علی محمولی، مترجم: در آموزش عالی، کیفیت تحصیل که بازتاب‌دهنده ارزش مدرک تحصیلی است برای همگان از اهمیت بالایی برخوردار است. در گذشته تقریبا در همه کشورها به‌ویژه ایران، تولید علم اولی بود و برای همین سیاست‌های کلان در بحث آموزش عالی بر این اساس بنا شد که برای تولید علم ابتدا باید مراکز علمی و آکادمیک را بر بستر دانش اساتید دانشگاه گسترش داد و از طریق آن به جذب دانشجویان علاقه‌مند به تحصیل پرداخت تا علاوه‌بر خروجی فارغ‌التحصیل، اساتید نیز در تعامل با اشخاص به تولید علم بیشتر و افزایش تحقیق و توسعه گرایش پیدا کنند. اما به مرور و با بروز چالش‌های گوناگون، علی‌الخصوص در سایه محدودیت‌های ناشی از فراز و نشیب‌های اقتصادی و با گذر از دوران همه‌گیری کرونا و ظهور امکانات در دسترس جدید همچون وبگاه‌هایی که به کاربران قابلیت دسترسی به مغز قدرتمند هوش‌های مصنوعی متنوع را می‌دهند، آینده برای مجموعه‌های آموزشی که زمانی نوین محسوب می‌شدند، مبهم شد.
در همین رابطه، کالج آمریکایی آموزش که یک موسسه آموزش عالی برخط با تمرکز بر ارائه آموزش کم‌هزینه و قابل دسترس برای افراد شاغل تمرکز دارد، می‌تواند نمونه خوبی برای مطالعه باشد. مدیرعامل و ریاست این مجموعه، جوردی هایلند که کارشناسی‌ارشد خود را در رشته مدیریت کسب‌وکار از دانشگاه هاروارد و دکتری خود را از دانشگاه اقتصاد و علوم سیاسی لندن دریافت کرده، مقاله‌ای حول راهبردهای پیشنهادی به مدیران آموزش عالی در نشریه فوربز منتشر کرده که در ادامه آن را مطالعه خواهید کرد.
اهمیت کیفیت تحصیل و بازده دانشجو کمتر از شهریه نیست!
مسائل مالی و فشارهای ناشی از آن، به یکی از نگران‌کننده‌ترین موضوعات برای دانشجویانی که وارد فضای آموزش عالی می‌شوند، تبدیل شده است. به همین دلیل نیز مراکز آموزشی که پول دریافت می‌کنند باید به شهریه خود نگاهی بیندازند و ببینند که دانشجویان دقیقا برای چه چیزی به آنها پول می‌پردازند. در گذشته موسسات احتمالا حس امنیت بالایی داشتند از اینکه با افزایش شهریه خود می‌توانند هزینه تامین مالی زیرساخت‌ها و امکانات را پوشش دهند و همچنین می‌دانستند که دانشجویان نیز این هزینه را با دریافت وام برای خود توجیه خواهند کرد. اما حفظ وضعیت و رقابت با دیگران در شرایط فعلی، نیازمند پایین نگه داشتن هزینه شهریه یا ارائه ارزشی فراتر از کلاس درس است یا شاید هر دو.
امروزه دانشجویان در مقوله دریافت وام دانشجویی، بسیار محتاطانه‌تر رفتار می‌کنند، مخصوصا زمانی که این امکان را دارند تحصیلات خود را در موسسات معتبر به شکل برخط و با هزینه بسیار پایین‌تر ادامه دهند. این رشته‌ها معمولا به دانشجویان مجال آن را می‌دهند که در کنار کار تمام‌وقت، به درس خود نیز برسند؛ به عبارتی دیگر نیاز نیست برای درس خواندن از کار کردن و پول درآوردن تا سالیان دراز بزنید. وجود رشته‌های برخط در دفترچه انتخاب رشته مجموعه شما، دیگر بدون تغییر در میزان شهریه، کافی نیست. یک نظرسنجی که در میان 182 نفر از متخصصان ثبت‌نام در آموزش مجازی برگزار شد، نشان می‌دهد سه‌چهارم از دانشگاه‌ها (74 درصد) همان میزان شهریه برای رشته‌های مجازی دریافت می‌کنند که برای رشته‌های حضوری دریافت می‌کنند و 23 درصد دیگر نیز گزارش دادند برای رشته‌های آنلاین، مبلغ بیشتری را دریافت می‌کنند. ارائه رشته‌های حضوری و غیرحضوری تا زمانی که شما مقرون به صرفه نباشید، مجموعه شما را از دیگران متمایز نمی‌کند.
