بهار۱۴۰۰ برای پیروزی‌اش در کارزار انتخابات جدوجهد کردیم، چرا؟ چون آمده بود با کمک همه مردم ایران و در طلیعه گام دوم، «دولتی مردمی برای ایرانی قوی» تشکیل دهد؛ دولتی که توجه به محرومان و مستضعفان و طبقات پایین جامعه از مهم‌ترین اولویت‌هایش باشد و اجازه ندهد عزت، شرافت و کرامت آن‌ها خدشه‌دار شود. نه از مراسم تحلیف روز پنج‌شنبه ۱۴مرداد، بلکه از همان ۲۹خرداد۱۴۰۰ آستین‌ها را بالا زد و در همین مسیر طی‌طریق کرد تا جایی که ۸۰۳روز بعد، معادل دوسال‌ودو‌ماه‌و۱۱روز، مورد تقدیر و تمجید رهبر حکیم انقلاب قرار گرفت؛ «آنچه تا امروز در این دو سالی که این دولت بر سر کار بوده از عملکرد دولت مشاهده کرده‌ایم، مستوجب این است که ما تقدیر کنیم و تمجید کنیم از دولت.»
ولی آیا کاستی نبود؟ حتماً بود، اما آنچه مهم است مسیر پیش‌رو بود که طبقات پایین جامعه در اولویت قرار داشتند و رهیافت کلی دولت با توجه به این طبقات تنظیم می‌شد، هرچند برخی افراد در شعاع مختلف، ساز ناکوک می‌نواختند و در تلاش بودند به مسیری بروند که با روح حاکم بر برنامه‌های اعلامی توفیر داشت و همین زمینه برخی ناخوشی‌ها را رقم زده بود. افزایش ۵۷درصدی حقوق کارگران از جمله محصول همین جهدوجهاد‌ها بود که از سوی برخی طیف‌ها تخطئه و متوقف شد، با این حال تلاش‌وکوشش برای بهبود اوضاع ادامه داشت تا جایی که به گفته ناخدای باخدای انقلاب «تعداد قابل توجهی از شاخص‌های اقتصاد کلان، رشد را نشان می‌دهد، پیشرفت را نشان می‌دهد، تغییرات مثبت را نشان می‌دهد، البته تا مسائل مربوط به اقتصاد کلان برسد، به معیشت مردم و زندگی مردم، یک مقداری فاصله وجود دارد، یعنی زمان باید بگذرد.»
زمان! اما اجازه نداد ثمره آنچه را کاشته بود، ببیند، ولی مهم این است که مردم آن‌ها را درو خواهند کرد. مثل آورده‌های «افزایش رشد سرمایه‌گذاری»، «کاهش رشد نقدینگی»، «کاهش بیکاری»، «کاهش ضریب جینی»، «رشد قابل توجه صادرات کالا»، «تقویت نظام مالیاتی»، «راه‌اندازی کارگاه‌های تعطیل‌شده یا نیمه‌تعطیل» و «آبرسانی یا شبکه‌های آبیاری و زهکشی». البته نمی‌توان از «رکوردشکنی در درآمد‌های ارزی» چشم پوشید، به طوری که افزایش چشمگیر درآمد‌های ارزی با تکیه بر بازطراحی تجارت انرژی زمینه رشد اقتصادی پایدار و جبران کسری بودجه دولت شد و ایران‌مان بیش از هر زمان دیگری در شش سال گذشته نفت صادر می‌کند و به اذعان کاربلدها، درآمدمان به سالانه ۳۶میلیارد دلار رسیده است. موضوع بازارسازی موفق نفت ایران با تکیه بر سیاست‌های جدید و هوشمندانه اتخاذشده زمینه رشد درآمد‌های ارزی کشور را فراهم کرده است. 
به گواه همین کاربلد‌های اقتصاد، رویکرد راهبردی رئیس فقید دولت سیزدهم، در خنثی‌سازی تحریم‌ها چندوجهی و جامع بود چراکه ایران‌مان با تمرکز بر توسعه اقتصاد دانش‌بنیان، تنوع‌بخشی به شرکای اقتصادی، ارتقای تولید داخلی و پیگیری تلاش‌های دیپلماتیک، توانست تأثیر تحریم‌ها را کاهش دهد و ثبات اقتصادی را تضمین کند. این رویکرد راهبردی نه تنها به کشورمان اجازه داد طوفان تحریم‌های تشدید‌شده عصر پسابرجام را پشت سر بگذارد، بلکه آن را برای رشد و شکوفایی آینده قرار دهد، البته بدیهی است تا زمانی که این آورده‌ها سر سفره مردم آورده نشود، برکات آن احساس نمی‌شود و این همان حلقه مفقوده‌ای است که «زمان باید بگذرد» تا بلکه غبار گرانی مسکن و مواد غذایی از بین برود و مردم طعم کار‌های اساسی را بچشند. در چنین وضعی متولی مسکن باید یک فکر جدی و عاجل کند تا دیدن برخی خواب‌های پریشان!
حال، خردادی دیگر است و جدوجهدی مجدد برای الزام ساربان جدید در همان مسیر «توجه به محرومان و مستضعفان و طبقات پایین جامعه»، اما این بار بدون حضور فیزیکی شهید سیدابراهیم رئیسی.