اعتصاب کامیون داران به موضوعی تکراری طی سال های اخیر تبدیل شده است. طی شش سال اخیر آنها 9 بار دست به اعتصاب زده اند.

به گزارش تین نیوز به نقل از تجارت نیوز، کامیون داران طی شش سال اخیر ۹ مرتبه اعتصاب کرده اند. اعتصاب های سال 97، 98 و 1401 را می توان فراگیر دانست؛ اما اعتصاب سال گذشته و سال جاری، اکثراً منطقه ای بوده و فراگیر نشدند.

مشکل کاهش سهمیه سوخت را شاید بتوان مهم ترین دلیل اعتراض این صنف به شمار آورد. دولت به دنبال پیگیری سیاست غیرقیمتی در زمینه بنزین، به کاهش سهمیه اصناف مختلف روی آورده است.

مصطفی نخعی، عضو کمیسیون انرژی مجلس، عنوان کرده است طی دو ماه گذشته، سهمیه سوخت کامیون داران شهری شارژ نشده است. تایید این موضوع از سوی یکی از نمایندگان مجلس نشانه بحرانی بودن موضوع است. کامیون داران نقشی حیاتی در حمل بار به صنایع مختلف ایفا می کنند و اعتصاب این صنف می تواند حمل و نقل را به طور اساسی دچار مشکل کند. مشکل در حمل و نقل بار، روند بسیاری از صنایع را مختل کرده و ممکن است منجر به افزایش هزینه حمل و نقل نیز بشود.

اعتصاب های دنباله دار کامیون داران در سال های گذشته نشان می دهد مشکل این صنف حل نشده است و هر سال به دلیل افزایش تورم، هزینه های کامیون داران نیز افزایش می یابد و از طرفی درآمدشان کفاف هزینه مصرفی شان و از همه مهم تر، هزینه استهلاک خودرو را نمی دهد. خودروهایی که هزینه استهلاک بالایی دارند و از استاندارد مصرفی برخوردار نیستند.

به کارگیری راهکار غیرقیمتی در زمینه بنزین!

به نظر می رسد طی سالیان گذشته، دولت ها به دنبال جایگزینی برای راهکار قیمتی در زمینه بنزین بودند. تجربیات پیشین، ناکارآمدی این راهکار را نشان داده و به نظر می رسد این مورد از مهم ترین عوامل روی آوردن به راهکارهای غیرقیمتی با توجه به شرایط موجود باشد. اما با به کار گیری انواع راهکارهای غیرقیمتی ناکارآمد مثل حذف کارت سوخت از جایگاه ها، اختصاص کارت سوخت به کد ملی و کاهش سهمیه سوخت اصناف، به مشکلات دامن زده اند.

با کاهش سهمیه سوخت اصنافی مانند کامیون داران که نقش اساسی در حمل و نقل ایفا می کنند، نه تنها بحران ناترازی بنزین رفع نشده، بلکه مشکلات معیشتی نیز جدی تر خواهند شد. باید گفت با بدتر شدن وضع معیشتی مردم، بهبودی در کاهش ناترازی بنزین نیز حاصل نخواهد شد.