در شرایط اقتصادی فعلی، دانشجویان بیشتر از قدیم به اینکه چیزی از تحصیلات خود عاید شوند، بها می‌دهند. در نتیجه مراکز آموزشی نیز باید با منطبق کردن رشته‌های خود با نیاز بازار کار و توانمندسازی دانشجویان با مهارت‌های ضروری برای موفقیت در حوزه خود، ارزش واقعی خود را به شکل ملموس در برابر دانشجویان بگذارند. دانشگاه‌ها باید تحقیق کنند و بدانند رشته‌های آنها پس از فراغت، واقعا چه تاثیر مالی بر زندگی آینده دانشجویان خود می‌گذارد و سپس شهریه‌ای که دانشجویان باید از طریق وام دانشجویی بپردازند را متناسب با اثر مثبتی که در زندگی او می‌گذارند، تنظیم کنند. از آنجایی که روزبه‌روز دانشجویان بیشتری به هزینه و فایده تحصیلات عالی شک می‌کنند، تنظیم سودی که دانشجو انتظار دارد حین و پس از تحصیل خود دریافت کند با شهریه‌ای که باید بپردازد، به شما کمک می‌کند که دیده شوید. نتایجی که دانشجویان شما کسب می‌کنند، عامل شهرت و مقبولیت شما می‌شود و ارزش مجموعه شما، درحقیقت وابسته به موفقیتی است که دانشجویان شما خارج از کلاس درس به‌دست می‌آورند.
تفاهمنامه‌های کلیدی برای دانشجویان و کارمندان ضروری است
درحال‌حاضر در آموزش عالی، یک خلأ در ایجاد تعادل بین نیازهای کارمندان و مهارت‌های دانشجویان وجود دارد و ایجاد تفاهمنامه‌های کلیدی، درکنار رشد نوآوری، منجر به تشخیص و پر شدن شکاف‌های موجود در توانمندی‌های دانشجویان می‌شود که مورد نیاز صنایع است. شرکای راهبردی می‌توانند محرک نوآوری سازمانی باشند و همچنین علم صنایع را به دروس و کلاس‌های ضروری برای موفقیت دانشجویان هر رشته تبدیل کنند.
برای آن دسته از دانشجویانی که قصد ادامه تحصیل در مدارج بالاتر را دارند، شراکت با کارفرمایان یا مجموعه‌های تخصصی نیز می‌تواند ارزش‌افزوده دیگری برای دانشجویان ایجاد کند. ارائه مدارک توسعه فردی حرفه‌ای با همکاری مجموعه‌های تخصصی که همراستا با اهداف آموزشی رشته‌های شما باشد، به شما امکان می‌دهد که چیزی بسیار ارزشمند را به دانشجویان خود دهید و آن، امتیاز یادگیری پیش از کار کردن است. این یک انگیزه بزرگ برای دانشجویان برای ثبت‌نام در موسسه شما خواهد بود. از طرف دیگر در بطن هر موسسه آموزش عالی موفق، سیر تحصیلی و اشخاص قرار دارد. درنتیجه برای اینکه رقابت‌پذیری خود را حفظ کنند، مراکز آموزشی باید به‌صورت مداوم در کارمندان، اعضای هیات‌علمی و توسعه سیر تحصیلی خود سرمایه‌گذاری کنند. این کار به معنی پیشی‌گرفتن از پدیده‌های درحال ظهور و سازگار کردن سیر تحصیلی با نیازهای صنایع است و برای این کار، باید با سازمان‌ها و مجموعه‌های شاخص همکاری کنند تا آنچه را مجموعه‌ها حقیقتا به آن نیاز دارند، درک کنند. درست است که جذب و آموزش مجدد اعضای هیات‌علمی درجه یک با تجربه کاری بسیار خوب در حیطه‌های تخصصی خود، امری مهم است، اما در نظر گرفتن اصل آن تجربیات نیز حائز اهمیت است. دانشجویان بهای زیادی به یادگیری دروس با اساتید فعال در حرفه خود را می‌دهند؛ آن اشخاصی که راهبردهای قابل پیاده‌سازی و عملی را در کلاس درس آموزش می‌دهند، زیرا دانشجویان مجبورند از این راهبردها در کار روزمره خود استفاده کنند.
