نام فیلم : سرهنگ ثریا

انتشار : 10 آبان 1402

کارگردان : لیلی عاج

نویسنده: لیلی عاج

تهیه کننده: جلیلی شعبانی

موسیقی : بهزاد عبدی

بازیگران: ژاله صامتی، وحید آقاپور، حمیدرضا محمدی، دیبا زاهدی، سلیمه رنگزن، شهروز آقایی‌پور، منیره حسین‌زاده و مجید پتکی و...

درباره فیلم

فیلم «سرهنگ ثریا» محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج است که از زاویه‌ای متفاوت به حضور سازمان مجاهدین خلق در پادگان اشرف می‌پردازد. داستان مادری که فرزندش توسط گروه منافقین به پادگان اشرف رفته است و مادر تلاش خود را برای آزادی فرزندش از دست این گروه تروریستی انجام می‌دهد. این فیلم سینمایی اولین ساخته سینمایی لیلی عاج  و از داستانی واقعی الهام گرفته شده است.
در خلاصه داستان رسمی این فیلم نوشته است : «این راه با گریه باز نمیشه!»

صامتی که متخصص خلق شخصیت های همراهی برانگیز است، این بار نیز خیلی زود مخاطبان را با دغدغه های کاراکتر ثریا آشنا می کند و آن ها را تا پایان همراه خود می کشاند. از این رو است که می توان بخش زیادی از موفقیت فیلم «سرهنگ ثریا» برای انتقال مفهومی مهم را به حساب صامتی گذاشت.

این بازیگر چالش های زیادی برای باورپذیر کردن نقش پیش رو داشته است. از یک سو باید اقتدار مدیریتی شخصیت را نشان دهد و از سویی دیگر باید احساس مادرانه را بدرستی منتقل کند. صامتی از جزئیات نقش آگاه بوده و درک درستی از آن ها داشته است. به همین خاطر پیوندی منطقی میان اتفاقات مختلف می زند و همه وجوه شخصیت را مقابل دوربین به نمایش می گذارد.

در فیلم لحظات احساسی زیادی وجود دارد که بخشی از آن در خلوت ثریا رخ می دهد و برخی در میان جمع. اوج توان و تجربه بازیگری صامتی جایی است که با بی مهری فرزندِ منافق خود مواجه می شود اما مِهر مادری اجازه کینه توزی نمی دهد. او حتی نمی خواهد بپذیرد فرزند دلبندش به سمت او سنگ پرت می کند! در این سکانس، صامتی احساس مادرانه نسبت به فرزند را به گونه ای در چهره و بیان خود می آورد که مخاطب چاره ای جز تسلیم ندارد!

داستان کمپ آزادی در حالی به پایان می رسد که سرهنگ ثریا خسته است اما ناامید نه. او همچنان به خانواده ها امید می دهد و می گوید: «این راه با گریه باز نمی شه!» ژاله صامتی طوری دیالوگ را به زبان می آورد که زنگ آن در گوش مخاطب می ماند و او را متاثر می کند و به فکر فرو می برد.

حاشیه فیلم

بغض و اشک تاریخی

فیلم «سرهنگ ثریا» ابتدا در جشنواره چهل و یکم فجر رونمایی شد و در سومین روز از برپایی جشنواره ، پردیس سینمایی ملت میزبان عوامل آن بود. علاوه بر آن‌ها جمعی از پدران و مادران سالخورده در حالی که قاب عکس فرزندان خود را در دست داشتند، توجهات را جلب کردند. آن‌ها چشم انتظارانی هستند که اعضای خانواده‌شان به دام فرقه منافقین افتاده‌اند و فیلم نیز بر همین موضوع متمرکز است. بغض و اشک و صدای آن‌ها هنگام نمایش فیلم در تهران و مشهد از اتفاقاتی است که در حافظه جشنواره به ثبت رسید.

صحبت‌های کاردگردان فیلم در جشنواره فیلم فجر ۱۴۰۱

لیلی عاج | کارگردان سرهنگ ثریا

• سال ۹۹ از طرف مرکز هنرهای نمایشی برای چاپ کتاب دعوت شده بودم. بچه گیلانغرب هستم و پدر بزرگم عضو گروه مرصاد بود به همین دلیل از کودکی می‌خواستم آن را بنویسم. همان طور که درباره سازمان مجاهدین جست‌وجو می‌کردم مادری کنار سیم‌خار‌دارها دیدم که بسیار تاثیرگذار بود. کم‌کم مراحل تحقیق را انجام دادم و با ثریا عبداللهی که یکی از مادرها بود، آشنا شدم و فیلم سرهنگ ثریا شکل گرفت.
• موفقیت فیلم و هر نکته‌ای درباره آن در دست خداست. ربطی به هیچ‌کس ندارد. من یک سوژه زنانه ملتهب دیدم که درام داشت و ترغیب شدم به عنوان اولین فیلم آن را بسازم. حداقل فایده‌ای که این فیلم دارد، این است که سفید‌سازی پرونده فرقه رجویه و مجاهدین را باور نکنیم.

جایزه های فیلم سرهنگ ثریا

سیمرغ بلورین گوهرشاد | جایزه ویژه وزیر ارشاد | چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر – ۱۴۰۱
لیلی عاج | دیپلم افتخار بهترین فیلم اول | چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر – ۱۴۰۱

ژاله صامتی | جایزه بهترین بازیگر زن | هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت – ۱۴۰۱
جایزه ویژه هیات داوران | هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت – ۱۴۰۱