به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، خسرو معتضد، نویسنده، پژوهشگر و تاریخ نگار در مراسم اختتامیه «جام رسانه امید» گفت: براساس آمار بانک جهانی ۴۶ درصد جمعیت ایران در سال ۵۶ زیر خط فقر زندگی می‌کردند این یعنی ۱۶ میلیون نفر. از جمعیت فقرای ایران در دهه ۵۰ نیز حدود ۴ میلیون نفر ۱۲ درصد کل جمعیت ایران زیر خط گرسنگی بودند.
وی افزود: به استناد یک تحقیق در دانشگاه آکسفورد از مجموع ۳۰ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر جمعیت ایران در سال ۱۳۵۱ مصرف کالری ۱۶ میلیون نفر کمتر از حداقل مورد نیاز بود و ۴ میلیون نفر دچار سوء تغذیه بودند.
معتضد گفت: طبق آمار درصد بی سواد در ایران در سال ۵۵ معادل ۵۲ درصد بود. نرخ بی سوادی در روستا‌ها حدود ۷۰ درصد بود. براساس آمار‌های جهانی ایران در آن روز‌ها از لحاظ پیشرفت سوادآموزی جزو کشور‌های ناکارآمد و ضعیف بود حتی پایین‌تر از چین و کوبای آن زمان بود.
وی گفت: نرخ بی سواد دختران و زنان بالای شش سال نیز به ۶۵ درصد می‌رسید و فقط یک سوم از دختران و زنان ایران سواد داشتند. اغلب شان مدرک ابتدایی و سیکل داشتند.
این پژوهشگر اضافه کرد: در سال ۵۰ گروهی بودیم زیر نظر خانم ستاره فرمان فرمائیان که بسیار تحصیلکرده بود. من در وزارت بهداری مسئول تبلیغات family planning (تنظیم خانواده) بودم این گروه را به نواحی بد نام تهران فرستادیم از آن خانم‌ها تقریبا ۹۹ درصد زیر کلاس دوم ابتدایی سواد داشتند. یکی از عوامل اشاعه فحشا بی سوادی بود و در بین آن‌ها سوم ابتدایی نداشتیم.
وی گفت: طبق اطلاعات سرشماری سراسری نفوس در سال ۱۳۵۵ از جمعیت ۳۳ میلیون و ۷۰۰ هزار نفری ایران بیش از یک میلیون و ۷۰ هزار نفر در خانه‌های کپری زندگی می‌کردند از ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار خانوار ایرانی حدود یک میلیون و ۹۰۰ هزار خانوار در خانه‌هایی با یک اتاق زندگی می‌کردند یعنی حدود یک سوم مردم در خانه‌های یک اتاقی یا اقامتگاه‌های کاملا نامناسب سکونت داشتند.
نظر شما