شناسهٔ خبر: 66928657 - سرویس اقتصادی
نسخه قابل چاپ منبع: جوان | لینک خبر

«جوان» رویکرد دولت سیزدهم در مالیات‌ستانی هوشمند و خودکار از مؤدیان حقیقی را بررسی می‌کند

خداحافظی با ممیز‌های مالیاتی در دولت شهید رئیسی

روزنامه جوان

تبصره ماده ۱۰۰ از این لحاظ برای مؤدیان فایده دارد که دیگر درگیر بوروکراسی عریض و طویل مالیات‌دهی نمی‌شوند و به حسابرسی‌های دستی از طرف ممیزان نیازی نیست. استفاده از تبصره ماده ۱۰۰ و وصول مالیات بر اساس اطلاعات و به صورت سیستمی نسبت به مالیات‌ستانی با کمک ممیزان مالیاتی و به صورت علی‌الرأسی روش آسان‌تری است

صاحب‌خبر -

جوان آنلاین: طی سال‌های گذشته دولت سیزدهم اقداماتی در راستای اصلاح نظام مالیاتی کشور به اجرا گذاشته که یکی از آن‌ها حرکت به سمت مالیات‌ستانی هوشمند، عادلانه، دقیق، سیستم محور و اطلاعات‌محور است. بر اساس تبصره ماده ۱۰۰ قرار است کسانی که تا ۱۰۰ برابر سقف معافیت مالیاتی سال‌۱۴۰۲ درآمد سالانه دارند، از ارائه اظهارنامه مالیاتی و نگهداری دفاتر معاف باشند. سامانه به صورت خودکار اظهارنامه پیش‌فرض را برای این مؤدیان بر اساس اطلاعات‌شان صادر می‌کند. هوشمندسازی نظام مالیاتی در دولت شهید رئیسی ذیل تبصره ماده ۱۰۰ قانون مالیات‌های مستقیم در کنار اعطای تسهیلاتی به مؤدیان جهت پذیرش اظهارنامه پیش‌فرض ذیل این مدل نظیر تقسیط بلندمدت مالیات و عدم‌نیاز به نگهداری اسناد و دفاتر مالیاتی از مهم‌ترین مزیت‌های حرکت به سمت دریافت مالیات هوشمند و عادلانه مبتنی بر تقاطع‌گیری داده‌های مالیاتی است که در دولت سیزدهم به سمت آن حرکت شده است و بخش بزرگی از مؤدیان مالیاتی حقیقی ذیل این روش، مالیات خود را پرداخت کرده‌اند. 

 روش مالیات‌ستانی همواره یکی از موضوعات اساسی و مهم در کشور‌های مختلف بوده است. به‌زعم بسیاری، سیستم محور و اطلاعات‌محورشدن روند مالیات‌ستانی که در چارچوب تبصره ماده ۱۰۰ اتفاق می‌افتد، به نفع مؤدیان و سازمان امور مالیاتی است، زیرا روند‌ها را ساده می‌کند و نقش ممیزان را در مالیات‌ستانی از بین می‌برد. سازمان امور مالیاتی مشوق‌هایی در چارچوب تبصره ماده ۱۰۰ در نظر گرفته است. به طور مثال، امکان پرداخت اقساطی مالیات برای مؤدیانی که از طریق سازوکار این تبصره اقدام به پرداخت مالیات کنند، به وجود آمده است.
هوشمندسازی نظام مالیاتی در دولت شهید رئیسی ذیل تبصره ماده ۱۰۰ قانون مالیات‌های مستقیم در کنار اعطای تسهیلاتی به مؤدیان جهت پذیرش اظهارنامه پیش‌فرض ذیل این مدل نظیر تقسیط بلندمدت مالیات و عدم‌نیاز به نگهداری اسناد و دفاتر مالیاتی از مهم‌ترین مزیت‌های حرکت به سمت دریافت مالیات هوشمند و عادلانه مبتنی بر تقاطع‌گیری داده‌های مالیاتی است که در دولت سیزدهم به سمت آن حرکت شده است و بخش بزرگی از مؤدیان مالیاتی حقیقی ذیل این روش، مالیات خود را پرداخت کرده‌اند. 

