان در تالارهای موزه سینما افتتاح خواهد شد. وی در گپ و گفت کوتاهی اشاره کرد شرایطش به لحاظ بدنی زیاد مساعد نیست و به همین دلیل تمایلی به حضور در محافل مختلف ندارد، هر چند دوستان به او لطف دارند. معتمدی که آخرین حضور جدی و رسمی‌اش در اختتامیه جشنواره فجر 2 سال قبل بود که با ویلچر روی سن آمد، ادامه می‌دهد: به دلیل سکته مغزی نیمی از بدنم امکان حرکت ندارد منتها کارهای فکری را می‌توانم انجام دهم؛ کتاب می‌نویسم یا ترجمه می‌کنم. مدتی قبل کتاب «پایان فلسفه» را که از انگلیسی ترجمه کرده بودم، با متن آلمانی هایدگر تطبیق دادم و در انتشارات هرمس از ترجمه آلمانی هم چاپ و خیلی هم پرفروش شده است. کتاب سنگینی است و آخرین نوشته‌های هایدگر است که خودش را هم زیر سوال برده است. او همچنین در پاسخ به اینکه آیا مشغول نوشتن فیلمنامه‌ نیست؟ بیان کرد: یک فیلمنامه داشتم که در دوره آقای تابش در بنیاد فارابی تصویب شده بود. اگر شرایط فراهم شود روی همین صندلی هم می‌توانم فیلم بسازم چون فیلم را که با دست و پا قرار نیست بسازم، کارگردان با ذهنش فیلم را کارگردانی می‌کند، بنابراین اگر شرایط مهیا شود این فیلم را خواهم ساخت که اسم آن هم تاکنون چند بار تغییر کرده و الان چون وضعیتش نامشخص است، ترجیح می‌دهم پس از قطعی شدن کار، اسم نهایی آن را تعیین کنم. به گفته معتمدی، این فیلمنامه یک اقتباس از رمانی است که نویسنده آن «گونتر آیش» است؛ نویسنده‌ای که او هم تحت تاثیر هایدگر بوده است.∎​