به گزارش تابناک به نقل از شبکه شرق، معاون امور حقوقی رئیس‌جمهور گفت: دستگاه قضایی این گمان را دارد که فرش‌های کاخ سعدآباد به خارج از کشور منتقل شده باشند.
«فرش‌ها را بار وانت کردند و بردند» این اظهار نظر کسی بود که خود از نزدیک شاهد خارج شدن فرش‌های نفیس از کاخ سعدآباد بود که اردیبهشت ماه، از رسانه‌ها پخش شد؛ اظهاراتی که باعث جنجال‌های بسیاری در رسانه ها شد.
حکایت فرش‌های کاخ سعدآباد
سپهر خلجی، رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت در اینباره بیان کرد: «پرونده سرقت از کاخ سعدآباد که بیش از ۴۸ تخته فرش بعضاً مربوط به دوره قاجار است و قابل قیمت‌گذاری نیست در دولت گذشته اتفاق افتاد.»
در همان زمان، علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت هم گفت: «این موضوع قدیمی بوده است. این دولت، چون فساد‌ها را پیگیری می‌کند، یکی یکی هر کدام از فساد‌هایی را که روی زمین مانده و پیگیری نشده دنبال می‌کند، خودش متهم می‌شود. از رسانه‌ها خواهش می‌کنم روشن باشند که چه کسی شاکی و چه کسی متهم است؟ دولت شاکی است و تخلفاتی را که چه در گذشته و چه در دوره حاضر رخ دهد باید پیگیری کرد.»
بعد از آن هم محمد دهقان، معاون حقوقی رئیس جمهوری تعداد متهمان پرونده مفقود شدن فرش‌های مجموعه سعدآباد را ۹ نفر عنوان کرد و به تشکیل پرونده قضایی در اینباره اشاره کرد و گفت: یکی از اعضای ارشد دولت قبل و فرزند وی از متهمان اصلی مفقود شدن فرش‌های سعدآباد هستند.
با این حال اما وزیر میراث فرهنگی دولت حسن روحانی، علی‌اصغر مونسان، در این باره گفت: این‌طور نیست که این فرش‌ها تاریخی بوده باشند. آنچه در اختیار میراث بوده خیالتان راحت باشد که سرجایش است. پروتکل‌های بسیار سختی هم در مورد این اموال اعمال می‌شود. من در جریان این مطلبی که مطرح شده نیستم، اما می‌دانم به موزه‌های سعدآباد ارتباطی نداشته است. اگر این فرش‌ها تاریخی بود، در اختیار میراث بود و در موزه‌های ما قرار داشت. اموال ما سر جایش است. امکان ندارد که این فرش‌ها اثر تاریخی بوده باشند و در اختیار نهاد قرار گرفته باشند. هر آنچه تاریخی بوده و اموال میراث فرهنگی بوده سر جایش است. آنچه در موزه‌های سعدآباد بوده سرجایش است. نمی‌دانم این فرش‌ها اصلا چه بوده و به ما هم ربطی نداشته است.»
چند روز قبل بود که محمد دهقان معاون امور حقوقی رئیس جمهور گفت: «برای دستگاه قضایی اصل وقوع جرم محرز شده و در اینباره از چند نفر از متهمان نیز بازجویی شده است.دستگاه قضایی این گمان را دارد که این فرش‌ها به خارج از کشور منتقل شده باشند، اما در هر صورت تصمیم با قاضی است و امیدواریم پیگیری‌های دستگاه قضایی، هم منجر به بازگشت این فرش‌ها و هم مجازات کسانی شود که در دولت گذشته این فرش‌های نفیس را از کاخ سعدآباد خارج کردند.»
موضوعی که باعث شد تا دفتر رئیس جمهور سابق به آن واکنش نشان دهد و در این زمینه بیان کرد::«مفقودی فرش‌ها در فاصله سال‌های ۹۲-۱۳۹۰ رخ داده و اولین‌بار توسط دولت دوازدهم در سال ۱۳۹۹ گزارش و به مراجع قضایی و نظارتی ارجاع داده شده است.»
حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی در این زمینه معتقد اس: دفتر آقای روحانی به وکالت از آقای روحانی بیانیه‌ای را صادر کرده که در اینتجا باید به چند ابهام پاسخ داده شود ابتدا اینکه بر اساس شواهد مشخص شده این اتفاق در دولت یازدهم رخ داده و باید به این سوال پاسخ داده شود که این فرش ها مفقود شده، جا به جا شده و یا سرقت شده است!
او گفت: اگر سرقت شده مسئولان حراستی باید پاسخ دهند که چرا حراست لازم را انجام ندادند و این قالی‌های نفیس مفقود شده و چه سرنوشتی برایش ایجاد شده است.
کنعانی مقدم ادامه داد: اگر هم جابه‌جا شده است، باید اطلاعاتش در اختیار دادستانی قرار داده شود و این قالیچه ها یافته شود. اگر سرقت شده مسئولان مسئول هستند که چرا پیگیر این سرقت نشدند و چرا افرادی که مسئول بودند نتایج تحقیقات خود را در اختیار افکار عمومی و دادستانی قرار ندادند.
او گفت: معتقدم این بیانیه بیش از هرچیز عذر بدتر از گناه است و قاعدتا دادستانی باید تحقیقات نهایی خود را در این زمینه انجام دهد .
این فعال سیاسی همچنین با اشاره به اظهارات متعدد حسن روحانی در رسانه ها بیان کرد: عمدتا سیاستمداران ما زمانی که از مسئولیت‌های خود برکنار می‌شوند، تلاش می‌کنند تا با طرح مسائلی دیده شوند و از این طریق بتوانند به حیات سیاسی خود ادامه دهند.
کنعانی مقدم گفت: به نظرم بعد از اینکه او از سپهر سیاسی کشور کنار گذاشته شد و شورای نگهبان هم دلایل رد صلاحیتش را اعلام کرد در تلاش است تا برای دیده شدن اقداماتی را انجام دهد که تازه الان ابتدای این امر است. اینکه کسی بخواهد با جنجال‌های سیاسی در سپهر سیاسی باقی بماند نتیجه ندارد، این رفتارها را احمدی‌نژاد نیز داشت.
در پایان، اما بد نیست که درباره این فرش‌ها به نظر وزیر میراث فرهنگی نیز اشاره‌ای داشته باشیم که گفته است: «فرش و غیرفرش، نفیس و غیر‌نفیس ندارد؛ بیت‌‌المال یک ریال هم اهمیت دارد باید پیدا و حفظ شود.»