 «تبصره ماده ۱۰۰» بسترساز  سیستم‌محور و هوشمند 
جعفر قادری، عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس در خصوص تبصره ماده ۱۰۰ که بر اساس آن هر کس میزان فروش سالانه‌اش تا ۱۰ برابر سقف معافیتی سال‌۱۴۰۲ باشد، نیازی به ارائه اظهارنامه مالیاتی و نگهداری دفاتر ندارد به «جوان» می‌گوید: هدف از تبصره مورد بحث این است که مؤدیان با عملکرد پایین مالی درگیر اظهارنامه مالیاتی و رفت‌وآمد به سازمان امور مالیاتی نشوند. در قالب تبصره ماده ۱۰۰ مؤدیان از معافیت‌ها بهره‌مند می‌شوند و اظهارنامه مالیاتی به صورت پیش‌فرض برای آنان صادر می‌شود، این به معنای سیستم‌محورشدن روند مالیات‌ستانی است که گام مثبت و رو به جلویی محسوب می‌شود. 
عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس خاطرنشان می‌کند: دولت باید بتواند درآمد‌های مالیاتی‌اش را وصول کند و از آن‌ها برای اداره کشور بهره بگیرد، باید تا جایی که می‌توانیم روند‌های بوروکراسی مربوط به دریافت مالیات را حذف کنیم و به تسهیل امور بپردازیم، از این رو تبصره ماده ۱۰۰ که به دنبال سیستم‌محورکردن مالیات‌ستانی در کشور است، مثبت ارزیابی می‌شود. 
قادری می‌گوید: هر چقدر بتوانیم از درگیرشدن مؤدیان با ممیزان مالیاتی جلوگیری کنیم و امور را به صورت سیستمی پیش ببریم، به نفع کشور است. در این روند از یک طرف هزینه‌های سازمان امور مالیاتی کاهش می‌یابد و مالیات‌ستانی هوشمند و اطلاعات‌محور پیش می‌رود و از طرف دیگر، مؤدیان نیز روند راحت‌تری برای پرداخت مالیات پیش رو دارند. 
وی می‌افزاید: با استفاده از مشوق‌های مختلف می‌توانیم مؤدیان را به سمت استفاده از تبصره ماده ۱۰۰ برای پرداخت مالیات‌شان سوق دهیم. به طور مثال، کسانی که از این طریق برای مالیات‌دهی اقدام کنند، مشمول تخفیفی بزرگ می‌شوند، از سوی دیگر، امکان پرداخت اقساطی مالیات نیز برای‌شان فراهم است. 
قادری ادامه می‌دهد: این طور مشوق‌ها به عنوان انگیزه‌ای برای مؤدیان عمل می‌کند تا در چارچوب تبصره ۱۰۰ به مالیات‌دهی بپردازند و از مزیت‌های آن بهره‌مند شوند. به نظرم تا جایی که امکان دارد باید با استفاده از مکانیسم‌های تنبیه و تشویق به صورت همزمان با مؤدیان برخورد کنیم. کسانی که صادقانه اطلاعات مالی‌شان را منعکس می‌کنند و قصد فرار مالیاتی ندارند و درآمدشان را به صورت دقیق اظهار می‌کنند، باید به انحای مختلف مورد حمایت قرار بگیرند. 
عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات کشور خاطرنشان می‌کند: در کنار تشویق مؤدیانی که قانونمند هستند، کسانی که تلاش می‌کنند درآمدشان را کمتر از میزان واقعی اعلام کنند و فرار مالیاتی داشته باشند، باید جریمه شوند. 

 «تبصره ماده ۱۰۰» بستری  برای تمرکز بر مالیات‌ستانی از دانه‌درشت‌ها
آلبرت بغزیان، کارشناس اقتصادی در خصوص تبصره ماده ۱۰۰ قانون مالیات‌های مستقیم به «جوان» می‌گوید: از آنجا که تعداد مؤدیان کوچک زیاد است و حسابرسی به امور آن‌ها به صورت تک‌تک به لحاظ ریالی برای‌مان ارزش بالایی ندارد، سازمان امور مالیاتی اقدام به استفاده از تبصره ماده ۱۰۰ و صدور اظهارنامه مالیاتی پیش‌فرض کرده است. 
وی ادامه می‌دهد: اگر سازمان امور مالیاتی بخواهد برای تمام مؤدیان کوچک و بزرگ وقت بگذارد، هزینه زیادی باید اعمال شود تا این درآمد وصول شود، به همین دلیل، استفاده از چارچوب تبصره ۱۰۰ به نفع سازمان است و از هزینه‌هایش می‌کاهد. 
این کارشناس اقتصادی توضیح می‌دهد: تبصره ماده ۱۰۰ از این لحاظ برای مؤدیان فایده دارد که دیگر درگیر بوروکراسی عریض و طویل مالیات‌دهی نمی‌شوند و به حسابرسی‌های دستی از طرف ممیزان نیازی نیست. استفاده از تبصره ماده ۱۰۰ و وصول مالیات بر اساس اطلاعات و به صورت سیستمی نسبت به مالیات‌ستانی با کمک ممیزان مالیاتی و به صورت علی‌الرأسی روش آسان‌تری است و به تسهیل امور می‌پردازد. 
وی ادامه می‌دهد: در روش جدید مالیات‌ستانی همه چیز بر اساس اطلاعات پیش می‌رود. در این روند، ممیزان مالیاتی دخالتی ندارند و زمینه فساد از بین می‌رود. در روش‌های قبلی، خوداظهاری مؤدی را داشتیم و سپس نظر ممیز مالیاتی مشخص‌کننده میزان مالیات پرداختی بود. در این روش، امکان چانه‌زنی و بروز برخی سوءاستفاده‌ها وجود داشت که در روش سیستمی از بین می‌رود. 
بغزیان در خصوص تمرکز بر مؤدیان بزرگ و دانه‌درشت‌ها در مالیات‌ستانی اطلاعات‌محور و در چارچوب تبصره ماده ۱۰۰ خاطرنشان می‌کند: این روش درستی است و در تمام دنیا این روند پیگیری می‌شود که ۹۰ درصد مالیات را حدود ۱۰ درصد از مؤدیان پرداخت می‌کنند. بقیه مؤدیان خرد هستند و به همین دلیل مالیات چندانی پرداخت نمی‌کنند. 
وی خاطرنشان می‌کند: کشور ما این طور است که دانه‌درشت‌ها و کسانی که درآمد‌های بالایی دارند، نسبت زیادی از درآمد‌های مالیاتی را تشکیل نمی‌دهند. مثلاً به جای اینکه ۱۰ درصد مؤدیان ۹۰ درصد مالیات‌ها را بپردازند، حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد از آن را می‌پردازند. با توجه به این مسائل، تمرکز بر مالیات‌ستانی از پردرآمد‌ها اقدام درستی است.

نظر شما