همشهری آنلاین: محمدرضا سرشار را با نام رضا رهگذر می‌شناسیم، قصه‌گوی ظهر جمعه که خاطره‌ها با او داریم. این نویسنده پیشکسوت درباره نخستین دیدارش با سید ابراهیم رئیسی می‌گوید: نخستین بار از نزدیک ایشان را در دوره تولیت آستان قدس رضوی دیدم. خاطرم هست که ایشان وقتی مسئولیت حرم را به‌دست گرفتند، با اوضاع نه‌چندان مطلوبی روبه‌رو شدند؛ اما توانستند بسیاری از کارها را سروسامان ببخشند و حتی دست برخی از افراد را از کارهایی که باید انجام نمی‌شد، کوتاه کردند. به‌نظرم همین موضوع شجاعت و جسارت آقای رئیسی را در انجام امور نشان می‌داد. انصافا حضور شهید رئیسی در آستان قدس رضوی باعث شد کارها بسامان و قاعده‌مند شود.
این نویسنده در ادامه از ابتکارات شهید رئیسی سخن می‌گوید و توضیح می‌دهد: حضور شهید رئیسی در آستان قدس رضوی با تغییرات قابل توجهی همراه بود. یکی از آنها ابتکاراتی بود که همزمان با تحویل سال نو صورت می‌گرفت. همیشه تلاش داشتند برنامه‌های جذاب و درخور فرهنگی و هنری در حرم تدارک دیده شود و زائران از این برنامه‌ها استفاده کنند. من هم به‌خاطر دارم که 2نوروز از من دعوت شد که در حرم داستانی از امام رضا(ع) بخوانم که البته حاصل آن 2داستان کوتاه شد. در نوروز بعد آن نیز یکی از فرازهای زندگی امام رضا(ع) را در قالب داستان نوشتم و اجرا کردم.
وی ادامه می‌دهد: افرادی که اهل ذوق هستند و در رشته‌های فرهنگی و هنری فعالیت می‌کنند، صحبتم را تأیید خواهند کرد که شهید رئیسی فردی مبتکر و خط‌شکن بود. جسارت آن را داشت که سنت‌های قدیمی را کنار بگذارد و نگاهش به فرهنگ و هنر معتدل بود.
رهگذر همچنین از دیدار اولش با شهید رئیسی می‌گوید؛ این که پس از سلام و علیک، از همان ابتدا بی‌قراری و سرعت عمل و شتاب برای کار را در ایشان دیده است. وی تأکید می‌کند: شهید رئیسی برای انجام امور آرام و قرار نداشت و در دوره ریاست‌جمهوری نیز همین بی‌قراری را دیدم. امسال بود که در محل اجلاس سران دیداری با اهل قلم و هنر گذاشتند که توفیق داشتم و حضور پیدا کردم. ایشان علاوه بر اینکه مردمی بودند و تواضع داشتند، همیشه تلاش پیوسته و بدون وقفه نشان می‌دادند. انصافا آقای رئیسی در همین فرصت کم توانست کارهای زیادی انجام دهد. در حرکات این مرد از همان دیدار، اضطراب وقت کم و کارهای برزمین‌مانده کاملا دیده می‌شد. سفرهای ایشان به شهرها و استان‌ها بدون خبر قبلی و بدون تدارکات بود؛ تلاشی برای تشریفات نداشت. به‌نظرم حضور فردی چون شهید رئیسی یک نعمت مغتنم بود که خداوند مدت کوتاهی به ملت داد و بعد صلاح ندید بیشتر از این مردم از وجودش بهره‌مند شوند.
این نویسنده ادامه می‌دهد: برای ایشان همیشه دعاگو هستیم و از خدا می‌خواهم که مرگ شهادت‌گونه را ابتدای آرامش ایشان قرار بدهد تا بعد از آن‌همه تلاش و همت، دوران آرامش را در جوار اجداد طاهرین خودش بگذراند و روحش مددکار دولتمردان ما باشد.