ماموریت و ارزش‌ها را با نیاز دانشجویان متناسب‌سازی کنید
رسیدن به هدفی که در سرفصل این بخش آمده، تنها زمانی رخ می‌دهد که در تمام سطوح مجموعه خود، تعهد به موفقیت دانشجویان و تجربه تحصیلی آنان را رعایت کنید. این تعهد باید در ماموریت و افقی که برای خود تعریف می‌کنید، دیده شود. به علاوه هماهنگی کامل میان همه اعضای مجموعه شما (کارمندان، اساتید، دانشجویان و فارغ‌التحصیلان) در راستای این اهداف و ماموریت‌ها هویدا باشد. وقتی همه افراد در یک موسسه بتوانند ماموریت آنجا را شفاف و ماهرانه بیان کنند، یعنی تفاوت محسوسی بین شما و مجموعه‌های دیگر وجود دارد. این بدان معنی است که نه‌تنها فرهنگ کاری و تحصیلی مجموعه شما متفاوت است که اثر و نتیجه آن در خروجی شما نیز مشهود است. وقتی که همه کارمندان شما پای کار باشند، این حقیقت در تعاملات آنها با دانشجویان بروز می‌کند و دانشجویان می‌بینند تعهد کارمندان و هیات‌علمی به رشد آنها، حقیقی است و نه صرفا سطحی و جهت حفظ ظاهر.
دانشجوی امروزی پیش از آنکه قدم در کلاس درس بگذارد، می‌داند که چه می‌خواهد و ملزومات اساسی آن را نیز در قالب توانایی‌های شخصی به همراه دارد. اینکه فکر کنیم یک روش مناسب همه است یا پویایی مجموعه را راکد نگه داریم، می‌تواند منجر به جلوگیری از رشد دانشجویان دربرابر بازار کاری شود که دائما درحال تغییر است. زیرکی و چالاکی در تشخیص این تفاوت‌ها، موضوعی کلیدی است و نیازمند اراده برای در آغوش گرفتن نوآوری در تمام عرصه‌های آموزشی است؛ از تعلیم و تربیت و فناوری گرفته تا روندهای مدیریتی و خدمات پشتیبانی از دانشجویان. هوش مصنوعی به‌سرعت درحال تغییر کلاس‌های درس و روند تحصیلی دانشگاه‌ها است و باید به‌جای اینکه از آن وحشت داشت یا آن را ممنوع کرد، با دستان باز به استقبال از این فناوری جدید رفت. با پرورش فرهنگ آزمون و خطا و کارآفرینی، موسسات می‌توانند از طریق تحقیقات پیشگامانه و ابتکاراتی که به خرج می‌دهند، جلوتر از منحنی رشد باقی مانده و خود را متمایز کنند.
رهبران آینده آموزش عالی، آن موسساتی هستند جامعه ما را تقویت کرد و این مجموعه‌ها نیازمند راهبردهایی هستند که تجربه تحصیلی دانشجویان را در اولویت قرار داده، در سیر تحصیلی آنها سرمایه‌گذاری کرده و با ادغام نوآوری و فناوری‌های جدید در امور خود، مجموعه را حول ماموریت و ارزش‌های مدنظر به‌سمت نیازهای فعلی و آینده سوق دهند. با رشد رقابت میان دانشجویان، دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی باید همگام با چالش‌ها تکامل یافته و آموزش را برای همگان، در دسترس‌تر، مقرون‌به‌صرفه‌تر و پایدارتر کنند.
نظر شما