به گزارش ایسنا، یکی از چیزهایی که دغدغه آن همواره برای ما وجود دارد این است که چه کار کنیم که معرفت و شناخت ما نسبت به خداوند زیاد شود. چه راه‌هایی برای افزایش معرفت وجود دارد؟ ما خدا را هم با عقلمان می‌شناسیم و هم با قلبمان و هر چه شناخت قلبی بیشتر شود رابطهٔ عاطفی و معنوی انسان با خدای رحمان بیشتر می‌شود. یکی از وظایف بندگان، حسن ارتباط با خداوند است. تسلیم، توکل، تفویض، حسن ظن به خدا، دعا و نیایش از موارد حسن ارتباط با خداوند می‌باشد. برای واکاوی اینکه حسن ارتباط با خداوند و مانع این ارتباط چیست با حجت‌الاسلام سیدعباس موسوی مطلق، از اساتید حوزه علمیه به گفت‌وگو نشستیم که در ذیل می‌آید:

حسن ارتباط با خداوند چه تاثیری بر روی انسان دارد؟

در باب اهمیت ارتباط با خدا باید عرض کنم اولین قدم معرفت است یعنی ما تا خدا شناس نشویم اهمیت این ارتباط را چنانچه شایسته است نخواهیم دانست و در خصوص این شناخت بیشترین چیزی که به ما کمک می‌کند که او را بشناسیم فطرت است، اگر کسی ولو مقدار کمی به عالم و خلقت فکر کند فطرت الهی که از مظاهر عدل خداوند است و در همه بندگان وجود دارد به او کمک خواهد کرد که قدم در راه خدا شناسی بگذارد.

فطرت انسان را به ایمان می‌کشاند در واقع پس از ایمان خداشناسی حصولی حاصل می‌شود و باید تلاش کرد مراتب خداشناسی را طی کرد، بعد وقتی ایمان قوی‌تر شد انسان به وجدان می‌بیند که بدون ارتباط با خداوند امکان رشد و طی مسیر وجود ندارد ارتباط با خدا مانند روح برای جسم است و درمان تمام دردهاست.

چگونه می‌شود با خداوند ارتباط برقرار کرد و بزرگترین مانع برقراری ارتباط با خداوند چیست؟

اما تاثیرات یاد و ارتباط با خداوند بر انسان هم به واسطه علم هم تجربه و یا به تعبیر دیگر هم نقلی و هم عقلی امری روشن و مسلم است. وقتی ما به واسطه ارتباط با خداوند او را یاد می‌کنیم «فَٱذۡکُرُونِیٓ أَذۡکُرۡکُمۡ » او نیز ما را یاد می‌کند و این یاد خداوند تامین کننده تمام نیازهای ماست. یاد و ارتباط با خداوند سبب اطمینان و آرامش قلب می‌شود «أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» اطمینان قلب چنان اهمیتی دارد که حضرت ابراهیم علیه السلام نیز به دنبال آن بود. اگر اطمینان قلب حاصل شود لذت حقیقی از زندگی دنیا و سپس آخرت برده می‌شود، مدینه فاضله آنگاه حاصل می‌شود که هم در آرامش و با اطمینان قلبی در این دنیا زندگی کنند و این جز با ارتباط خدا میسر نمی‌شود. شیطان به عنوان بزرگترین دشمن بشر و بزرگترین برهم زننده آرامش بشر و خطرناک‌ترین دشمن قسم خورده انسان است و بهترین راه دفع آن ارتباط و یاد خداوند است : «إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ » ; پرهیزکاران هنگامی که گرفتار وسوسه‌های شیطان شوند، به یاد خدا و پاداش و کیفر او می افتند، و (در اثر یاد او، راه حق را می‌بینند و) ناگهان بینا می‌شوند. البته آثار این ارتباط فراوان است که ما به همین مقدار بسنده می کنیم و فقط این را بدانیم اگر ارتباط با خداوند داشته باشیم عشق دو طرفه را تجربه می‌کنیم ‌واین شیرین‌ترین تجربه بشر است یعنی هم ما خداوند را دوست خواهیم داشت وهم خداوند ما را دوست خواهد داشت چنانچه در قرآن آمده است: یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ

کسی به هر دلیلی اعتقاد به خداوند ندارد از منظر بیرون دینی چگونه می‌توان به خداوند ایمان بیاورد.

اینکه بگوییم به هر دلیل کسی اعتقاد به خداوند ندارد بسیار کلی است هر دلیل راهکار نسبت به خودش را دارد فلذا این یک. تحقیق گسترده می‌خواهد که. بدانیم ادله عدم اعتقاد به خداوند شناسایی شود و برای هر کدام راهکار متناسب از نگاه اندیشمندان ارائه شود.

انتهای پیام